ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Πιστεύουμε καί ὁμολογοῦμε ἀγαπητοί μου ἀδελφοί ὅτι δέν ὑπάρχει κανένα πρόσωπο στόν οὑρανό καί στή γῆ πού νά γνωρίστηκε καί νά  ἐγνώρισε πού νά ἀγαπήθηκε καί νά  ἀγάπησε τόσο τόν  Τριαδικό Θεό ὅπως ἡ Παναγία μας.
Ἀξιώθηκε ἡ Παρθένος Μαρία νά εἶναι ἡ κλίμακα  πού κατέβηκε ὁ Ὑἱός τοῦ Θεοῦ -ὁ Μεσσίας- στή γῆ, ἀλλά καί ἡ γέφυρα ἡ μετάγουσα τούς πιστούς ἀπό τή γῆ πρός τόν οὑρανό.
Οἱ ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ  πού δίδονται διά τοῦ Υἱοῦ της Ἱησοῦ είς τόν κόσμο χαρίζονται πάντοτε καί ἀποκλειστικά μέσῳ τῆς Θεοτόκου καί τοῦτο διότι οὔτε ἄγγελος οὔτε ἄνθρωπος δέν ἀκολούθησε τόν Χριστό ὅπως Ἐκείνη, ἐπειδή ἡ Παρθένος τόν ἐγέννησε ἀλλά καί τόν διακόνησε.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΔΙΗΓΕΊΤΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ


ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας.

Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις Ορθόδοξες παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας.

ΟΜΙΛΙΑ Εις την πρώτην του έτους.

Πως οφείλομεν να διάγωμεν κατά το νέον έτος, ίνα ευτυχίαν και επί γης κατά το δυνατόν απολαύσωμεν.                                                                                             

Ηξίωσεν ημάς, αδελφοί, ο ουράνιος Πατήρ ημών, ίνα και πάλιν εισέλθωμεν εις νέον ενιαυτόν· ο κρατών εν ταις χερσίν Αυτού τους χρόνους δια της χαριτοβρύτου Αυτού δεξιάς δωρείται εισέτι εις ημάς την πολυτίμητον και πολυπόθητον της ζωής δωρεάν. Και ιδού εισερχόμεθα εις το νέον έτος πάντες χαίροντες και αλλήλους συγχαίροντες και τα βέλτιστα επευχόμενοι. Κατά το μεσονύκτιον της παρελθούσης νυκτός έληξε το παλαιόν έτος, ήρξατο δε το νέον. Και δη κατά την πρώτην ταύτην ημέραν του νέου έτους πας λογικός σκέπτεται, πως θα διέλθη αυτό, αν ο Θεός εν τη ζωή ταύτη αφήση αυτόν.

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς Πόντου


Λόγος εις την σεβασμίαν Περιτομήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Κατά τέσσαρας τρόπους δύναται να γίνη η ευεργεσία, ευλογημένοι Χριστιανοί· πρώτον δια χρημάτων, δεύτερον δια του σώματος, τρίτον με τέχνην και τέταρτον με λόγον. Διότι, όταν τις ίδη άλλον άνθρωπον πτωχόν και ενδεή, ο οποίος είναι υστερημένος τροφής ή ενδύματος ή άλλων αναγκαίων πραγμάτων και του δώση χρήματα και τον βοηθήση εις την ανάγκην του, τότε εκείνος λέγεται, ότι προσέφερε την ευεργεσίαν και την βοήθειαν δια χρημάτων.

Απολυτίκιο Περιτομής Ιησού Χριστου - 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ


Τη Α΄ (1η) του μηνός Ιανουαρίου την κατά σάρκα ΠΕΡΙΤΟΜΗΝ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εορτάζομεν.

Περιτομήν την κατά Σάρκα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν σήμερον, αδελφοί, την οποίαν κατεδέχθη να λάβη φιλανθρώπως κατά την προσταγήν του παλαιού Νόμου, ίνα αντί της χειροποιήτου και σαρκικής Περιτομής αντεισάξη εις ημάς την αχειροποίητον και πνευματικήν Περιτομήν, ήτοι το άγιον Βάπτισμα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ -- επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (:και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του)»[Λουκ.2,21].
   
Εδώ λοιπόν με αυτά που αναγνώσαμε πριν λίγο, βλέπουμε ότι υποτασσόταν στους νόμους του Μωυσή ή μάλλον βλέπουμε ο ίδιος ο νομοθέτης και Θεός να υποτάσσεται ως άνθρωπος στους δικούς Του νόμους. Και για ποιο λόγο το κάνει αυτό, θα μας το διδάξει ο σοφότατος Παύλος: «οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:έτσι κι εμείς,οι Χριστιανοί, όταν ήμασταν σε νηπιώδη πνευματική κατάσταση, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου(δηλαδή κάτω από τη στοιχειώδη και ανεπαρκή θρησκευτική γνώση που έχει ο κόσμος των ατελών και παχυλών ανθρώπων).

Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Αν υπάρχει κάτι στη ζωή μας που δεν τιθασσεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρη την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Γιάννης ὁ Εὐλογημένος! -- Του αειμνήστου Φώτη Κόντογλου

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.
Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες, καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε:

ΠΩΣ Ο ΑΜΚΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ -- Συμφώνως μὲ ὁμιλίαν τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου Ἀρχιμ. κ. Μεθοδίου

Μέ πρωτοβουλίαν τοῦ Προέδρου καί τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Συλλόγου Φίλοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Παιανίας (παλαιόν ἡμερολόγιον), ἐπραγματοποιήθη τήν Κυριακήν 29 Νοεμβρίου, εἰς τήν αἴθουσαν ἐκδηλώσεων τοῦ ξενοδοχείου «CARAVEL» ἐκδήλωσις μέ κεντρικόν ὁμιλητήν τόν Καθηγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, τόν Ἀρχιμανδρίτην κ. Μεθόδιον, ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε τό θέμα: «Προβληματισμοί καί ἀπόψεις γιά τόν ΑΜΚΑ». Ἡ ἐκδήλωσις ἐστέφθη ἀπό ἐπιτυχίαν, ἀφοῦ ἡ αἴθουσα ἦτο κατάμεστος. Εἰς αὐτήν δέν ἐθίγη μόνον τό θέμα τοῦ ΑΜΚΑ ἀλλά καί αἱ συνεχιζόμεναι διώξεις ἐναντίον τῆς Ἀδελφότητος ὡς καί ἡ στάσις τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔναντι τῆς Ἀδελφότητος. Εἰς ὅτι ἀφορᾶ εἰς τόν ΑΜΚΑ, ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς συνέδεσε τόν ΑΜΚΑ μέ τήν Παγκοσμιοποίησιν, τήν Παγκόσμιαν διακυβέρνησιν καί τόν Κυβερνήτην αὐτῆς, ὁ ὁποῖος εἶναι καταχωρισμένος εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν ὡς Ἀντίχριστος. Ἀκολούθως ἀνέλυσεν ὅτι ὁ ΑΜΚΑ εἶναι προάγγελος τοῦ 666 καί δι᾽ αὐτοῦ (τοῦ ΑΜΚΑ) θά ἐλέγχωνται τά πάντα εἰς τήν ζωήν μας. Ἀναφέρει ὅμως καί ἄλλα συγκλονιστικά, τά ὁποῖα συνδυάζει μέ τήν Ἀποκάλυψιν, μέ τόν Ἅγιο Ἐφραίμ τόν Σύρον, τόν Ἅγιον Ἀρέθαν Καισαρείας κ.λπ.. Παραθέτομεν τά σχετικά ἀποσπάσματα ἐκ τῆς ὁμιλίας του, τήν ὁποίαν πρέπει νά ἐντάξωμεν εἰς ἕν παγκοσμιοποιημένον σύστημα διακυβερνήσεως. Αὐτά ἔχουν ὡς ἀκολούθως:

Ἀγρυπνία ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ δεσποτικῇ ἑορτῇ τῆς Περιτομῆς τοῦ Χριστοῦ μας καί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγ. Βασιλείου τοῦ Μεγάλου (1η Ἰανουαρίου).
Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Θά τεθεῖ σέ προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ἁγ. Βασιλείου.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
Μετά τό πέρας τῆς ἀγρυπνίας θά γίνει ἡ κοπή τῆς ἁγιοβασιλόπιττας στό ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς.

Σημείωση: Ἡ θεία Λειτουργία τελεῖται κατά τήν ἀγρυπνία. Τό πρωί ΔΕΝ θά τελεσθεῖ δεύτερη θ. Λειτουργία
         
                       IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

Οικουμενισμός: η παναίρεσις των εσχάτων καιρών


H Θεοτόκος -- του αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ

Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων

Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                        
Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως.

Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί..., Τί θαυμάζεις Μαριάμ;..., Ὁ ἀχώρητος παντί...


Tη ΛΑ΄ (31η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΜΕΛΑΝΗΣ της Ρωμαίας.

Μελάνη η μακαρία μήτηρ ημών η σήμερον εορταζομένη ήτο γέννημα και θρέμμα της περιφήμου μεγαλοπόλεως Ρώμης, εις την οποίαν εγεννήθη κατά το έτος τπγ΄ (383), καταγομένη από γένος περιφανέστατον. Οι γονείς της ήσαν οι πρώτοι της βουλής και από όλους τους άρχοντας πλουσιώτεροι, ευσεβείς και αυτοί και ενάρετοι. Όταν δε έφθασεν η κόρη εις ηλικίαν νόμιμον και οι γονείς της εβούλοντο να την υπανδρεύσουν, τους παρεκάλεσε να μη της αναφέρουν πλέον υπόθεσιν γάμων. Αυτοί όμως είχον πόθον να κάμουν απόγονον, δια να κληρονομήση τον πλούτον των.

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η -- στην ομιλία της καθηγήτριας κυρίας Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Σας προσκαλούμε στην ομιλία της καθηγήτριας της Οικονομίας  και πρώην Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κυρίας Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη με θέμα:
«Επικίνδυνες δημογραφικές εξελίξεις ενισχύουν την εικόνα παρακμής Ευρώπης και Ελλάδος»
              την Παρασκευή 03/01/2020 και ώρα 7:00 μ.μ.
       στα Γραφεία μας Ερμού 55, 7ος όροφος, Θεσσαλονίκη.
 
Με φιλικούς  χαιρετισμούς                                                                              

Στέλιος Παπαθεμελής     

ΔΙΑ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Εἶναι θαυμαστό τό μεγαλεῖο τοῦ ἀνθρώπου. Ἀποτελεῖ τό ἔξοχο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ καί τήν τελειότητα ἀνάμεσα στόν σύμπαντα ὑλικό κόσμο. Ἡ ἀνθρώπινη ἐξοχότητά του βρίσκεται στά μοναδικά πνευματικά του χαρίσματα τῆς ἀθάνατης ψυχῆς του. Τίποτε δέ μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τή συνείδηση, τό λογικό καί τήν ἐλευθερία του. Μονάχα ὁ ἄνθρωπος χαρακτηρίζεται γιά τό ἦθος καί την πνευματική του ζωή. Καί το μέν ἦθος εἶναι ὁ σταθερός τρόπος ἠθικῆς συμπεριφορᾶς. Ἕνας τρόπος πού ἀναφέρεται στό σύνολο τῶν βουλητικῶν καί συναισθηματικῶν ἐκδηλώσεων τῆς προσωπικότητάς του. Εἶναι, κατά κάποιο τρόπο, ὁ χαρακτήρας τοῦ ἀνθρώπου. Ἄμεση σχέση μέ τό ἀνθρώπινο ἦθος ἔχει ἡ πνευματική, ἡ ἐσωτερική ζωή, σάν ἔκφραση τῆς θρησκευτικῆς εὐσέβειας. Εἰδικότερα στόν Ὀρθόδοξο Χριστιανισμό, ἡ πνευματικότητα —ὅπως ἔχει διαμορφωθεῖ— ἐκφράστηκε καί βιώθηκε στήν ὀρθόδοξη παράδοση καί ζωή. Εἶναι ἡ ζωή τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.

Ο φλογερός αγωνιστής της Ορθοδόξου πίστεως Κοσμάς Φλαμιάτος

το 1840 εξαπέλυσε δριμύτατον «κατηγορώ» εναντίον του αντιχρίστου Μασωνο-Οικουμενισμού, με λόγον του, που ανεγνώσθη από πολλούς ιερείς εις τους ιερούς ναούς της νήσου Κεφαλληνίας. Εις τον λόγον του αυτόν ο Φλαμιάτος εκεραυνοβολούσε το Μασωνο-Οικουμενιστικόν τέρας ως εξής :

Εις τα ζητήματα της Πίστεως δεν χωρεί συγκατάβασις

Θυμήσου αδελφέ μου, εκείνο όπερ είπεν ο έπαρχος εις τον Άγιον Θεόδωρον τον Γραπτόν· «Μίαν μόνην φοράν συγκοινωνήσατε με ημάς (τους Εικονομάχους) και κατόπιν πορεύεσθε όπου θέλετε». Ο δε Άγιος Θεόδωρος απεκρίθη· «Ω έπαρχε, τούτο είναι το ίδιον, ως να έλεγέ τις εις άλλον: άφησε να κόψω την κεφαλήν σου μίαν μόνον φοράν, και κατόπιν ύπαγε όπου αγαπάς». 

Η συμβατική και μνησιπήμονα ημερολογιακή καμπή προς το 2020. -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Καθίσταται πρόδηλο ότι εκόντες άκοντες, βαίνουμε ολοταχώς εις την συμβατική χρονική ημερολογιακή καμπή της Χρυσής Αυγής του 2020, καθότι ο αδυσώπητος πεπερασμένος χρόνος επιδρά αφεύκτως εις τον κτιστό θνησιγενή βίο μας, σηματοδοτώντας την πάροδο του από το χθες στο σήμερα και μετέπειτα νομοτελειακά εις το αύριο, η παρέλευσης του χρόνου εν άλλοις λόγοις, άρχεται εκ του παρελθόντος και εξικνείται εις το μέλλον, πρόκειται δια μία ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου, ο οποίος συνθλίβει την σταθερότητα της φύση μας, υπομημνίσκοντας μας ότι είμεθα χοϊκοί και «ληξιπρόθεσμοι» επί της γης και ουχί αιώνιοι και αθάνατοι.

ΜΗΤΡ. Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ -- ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2020

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ

ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ

* * * * * *

Ἀγαπητοὶ Χριστιανοί,
Τὸ Νέον Ἔτος ἦλθεν !
Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,
«Πρωί, καί λιοπερίχυτη καί λιόκαλ’ εἶναι ἡ μέρα» λέγει ὁ Κωστής Παλαμᾶς.
Πάντοτε, ἀγαπητοί μου, ὁ ἄνθρωπος θαύμαζε καί ἑόρταζε τήν ἀρχή τῆς νέας ἡμέρας, τήν ἀνατολή τοῦ ἥλιου, τήν ἀρχή τοῦ νέου χρόνου, κάθε νέα ἀρχή. Διότι κάθε ἀρχή εἶναι μιά γέννηση καί ὅ,τι εἶναι νέο εἶναι ζωή.
Ζωή, καί ἡ ἀρχή καί δημιουργία τοῦ Ἀνθρώπου. Ὁ Θεός πού εἶναι ἡ Ἀρχή τῶν πάντων, δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἔδωσε ἀρχή καί ζωή στό δημιούργημά του.

Ὁ χωρισμός ἀπό τούς Καινοτόμους Νεοημερολογίτες ἀκολούθους τοῦ ἀντιχρίστου Πάπα -- Γράφει ο πατέρας Νικόλαος Δημαράς

Ὅταν ἀναφέρεται ὁ Μέγας Ἅγιος Νικόδημος στήν διάρρηξη τῆς συντροφίας καί "τό νά χωρίζει τινάς τόν ἑαυτόν του ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας, τοῦτο εἶναι ἁμάρτημα ἀσυγχώρητον, καί κατηγορίας ἄξιον, καί πολλήν ἔχει τήν κόλασιν καί τιμωρίαν "  δέν ἐννοεῖ σέ καμμία περίπτωση αὐτά τά ὁποῖα παρερμηνεύει διαστρεβλώνοντας τούς λόγους τοῦ Ἁγίου ὁ π. Εὐθ. Τρικαμηνᾶς!
κοινή σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι σύνοδος τῶν καινοτόμων σχισματοαιρετικῶν Νεοημερολογιτῶν, πού ἔλαβε παράνομες καί ἀντικανονικές ἀποφάσεις, ἀντίθετες στό γράμμα καί στό πνεῦμα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἄλλαξε τό ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας!
Ἡ διάρρηξη τῆς συντροφίας καί ὁ χωρισμός ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας συνίσταται, κατά τόν Ἅγιον, στήν ἀθέτηση καί στήν περιφρόνηση τῶν ἀποφάσεων τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου!

Γιά ποιό λόγο ἐνανθρώπησε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ὄχι ὁ Πατήρ ἤ τό Πνεῦμα καί ποιές οἱ συνέπειες τῆς ἐνανθρώπησης

Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ
Ὁ Πατήρ δέν μεταπίπτει στόν Υἱό, παραμένει πάντα Πατήρ· ὁ Υἱός δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα, παραμένει πάντα Υἱός· τό Πνεῦμα δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα ἤ τόν Υἱό, παραμένει πάντα Πνεῦμα ἅγιο. Ἡ ἰδιότητα καθενός προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι σταθερή καί ἀμετάβλητη. Πῶς, ἄλλωστε, θά παρέμενε ἰδιότητα ἄν ἐναλασσόταν συνεχῶς περνώντας κάθε φορά σέ ἄλλο πρόσωπο; Γιαυτό ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι πού γίνεται Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά παραμείνει ἀκριβῶς ἡ ἰδιότητα ἀμετακίνητη. Γιατί, ὄντας Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔγινε Υἱός τοῦ ἀνθρώπου παίρνοντας σάρκα ἀνθρώπου ἀπ’ τήν ἁγία Παρθένο, δέν ἀλλοτριώθηκε ἀπό τήν υἱική του ἰδιότητα.

ΕΝ ΕΤΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ… -- Αθωνικά άνθη

Ο Θεός είναι ο Ων. Ο Υπάρχων. Τίποτε πέραν τούτου μεγαλύτερον, τίποτε αληθέστερον… Απεκαλύφθη εις τον εκλεκτόν Του λαόν Ισραήλ και ήνοιξε μετ’ αυτού διάλογον. Και ο διάλογος ούτος εκωδικοποιήθη εις την Παλαιάν Διαθήκην… Εις τα «Εθνη» «ωμίλησε» δια του «σπερματικού λόγου», δια της φυσικής οδού. Και «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου», «επ’ εσχάτων των ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν Υιώ»… Και έκτοτε, έκλεισεν ο διάλογος, ο «δια γνόφου και νεφέλης» με τον Ισραήλ και ήνοιξεν ένας άλλος διάλογος, «τοσούτω κρείττων γενόμενος των αγγέλων, όσω διαφορώτερον παρ’ αυτούς κεκληρονόμηκεν όνομα». Ο διάλογος με τα Έθνη, με ολόκληρον τον κόσμον… Και ο διάλογος ούτος συνεπυκνώθη εις την Καινήν Διαθήκην. Η Καινή Διαθήκη είναι κήρυγμα, εξαγγελία του θελήματος του Θεού, είναι το Ευαγγέλιον. Ως κήρυγμα αποτελεί μονόλογον. Ως πρόσκλησις προς τα λογικά όντα, προς έτερον λόγον, μεταβάλλεται εις διάλογον. Κατά βάθος, βεβαίως, ο Θεός λαλεί προς τους ανθρώπους, δεν διαλέγεται.

ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ --- Orthodox Hymns


Τη Λ΄ (30η) Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΑΝΥΣΙΑΣ της εν Θεσσαλονίκη.

Ανυσία η Αγία του Χριστού Οσιομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 286 – 305 καταγομένη εκ Θεσσαλονίκης, θυγάτηρ γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων, μετά τον θάνατον των οποίων έζη η Αγία κατ’ ιδίαν ησυχάζουσα και ευαρεστούσα τον Θεόν δια της πληρώσεως των θείων εντολών.

Από το βιβλίο: Κατά ενωτικών - Αλέξανδρου Καλόμοιρου

Ειρήνη χωρίς αλήθεια
Σήμερα που όλοι μιλούν για ειρήνη και για ενότητα, η φιλαυτία και τα μίση, η αδικία και το ψέμα, η φιλοδοξία και η πλεονεξία μεσουρανούν. Όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, μιλούν για την αγάπη πρός τον άνθρωπο, για την αγάπη πρός την ανθρωπότητα. ∆εν υπήρξε όμως ποτέ μεγαλύτερη υποκρισία από αυτήν την δήθεν αγάπη. Γιατί η αγάπη πρός κάτι το θεωρητικό, πρός κάτι το φανταστικό, όπως είναι η έννοια «ανθρωπότης» είναι εξ’ ίσου θεωρητική και φανταστική. Δεν έχει καμμία σχέσι με την αγάπη πρός τον συγκεκριμένο άνθρωπο που έχουμε μπροστά μας. Αυτή η αγάπη πρός ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, όταν υπάρχη, είναι η μόνη πραγματική. Είναι η αγάπη πρός τον πλησίον μας που εζήτησε ο Χριστός.
---------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Καλόμοιρος: «Μέσα σ’ αυτήν την τρικυμία είναι αδύνατον να βρής τον δρόμο σου χωρίς πυξίδα. Υπάρχει ένα κριτήριο αλάνθαστο: η συνέχεια της Παραδόσεως. Όπου η Παράδοσις διατηρείται ζωντανή και ανόθευτη, χωρίς διακοπή ή αλλοίωσι από τους χρόνους των Αποστόλων, όσοι πιστοί - επίσκοποι, πρεσβύτεροι ή λαϊκοί - ζούν και μεταδίδουν αυτήν την Παράδοσι, εκεί είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία και αυτοί αποτελούν το σώμα του Χριστού.»

Πράγματι, ἀλάνθαστον κριτήριον ἡ Ἱερά Παράδοσις, ἕν "litmus test," ἐφόσον, κατά τόν Ἅγιον Βικέντιον τοῦ Λειρίνου, «ὀρθόδοξον εἶναι αὐτό πού πάντοτε, παντοῦ καί ὑπό πάντων ἐπιστεύθη». Ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «παράδοσις εἶναι; μήν ἐξετάζεις τίποτε ἄλλο!» Σήμερα, ὅμως, ἐμεῖς οἱ μοντέρνοι «ὀρθόδοξοι», μέ πρῶτον τόν γράφοντα, εὑρίσκουμε μύριες ὅσες δικαιολογίες, προκειμένου νά ἱκανοποιήσουμε τά πάθη μας, παραβαίνοντες τίς ἱερές παραδόσεις! Ὡς ἐκ τούτου, εἴμεθα ὅλοι ἁμαρτωλοί. Ὅσοι δέ ὄχι μόνον παραβαίνουν συστηματικῶς τάς ἱεράς Παραδόσεις, ἀλλ' εἰσηγοῦνται καί τήν κατάργησίν των, ὅπως τήν κατάργησιν ἱερῶν κανόνων, οἷοι εἰσί οἱ Οἰκουμενισταί, αὐτοί δέν εἶναι ἁπλῶς ἁμαρτωλοί, ἀλλά καί αἱρετικοί.

Ανώνυμος είπε... Οι Ορθόδοξοι "παλαιοημερολογίτες" μένουν σταθεροί και αμετακίνητοι σε ότι πάντοτε, παντού και υπό πάντων επιστεύθη.

Οι Ορθόδοξοι "παλαιοημερολογίτες" τηρούν και κρατούν τις Ιερές Παραδόσεις της Εκκλησίας, δεν τις λατρεύουν, απλά μένουν σταθεροί και αμετακίνητοι σε ότι πάντοτε, παντού και υπό πάντων επιστεύθη.
Είναι φίλοι των Παραδόσεων γι αυτό είναι φίλοι και του Εκκλησιαστικού ημερολογίου (του Ορθοδόξου του λεγόμενου σήμερα ειρωνικά, παλαιού). Έτσι και με παρόμοιους χλευαστικούς χαρακτηρισμούς κορόϊδευαν οι αιρετικοί Εικονομάχοι τους Ορθοδόξους Εικονόφιλους, τους έλεγαν Εικονολάτρες ότι δήθεν λάτρευαν τις Εικόνες ως είδωλα. Όμως οι "Εικονολάτρες" δικαιώθηκαν ενώ οι Αιρετικοί Εικονομάχοι που θεωρούσαν ότι ήταν η κανονική και επίσημη Εκκλησία, καταδικάστηκαν.
Είναι γνωστό ότι οι αιρετικοί στηρίζονται πάντα στο ψέμα και την αντιστροφή της Αλήθειας.
Έτσι και σήμερα, αυτούς που κρατούν την Ορθοδοξία και τις Παραδόσεις όπως και την θεσμοθετημένη Παράδοση 1700 ετών του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου-Εορτολογίου με τις κανονικές και πλήρεις νηστείες, οι Σχισματικοί Νεοημερολογίτες τους λένε χλευαστικά παλαιοημερολογίτες και ημερολογιολάτρες. Αυτοί λοιπόν οι Νεο-Ημερολογίτες, είναι οι εκτός Εκκλησίας σημερινοί Σχισματικοί Εορτολογιομάχοι, Νηστειομάχοι και διώκτες των Ορθοδόξων. Η Εικονομαχία κράτησε 120 χρόνια μέχρι να καταδικαστούν οι Εικονομάχοι. Πλησιάζει ο καιρός που θα πέση βαρύς ο πέλεκυς της καταδίκης για τους Οικουμενιστές αλλά και για τους αμετανόητους Νεο-Ημερολογίτες Εορτολογιομάχους και Νηστειομάχους αλλά και η δικαίωση των Ορθοδόξων "παλαιοημερολογιτών" ακόμη και μετά θάνατον.

Εἰρηνική διαμαρτυρία – διάβημα γιά τήν βεβήλωση τῶν ναῶν στό Χαλκειός

Εἰρηνική διαμαρτυρία – διάβημα τοῦ Συνδέσμου Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν πρός τούς αἰρετούς τῆς Χίου καί τήν Ἑλληνική Ἀστυνομία. 
Ἐνῶ ἢδη διατρέχουμε τό Ἃγιο Δωδεκαήμερο καί κάθε χριστιανική ψυχή ἀγάλλεται μέ τό πανευφρόσυνο μήνυμα τῆς Γέννησης τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, μία θλιβερή εἲδηση, τῆς βεβηλώσεως ἑνός ἀκόμη Ἱεροῦ Παρεκκλησίου στήν πολύπαθη περιοχή τοῦ Χαλκειοῦς, συντάραξε τίς καρδιές μας, προκαλῶντας θλίψη καί ἀποτροπιασμό. Ἡ εἰκόνα μίας ἀκόμη καθημαγμένης ἐκκλησίας, τῆς Παναγίας τῆς Λειαπυργούσενας, τῆς ενορίας τοῦ Χαλκειοῦς μέ πυρπολημένη τήν Ἁγία Τράπεζα καί τήν Ἁγία Πρόθεση, ἀποτελεῖ θέαμα φρικτό καί ἀνἰερο καί προσβάλει βάναυσα μέσα στά Χριστούγεννα, τά ὃσια καί ἱερά τῆς Πίστεώς μας. Δέν πρόκειται ἁπλά γιά βανδαλισμό, ἀλλά γιά βεβήλωση χώρου λατρείας, ποῦ συνέβη ἀκόμα μία φορά (θυμίζουμε ἀνάλογη βεβήλωση στον Ἃγιο Χαράλαμπο Χαλκειοῦς) ἀναίτια καί ἀπρόκλητα καί χωρίς ἀνάληψη εὐθύνης ἢ σύλληψης τῶν δραστῶν. 

Ὡς Κληρικοί τῆς Ἁγιοτόκου, ἀκριτικῆς καί νησιωτικῆς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν και Οἰνουσσῶν λάβαμε καί στό παρελθόν τόσον γραπτῶς, ὃσο και προφορικῶς καί διά τῆς παρουσίας μας, θέση στό πλευρό τῶν λαϊκῶν ἀδελφῶν μας κατοίκων τοῦ Χαλκείου, ποῦ ὡς μή ὢφειλε, σηκώνουν ὃλο τό βάρος τοῦ λεγομένου «προσφυγικοῦ - μεταναστευτικοῦ».
----------------------------

Ὡραιοτάτη ἐπιστολή, ἀξία πολλῶν συγχαρητηρίων! Ὡστόσον, πολύ φοβοῦμαι, ὅτι ἀπευθύνεται εἰς ὦτα μή ἀκουόντων! Δέν γνωρίζω τί φρονοῦν οἱ τοπικοί ἄρχοντες, ἀλλ' ἡ κεντρική ἐξουσία ἔχει (ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος) ἀποδειχθῆ ὅτι ἀποτελεῖ τμῆμα τῆς 5ης φάλαγγος, πασχίζουσα διά τήν ταχεῖαν ἰσλαμοποίησιν τῆς χώρας, τό ξεπούλημα ὅλων τῶν Ἐθνικῶν μας ζητημάτων κ.λπ. Ἐπιπλέον, φοβοῦμαι ὅτι οἱ δικαίως διαμαρτυρόμενοι αὐτοί Ἕλληνες θά χαρακτηρισθοῦν ὑπό τῶν γνωστῶν διεστραμμένων τῆς 5ης φάλαγγος ὡς «ρατσισταί», «φασῖσται» κ.λπ.
-------------------------
Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους αυτή η σπίλωση των πατριωτών και ορθόδοξων με τους νεοταξίτικους χαρακτηρισμούς που αναφέρει ο κ. Χατζηνικολάου, σωστά, πρέπει να σταματήσει!! Είναι πολλαπλά επιζήμια για τις ψυχές και το Εθνος!!

Χαρίλαος

π. Γεώργιος Μεταλληνός -- Η αλήθεια για τα Χριστούγεννα και η μυθοποίηση των Χριστουγέννων

Με την ενανθρώπηση και τη γέννησή Του ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός πραγματοποιεί το σκοπό της πλάσεως του ανθρώπου, την εμφάνιση του Θεανθρώπου στην Ιστορία. Την ένωση του κτιστού πλάσματος με τον Άκτιστο Πλάστη. Ο σκοπός της ενανθρωπήσεως είναι η θέωση του ανθρώπου. «Άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Μ. Αθανάσιος). «Άνθρωπος γαρ εγένετο ο Θεός και Θεός ο άνθρωπος» (Ι. Χρυσόστομος). Στη λογική ενός ηθικιστού ο όρος «θεοποιηθώμεν», που χρησιμοποιούν Πατέρες, όπως ο Μ. Αθανάσιος, είναι σκάνδαλο. Γι’ αυτό μιλούν για «ηθική θέωση». Διότι φοβούνται να δεχθούν ότι με τη θέωση μεταβάλλεται «κατά χάριν» αυτό που ο Τριαδικός Θεός είναι «κατά φύσιν» (άκτιστος, άναρχος, αθάνατος). Τα Χριστούγεννα είναι, γι’αυτό, άμεσα συνδεδεμένα και με τη Σταύρωση και την Ανάσταση, αλλά και την Ανάληψη και την Πεντηκοστή.

Χριστός γεννᾶται...,Μεγάλυνον ψυχή μου...,Μυστήριον ξένον...


Τη ΚΘ’ (29η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων ΝΗΠΙΩΝ των υπό Ηρώδου αναιρεθέντων, χιλιάδων όντων δεκατεσσάρων.

Τα Άγια ταύτα Νήπια εθανατώθηκαν υπό του Ηρώδου, ότε ούτος διεπίστωσεν ότι τον ενέπαιξαν οι Μάγοι, εις τους οποίους παρήγγειλε να επιστρέψωσι και να του αναγγείλωσι τα περί του γεννηθέντος Βασιλέως, τον οποίον εμήνυεν εις αυτούς ο Αστήρ, τον οποίον ηκολούθουν, ίνα και αυτός υπάγη να τον προσκυνήση. Επειδή λοιπόν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν εις τον Ηρώδην, καθώς προσέταξεν αυτούς ο Άγγελος, αλλά δι’ άλλης οδού επανήλθον εις την χώραν των, τότε βλέπων ο Ηρώδης ότι ενεπαίχθη υπό των Μάγων, ωργίσθη και επικράνθη πολύ.

Του μακαριστού γέροντα Χρυσοστόμου Σπύρου

…Ποία υπήρξεν η στάσις των Ορθοδόξων έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού; Ενταύθα η έκπληξις ανακόπτει τον λόγον και η λύπη επιβραδύνει την σκέψιν. Τα γενόμενα είναι άξια θρήνου μάλλον ή διηγήσεως. Τα γνωρίζετε κάλλιον παντός άλλου! Είναι αναντίρρητον ότι, και μία μόνον απλή σύγκρισις της συγχρόνου εκκλησιαστικής καταστάσεως και της του παρελθόντος τοιαύτης, δημιουργεί βαρυτάτην κατάθλιψιν εις τον αληθή εραστήν της Ορθοδοξίας. Το πάλαι, δια την παράβασιν ενός και μόνον ιερού κανόνος, έστω απλής ηθικής τάξεως και ευταξίας, εξεγείρετο πλήθος κληρικών και λαϊκών, αγωνιζομένων άχρι δεσμών και φυλακής, εξοριών και αυτού του θανάτου, μη υποστελλόντων όμως ουδέ μέχρι κεραίας την ευθαρσή ομολογίαν των! Απηύθυνον το του Προδρόμου «ουκ έξεστί σοι» εις βασιλείς και Πατριάρχας, ουδέν προτιμώντες της του Χριστού Εκκλησίας και της ευνόμου Αυτής λειτουργίας! Σήμερον, εξ αντιθέτου, ενώ πορθείται σύνολος η των Πατέρων διδασκαλία και τα περί την πίστιν ναυάγια πυκνά, «σιγά των ευσεβούντων τα στόματα» (Μ. Βασιλείου επιστ. 92), η των ποιμένων παρρησία, πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, ουδέ ίχνη διασώζει αγωνιστικής διαθέσεως των αρχαίων πατέρων, τα των αιρέσεων κύματα όντως δεινά και πολλά και «βράχος» ουδείς…

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια από συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήση κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ’ Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το «Άγιο» Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρη η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου:

Να υπερασπιστούμε τα ζωτικά μας συμφέροντα προς πάσαν κατεύθυνση -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τον Ιούνιο τού  1828 ο Βίκτωρ Ουγκώ, διάσημος από τους περιώνυμους «Αθλίους» του, συνόψισε το τουρκικό κακούργημα εκείνων των ημερών, τις σφαγές της Χίου, στο έξοχο ποιητικό του δημιούργημα «Το Ελληνόπουλο» :
   «Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
   Η Χίο, τ΄ όμορφο νησί μαύρη απομένει ξέρα.
    (…)
   Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι επάνου εκεί στο βράχο,
   στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
               κάθεται σκύβει θλιβερά
   
(…)

-------------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐρώτησις κρίσεως Σ. Παπαθεμελῆ: «σε ποιο βαθμό τα σημερινά Ελληνόπουλα ταυτίζονται, μοιάζουν το «Ελληνόπουλο» του Βίκτωρος Ουγκώ;»

Φοβοῦμαι ὅτι τό ἐρώτημα τοῦ κ. Παπαθεμελῆ εἶναι ρητορικόν, καθότι ὁ ἴδιος γνωρίζει ὅτι ἡ ἀπάντησις εἶναι ἄκρως ἀπογοητευτική. Ἐπί πολλές δεκαετίες, καί δή μετά τήν μεταπολίτευσιν, τά σχολεῖα τῆς Ἑλλάδος βγάζουν σκοπίμως γενιτσάρους. Ἡ παιδεία μας εὑρίσκεται στά χέρια τῶν μασόνων, τῶν κομμουνιστῶν καί τῶν Οἰκουμενιστῶν. Ὡς συνέπεια, ἡ Ὀρθόδοξος Πίστις χλευάζεται, ἡ ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα ὀνομάζεται «φασισμός» καί ὁ «πρωθυπουργός» ὑπεσχέθη στούς Σιωνιστάς νά τήν ἀντιμετωπίσῃ(!), ἡ ἀντίστασις στόν ἀφανισμόν μας ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν λαθροεισβολέων τοῦ Ἰσλάμ ὀνομάζεται «ξενοφοβία» καί «ρατσισμός», ἔχει δέ ποινικοποιηθῆ ἀπό τούς Σατανιστάς πολιτικούς, ἡ σεξουαλική ἀνωμαλία ὀνομάζεται «διαφορετικότητα στόν σεξουαλικόν προσανατολισμόν» καί οἱ «παρελάσεις ὑπερηφανείας» ἔχουν καθιερωθῆ ὡς θεσμός κ.λπ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ,

μνήμην επιτελούμεν των Αγίων και Δικαίων ΙΩΣΗΦ του Μνήστορος, ΙΑΚΩΒΟΥ του Αδελφοθέου, και ΔΑΒΙΔ του Προφήτου και Βασιλέως.                                                                                   
Ιωσήφ ο Δίκαιος και Μνήστωρ της Θεοτόκου ήτο υιός του Ιακώβ (Ματθ. α: 16), γαμβρός δε και επομένως υιός πάλιν (Λουκ. γ: 23) του Ηλεί (όστις και Ελιακείμ και Ιωακείμ καλείται και είναι ο της Παρθένου Μαρίας πατήρ). Ούτος κατήγετο εκ της φυλής του Ιούδα και εκ της οικογενείας του Δαβίδ, κατώκει δε εις την Ναζαρέτ. Ήτο δε ο μακάριος Ιωσήφ τέκτων την τέχνην και γέρων την ηλικίαν, ότε κατ΄ ευδοκίαν Θεού εμνηστεύθη την Παρθένον Μαρίαν, ίνα υπηρετήση αυτήν εις το μέγα μυστήριον της ενσάρκου αυτού οικονομίας. Ετελεύτησε δε, κατά την παράδοσιν των Πατέρων, μετά το 12ον έτος από της του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Γεννήσεως.

Φώτης Κόντογλου - Ὁ χρόνος, ὁ φθονερὸς γέρων

Ὁ καιρὸς εἶναι ἕνα πρᾶγμα ἄπιαστο καὶ κατὰ βάθος ἀκατανόητο. Τὸ μυαλό μας κ᾿ ἡ καρδιά μας τὸν νοιώθουνε ἀπὸ τὶς ἀλλαγὲς ποὺ γίνονται στὸν κόσμο. Μὰ κάποιες ἀλλαγὲς μπορεῖ νὰ γίνουνε πολὺ γρήγορα, ἀπὸ μιὰ μέρα σὲ ἄλλη, ὅπως ἡ παραμόρφωση τοῦ ἄνθρωπου ποὺ γίνεται ἀπὸ τὴν ἀρρώστεια, ἢ ἕνας ξαφνικὸς θάνατος ποὺ μέσα σὲ μιὰ στιγμὴ κάνει τὸν ἄνθρωπο ἕνα ἀγνώριστο κουφάρι. Τὸν καιρὸ τὸν νοιώθουμε πιὸ δυνατὰ ἀπὸ τὸ πάλιωμα κι ἀπὸ τὸ γῆρας, ποὺ ἀλλάζουνε τὰ νεαρὰ καὶ τὰ ζωντανὰ πλάσματα, κι αὐτὴ τὴν ἀλλαγὴ τὴν καταλαβαίνουμε σκληρά. Τὸν νοιώθουμε κι ἀπὸ τὴν καινούργιεψη τοῦ κόσμου, μὰ πιὸ δυνατὰ τὸν νοιώθουμε ἀπὸ τὴ φθορά· καὶ τὸν νοιώθουμε ἀπ᾿ αὐτὴ πιὸ δυνατά, γιατὶ πονᾶμε, κι ὁ πόνος εἶναι πιὸ βαθὺς ἀπὸ τὴ χαρά.

Εἶναι «μία τάξις παγκοσμίως» ἄλλοι νά ἑορτάζουν Χριστούγεννα καί νά τρώγουν κρέας καί ταυτοχρόνως ἄλλοι νά ἑορτάζουν τόν Ἅγιον Σπυρίδωνα καί νά νηστεύουν; --- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

56ος Κανών τῆς ΣΤ': «Ἔδοξε τοίνυν καί τοῦτο, ὥστε τήν κατά πᾶσαν τήν οἰκουμένην τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαν, μιᾷ κατακολουθοῦσαν τάξει, τήν νηστείαν ἐπιτελεῖν».

Γιά ὅσους γνωρίζουν τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, ἡ παρενθετική πρότασις «μιᾷ κατακολουθοῦσαν τάξει», ἡ ὁποία τίθεται ἐντός κομμάτων, ἀνάγει τό ἐπί μέρους ἐξεταζόμενον θέμα (κατάλυσις ὠῶν καί τυροῦ κατά τά Σάββατα καί τίς Κυριακές τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς) εἰς τήν γενικήν ἀρχήν, ὅτι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀνά τήν Οἰκουμένην πρέπει νά φρονοῦν καί νά κάμνουν τό αὐτό καί νά μήν ὑπάρχουν διχοστασίες, ἀλλά ὁμόνοια καί ἀγάπη. Αὐτό τονίζουν καί οἱ ἑρμηνευταί τοῦ Κανόνος Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καί Βαλσαμών:
-----------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
@ 27 Δεκεμβρίου 2019 - 8:07 μ.μ.

«ο Ανδρούτσος δίδαξε παπική θολολογία,αλλά εδώ δεν γράφει κάτι λάθος.Απλά γράφει ότι η εκκλησιαστική κοινωνία δηλώνει ενότητα πίστεως.Ή δεν γνωρίζει να διαβάζει Ελληνικά ο Δ.Χ ,ή δεν καταλαβαίνει αυτά που διαβάζει.Αυτό το επιχείρημα που προβάλλει ο Δ.Χ.,γυρίζει σαν μπούμεραγκ στο κεφάλι του.Γιατί;Γιατί οι Γ.Ο.Χ διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία με τις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ τοπικές Εκκλησίες,δηλαδή την ενότητα την εορτολογική!»

Ὥστε, λοιπόν, ἡ φράσις τοῦ Χ. Ἀνδρούτσου: «καθόσον δ' ἐν γένει ἡ λατρεία εἶναι ἡ ἔκφρασις ἅμα καί ἡ βεβαίωσις τῆς πίστεως, εἶνε προφανές ὅτι καί ἡ τήρησις τῆς αὐτῆς λατρείας, ἐφ' ὅσον αὕτη στηρίζεται ἐπί δογματικῶν βάσεων, εἶναι ἕτερον γνώρισμα ἅμα καί στοιχεῖον τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως» σημαίνει ὅτι «η εκκλησιαστική κοινωνία δηλώνει ενότητα πίστεως»; Ἄφησε, ἐπιτέλους, καί κάτι πού νά μήν τό διαστρεβλώσῃς! Τό δέ φοβερώτερον εἶναι ὅτι κατηγορεῖς τούς Ὀρθοδόξους τοῦ 1924 ἐπειδή εἶπαν ΟΧΙ εἰς τό πρῶτον βῆμα διά τήν «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν», τοὐτέστιν εἶπαν ΟΧΙ εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἰσχυριζόμενος ὅτι ἔπρεπε νά εἴπουν ΝΑΙ, διά νά μήν χάσουν τήν ἑορτολογικήν ἑνότητα μέ τούς Οἰκουμενιστάς!!! Καί αὐτό τό τραγελαφικόν τό λές «μπούμερανγκ πού πέφτει στό κεφάλι μου»!!! Τήν εἰσαγωγήν τοῦ ν.ἑ. ἔκαμαν οἱ Οἰκουμενισταί Μεταξάκης, Παπαδόπουλος κ.ἄ., προκειμένου νά συνεορτάζουν μέ τούς παπικούς καί τούς Προτεστάντας. Αὐτό εἶναι γεγονός ἀδιαμφισβήτητον, ὁμολογούμενον ἀπό τούς ἰδίους τούς Οἰκουμενιστάς (βλ. π.χ. τήν Ἐγκύκλιον τοῦ 1920). Ἀλλά, τό νά ἐπιδιώκῃ κάποιος τόν συνεορτασμόν μέ τούς αἱρετικούς, ὅπως ἔκαμαν οἱ Οἰκουμενισταί τό 1924, εἶναι ἐφάμαρτον, ὅπως προστάσσει ὁ 37ος Κανών τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου: «Ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνοερτάζειν αὐτοῖς». Ἀκούεις, ἀπαγορεύεται νά ἐπιδιώκῃς τόν συνεορτασμόν μέ αἱρετικούς! Ἀντιλαμβάνεσαι κάτι ἀπό αὐτά ἤ τό σκότος πού σ' ἔχει κυριέψει δέν σοῦ ἐπιτρέπει νά ἰδῇς καί ν' ἀντιληφθῇς οὔτε κἄν τά ὀφθαλμοφανῆ; Ἐν συμπεράσματι, λοιπόν, ἐσεῖς οἱ κρυπτο-οικουμενισταί κατηγορεῖτε ὡς «σχισματικούς» τούς Ὀρθοδόξους τοῦ 1924 ἐπειδή ἀντεστάθησαν εἰς τά Δαιμονικά σχέδια τῶν Οἰκουμενιστῶν!!! Ὅπως ἔγραψα καί χθές, εἶναι σπατάλη χρόνου ν' ἀσχολοῦμαι μαζί σας, διό καί σταματῶ ἐδῶ.

Χριστός γεννᾶται...,Μεγάλυνον ψυχή μου...,Μυστήριον ξένον...


Τη ΚΗ΄ (28η) Δεκεμβρίου, ο Όσιος ΣΙΜΩΝ ο Μυροβλύτης, ο κτίτωρ της εν τω Άθω Ιεράς Μονής Σιμωνοπέτρας, εν ειρήνη τελειούται.

Σίμων ο Όσιος Πατήρ ημών πατρίδα ή γονείς ή αδελφούς επί γης ποίους είχε δεν γνωρίζομεν. Εις ουρανούς δε πάντως πατρίδα μεν έχει την πόλιν του Θεού, την χώραν των Αγγέλων, την άνω Ιερουσαλήμ, Πατέρα τον Θεόν, μητέρα δε την Αγίαν Εκκλησίαν, πρότερον μεν την Αγωνιζομένην (την επί γης), εις ην και ανεγεννήθη, νυν δε την εν ουρανώ Θριαμβεύουσαν, την υπό του Αποστόλου καλουμένην «των Πρωτοτόκων» (Εβρ. ιβ: 23), της οποίας υιός γενόμενος έχει επομένως και αδελφούς όλους τους Αγγέλους και Μάρτυρας και Οσίους.

Eνός κακού δοθέντος (με τη συμμετοχή μας στο Π.Σ.Ε.), μύρια έπονται:

Με το κείμενο του Porto Alegre Βραζιλίας, εκτός των άλλων, αναγνωρίσαμε εκκλησιαστική υπόσταση στις 340 προτεσταντικές «εκκλησίες» του Π.Σ.Ε. (Παγκοσμίου Συμβουλίου ¨Εκκλησιών¨) και αποδεχτήκαμε ότι η πληθώρα των κακοδοξιών και των πλανών τους, είναι «διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της ΄Ιδιας Πίστης και ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος»! Η δημοσίευση αυτής της επαίσχυντης συμφωνίας τότε συγκλόνισε τον πιστό λαό ανά την Ελλάδα. Τώρα με το 6ο  άρθρο, η ληστρική Σύνοδος της Κρήτης έδωσε εκκλησιαστική υπόσταση και στην Παπική παρασυναγωγή !!!

Ελεύθερος ο πατέρας Κλεομένης! -- Ιερός Λόχος 2012 - Ελληνορθόδοξη Στρατιά

Παρασκευή, 27 Δεκεμβρίου 2019

Ανακοίνωση:

Πριν από λίγο (απόγευμα Παρασκευής 27.12) αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Ναυπλίου ο Πατέρας Κλεομένης.
Χθες το απόγευμα δώσαμε ως Ιερός Λόχος 2012 1000 ευρώ που είχαμε συγκεντρώσει. Ήταν ακριβώς όσα χρήματα χρειαζόταν για να συγκεντρωθεί το ποσό και να βγει ο πάτερ. Είμαστε βαθύτατα συγκινημένοι γιατί ξεκινήσαμε εμείς την έκκληση για τα χρήματα και με την τελική κατάθεση επί της ουσίας "σφραγίσαμε" την απελευθέρωση του πατέρα Κλεομένη. Ευχαριστούμε όλες και όλους τους γνωστούς και άγνωστους φίλους που βοήθησαν σε αυτή την προσπάθεια.

ΙΣ ΧΡ
ΝΙ ΚΑ

-------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
@ 27 Δεκεμβρίου 2019 - 4:08 μ.μ.

Πάντως, ἐγώ δέν θά ἔλεγα κάποια ἀπό τά λόγια πού λέγει ὁ π. Κλεομένης καί δέν θά ἔκαμνα κάποιες ἀπό τίς πράξεις πού κάμνει, ἀλλά καί δέν θά τόν κρίνω. Δεδομένου ὅτι σχεδόν τά πάντα εἰς τόν ἀξιακόν κώδικα τοῦ πλανήτου ἔχουν ἀνατραπῆ, καί τό μαῦρον πλέον λέγεται ἄσπρον καί τό ἄσπρον μαῦρον, τό φῶς λέγεται σκότος καί τό σκότος φῶς, τό πικρόν λέγεται γλυκύ καί τό γλυκύ πικρόν (Ἠσ. 5:20-23), δέν ἀποκλείεται ἡ σωστή ἀντιμετώπισις αὐτῆς τῆς ἀποστασίας νά εἶναι αὐτή τοῦ π. Κλεομένη, ἐνῷ ἡ δική μας, δηλαδή ἀντίστασις μέ ἄρθρα καί σχόλια, νά εἶναι ἐσφαλμένη. Ὁ π. Κλεομένης μοῦ θυμίζει τόν Προφήτην Ἠλίαν, ὁ ὁποῖος, προκειμένου νά βάλῃ φρένον εἰς τήν ἀποστασίαν ἀπό τόν ἀληθινόν Θεόν πού ἐπεκράτει τότε, «καθάρισε» μερικάς ἑκατοντάδας προσκυνητῶν τοῦ Βάαλ.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, ῾Ομ. Καθ/τοῦ Πανεπιστημίου

ΟΧΙ ΜΟΝΟ τό Δεκέμβριο ἀλλά ὅλο τό χρόνο, ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς δημιουργίας μέχρι τή συντέλεια, τόν σημαδεύει ἡ κατά σάρκα γέννησι τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Σηματοδοτεῖ τή ζωή ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν, ἀλλά κι ἐκείνων πού πολεμοῦν τόν Χριστό κι ἐκείνων πού τόν περιφρονοῦν καί δέν θέλουν νά ἔχουν σχέσι μαζί του. Τέμνει τήν παγκόσμια ἱστορία σέ πρό Χριστοῦ καί μετά Χριστόν. Αλλά ἀνατέμνει καί τήν ἀνθρωπότητα ὅλη, καθώς αὐτόβουλα οἱ ἄνθρωποι δέχονται ἤ ὄχι τόν Χριστό κι ἀναπόφευκτα λαμβάνουν θέσι μετά ἤ κατά τοῦΧριστοῦ. Εἴκοσι αἰῶνες τώρα, ἀπό τότε πού οἱ ἁπλοῖ βοσκοί ὑπακούοντας στό ἀγγελικό μήνυμα ἔσκυψαν στή φάτνη τῆς Βηθλεέμ, γιά νά βεβαιωθοῦν ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ» καί οἱ σοφοί μάγοι τῆς ᾿Ανατολῆς ἔσπευσαν νά προσκυνήσουν τόν τεχθέντα βασιλέα, ἡ ταπεινή φάτνη παραμένει ἡ ἀνεξάντλητη πηγή τῆς χαρᾶς, τῆς εἰρήνης, τῆς λυτρώσεως, τῆς ἀληθινῆς καί πεπληρωμένης ζωῆς.

Ἡ μεγάλη ἀποστασία

Ἐνῶ θὰ περίμενε κανεὶς οἱ ταγοὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸν ἀντιαιρετικὸ πατερικὸ θησαυρὸ καὶ νὰ ἀποδοθοῦν σὲ παρόμοιους ἀγῶνες, ἀκολουθώντας ταπεινὰ τὰ βήματα, ποὺ χάραξαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως ὁ Μέγας Φώτιος, καὶ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς αἱρετικοὺς σὲ μετάνοια, ἐπιστροφὴ καὶ ἐγκεντρισμὸ στὴν ἁγία Ὀρθοδοξία, δυστυχῶς μιὰ ἀθεολόγητη ὁμάδα ἀναξίων μεγαλόσχημων κληρικῶν καὶ θεολόγων πράττει τὰ ἐκ διαμέτρου ἀντίθετα πρὸς ὅσα ἐντέλλεται ὁ Κύριός μας, τὸ Εὐαγγέλιο, ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἅγιοι Πατέρες, οἱ Ἱεροὶ Κανόνες καὶ γενικὰ ἡ ἱερὰ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλοι ἔχουμε καταστεῖ μάρτυρες αὐτῆς τῆς ἀποστασίας τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, παρακολουθώντας τὶς συνεχῶς πυκνούμενες ἐπισκέψεις μεταξὺ αἱρετικῶν καὶ Ὀρθοδόξων, τοὺς ἐναγκαλισμούς, τὶς συμπροσευχές, τὰ θυμιατίσματα, τὰ «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», τὴν πρόταση χειρῶν πάπα καὶ Πατριάρχου ὡς σύμβολο ἑνότητος καὶ νίκης, τὴν ἀναγνώριση  τῶν αἱρέσεων ὡς «Ἐκκλησιῶν», τὴν ἀναγνώριση τῆς ἐγκυρότητος τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν.

Ὁ Σεβ. Ἀβύδου ὁµολογεῖ ποίαν “πίστιν” προωθεῖ ἡ Μ. Σύνοδος -- Τοῦ κ. ∆ηµητρίου Ἰ. Κάτσουρα, θεολόγου

Ἡ αὐτόκλητος ὁµολογία καί οἱ ἀποκαλυπτικές τοποθετήσεις τοῦ ἐπισκόπου τοῦ Πατριαρχείου Σεβ. Κυρίλλου περιέχονται σέ ἐκτενές ἄρθρο του µέ τίτλο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν Χριστιανικόν κόσµον», δηµοσιευθέν τήν 29η Μαΐου τρ. ἔτους (πύλη ἐκκλ/κῶν εἰδήσεων amen.gr). Ἰδού λοιπόν (ἐνδεικτικῶς!) ἡ ὁµολογία καί τά ἀποκαλυπτήρια τῆς Πίστεως πού ἐνέπνευσε τά Κείµενα τῆς "Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου":
"Εἶναι δεδοµένο καί ἀπολύτως κατανοητό ὅτι, γιά νά µπορεῖ νά γίνει λόγος γιά Ἐκκλησία ἔξω ἀπό τή Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, θά πρέπει νά ὑπερβεῖ κανείς τήν ἀντίληψη τῆς ἀποκλειστικότητας καί νά παραδεχθεῖ τήν ὕπαρξη τῆς χάριτος καί τήν πνοή τοῦ Ἁγ. Πνεύµατος ἐκτός αὐτῆς.

Εὖγε εἰς τὸν Δήμαρχον Γλυφάδας

Ὁ Δήμαρχος Γλυφάδας ἔχει καὶ ἄλλοτε ἀποδείξει ὅτι ἀντιστέκεται εἰς τὴν διάβρωσιν τῆς πατρίδος μας, ὅταν κατέθεσεν ἐνστάσεις κατὰ τῆς ἐκλογῆς τοῦ Σεβ. Γλυφάδας. Προσφάτως ἐσταμάτησεν ἀπὸ τὰ σχολεῖα πρόγραμμα ποὺ στηρίζουν μεταξὺ ἄλλων ὀργανώσεις ποὺ προωθοῦν τὰ αἰτήματα ὁμοφυλοφιλικῶν ὁμάδων. Ἀντὶ νὰ βοηθοῦμε τὰς ἀθῴας ψυχάς τῶν παιδιῶν νὰ εὕρουν προσανατολισμόν, προκαλοῦμε εἰς αὐτάς μεγαλυτέραν σύγχυσιν. Ἐναντίον του βεβαίως δημοσιεύματα γνω­στῶν κατευθύνσεων. Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Αὐγὴ» τῆς 14ης Δεκεμβρίου 2019:

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως (18ον)


Το μεγάλο μυστικό…! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».

Ύμνοι Χριστουγέννων


Τη ΚΖ’ (27η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

Στέφανος ο μακάριος Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος ήτο Ιουδαίος το γένος, μαθητής ως λέγουσί τινες Γαμαλιήλ του νομοδιδασκάλου, και πρώτος των επτά Διακόνων τους οποίους κατέστησαν οι Απόστολοι εν Ιεροσολύμοις εις την των πτωχών επιμέλειαν και την εις αυτούς διανομήν των ελεημοσυνών, πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου και ποιών σημεία και τέρατα εν τω λαώ (Πραξ. στ: 8).

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΟΔΕΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Σὲ προηγούμενο ἄρθρο μας εἴχαμε ἀσχοληθεῖ μὲ τὸν διαλογισμό, τὴν καταστροφικὴ αὐτὴ πρακτικὴ αὐτοΰπνωσης, ποὺ κυριαρχεῖ σὲ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ θρησκεύματα -ἀρχαῖα καὶ σύγχρονα- καὶ ποὺ ἀποτελεῖ σήμερα βασικὴ πρακτική τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου (New Age). Εἴχαμε μάλιστα ἀ­να­φερ­θεῖ σὲ ἕνα εἶδος «νεώτερης σύλληψης διαλογισμοῦ», τὸν διεθνῶς γνωστὸ ὡς «Ὑπερβατικὸ Διαλογισμὸ» (T­r­a­n­s­c­e­n­d­e­n­t­al Meditation) τοῦ Ἰνδοῦ Γκουροὺ Μαχαρίσι Μάχες Γιόγκι (Maharishi Mahesh Yogi).

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης: οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στὰ σχέδια τῶν Νεοεποχιτῶν καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν

Δυστυχῶς ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο πολλῶν «ὀρθοδόξων» ποιμένων καὶ θεολόγων μὲ συνέπεια νὰ ἀμφισβητεῖται καὶ νὰ ἀπορρίπτεται ὡς «ναρκισσισμὸς» ἡ μοναδικότητα καὶ ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ θεωρεῖται καὶ αὐτὴ ἁπλῶς ἕνα κομμάτι τοῦ διηρημένου χριστιανικοῦ κόσμου, τῆς διηρημένης Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν ἀπαράδεκτη πλάνη τοῦ μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου καὶ πολλῶν ἄλλων μεγαλοσχήμων κηρύκων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ζώντων καὶ τεθνεώντων. Εἶναι ἀπίστευτη καὶ ἰσομεγέθης ἡ πλάνη τοῦ μητροπολίτου Δημητριάδος Ἰγνατίου, ὁ ὁποῖος ἐπρότεινε νὰ ἐγκαταλείψουμε τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κινηθοῦμε σὲ μία «μεταπατερικὴ ἐποχή». Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στὰ σχέδια τῶν Νεοεποχιτῶν καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ πρέπει νὰ τοὺς ξεπεράσουμε νὰ ξεπεράσουμε «τὰ ὅρια, ἃ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν».

Ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας διακηρύττουν πατέρες τῆς Εκκλησίας τοῦ τελευταίου καιροῦ:

1. ἄρνηση τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ 2. οἱ αἱρέσεις καὶ 3. ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας διὰ τῆς ἔνοχης σιωπῆς, ποὺ ἀποβλέπει σὲ καλὲς σχέσεις μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς ἰσχυροὺς σὲ καιρούς, ποὺ ὁ πιστὸς πρέπει νὰ μιλήσει, νὰ ὁμολογήσει τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις. H σύγχρονη αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ διαβρώνει τὸ λαό μας, τὶς θεολογικὲς σχολὲς καὶ δυστυχῶς καὶ τὸν ἱερὸ κλῆρο. Ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι ἡ σύγχρονη καὶ σὲ ἐξέλιξη αἵρεση, ποὺ νοθεύει καὶ διαστρέφει ἔντεχνα τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀναμιγνύει τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, σχετικοποιεῖ τὰ ὀρθόδοξα δόγματα, τὴν Πατερικὴ καὶ Αποστολικὴ Παράδοση καὶ Παρακαταθήκη, υἱοθετεῖ τὴ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἀμφισβητεῖ τὴν μοναδικότητα τῆς Μίας ἀληθινῆς ἀδιαιρέτου Ορθοδόξου Eκκλησίας, ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀλλάζει συχνὰ μορφή, ὥστε εἶναι δύσκολο νὰ τὴν παρακολουθήσει κανείς.

Ιερότητα της ζωής


Ένα ζευγάρι στο Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής είχε να πάρει μια τεράστια απόφαση στην ιδιαίτερα απίθανη κατάσταση (πιθανότητα μία στο εκατομμύριο!) που είχε να αντιμετωπίσει.
Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Έξι από τους γιατρούς του μαιευτηρίου τούς ενημέρωσαν ότι η εγκυμονούσα σύζυγος κυοφορούσε δύο κοριτσάκια με σύνδρομο Down. Η ομόφωνη πρόταση των έξι γιατρών ήταν ότι πρέπει η κυοφορούσα Ρέιτσελ Πρέσκοτ να προχωρήσει σε έκτρωση και των δύο εμβρύων.
Όχι μόνο η μητέρα προχώρησε στη γέννηση των ομοζυγωτικών διδύμων, αλλά αποφάσισε να μην κάνει καν καισαρική τομή κατά τη γέννα, παρόλο που οι μαιευτήρες τής είπαν ότι πρέπει να τη χειρουργήσουν. Τα κοριτσάκια γεννήθηκαν, και μαζί με τα άλλα δύο αδέλφια τους που υπήρχαν ήδη μεγαλώνουν στην εξαμελή οικογένειά τους.

Πρός πάντα καλοπροαίρετον ἀναγνώστην: -- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου

Ἐάν δέν γνωρίζετε ὅτι ἡ ἀποτείχισις ἀπό αἱρετικούς ψευδεπισκόπους εἶναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ καί θεωρεῖτε σωστά τά ΑΙΡΕΤΙΚΑ φληναφήματα τῶν μαθητῶν τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, τότε δεῖτε τί λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος: «οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101).

ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, Ὁμ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ.

᾿Ετέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. 2,11) ἀνήγγειλαν οἱ ἄγγελοι στούς ταπεινούς βοσκούς τῆς Βηθλεέμ. Τό ἴδιο ἄγγελμα ἀπευθύνεται σέ κάθε ἄνθρωπο τῆς γῆς, ἀφοῦ γι᾿ αὐτό κατέβηκε στή γῆ, ἔλαβε ἀρχή ὁ ἄναρχος καί σάρκα ὁ ἄσαρκος Θεός· γιά νά χαρίσει στόν ἄνθρωπο τήν λύτρωση, τήν σωτηρία. ῾Ωστόσο, εἶναι ἀλήθεια διαπιστωμένη, πού καθημερινά καί πολλαπλά ἐπιβεβαιώνεται ὅτι εἶναι ἀνησυχητικά πολλοί οἱ ἀλύτρωτοι, οἱ ἄνθρωποι, πού παραμένουν μακριά ἀπό τήν σωτηρία. Αὐθόρμητο καί εὔλογο ἀνεβαίνει στά χείλη μας τό ἐρώτημα· τάχα γιατί;

Orthodox Christmas Canon, 9th Ode


Τη ΚΣΤ΄ (26η) Δεκεμβρίου, η Σύναξις της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Η εν Αιγύπτω φυγή της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ.                                                            

Η της Υπεραγίας Θεοτόκου φυγή εις Αίγυπτον εγένετο ότε ο Ηρώδης έδωκεν ορισμόν να θανατωθώσιν όλα τα νήπια όσα ήσαν εις την Βηθλεέμ. Τότε Άγγελος Κυρίου εφάνη κατ΄ όναρ εις τον Ιωσήφ λέγων· «Εγείρου, και παραλαβών το παιδίον και την Μητέρα του ύπαγε εις την Αίγυπτον» (Ματθ. β: 13). Κατέφυγε δε εκεί η Υπεραγία Θεοτόκος ομού με το Βρέφος δια δύο αίτια, αφ΄ ενός μεν, ίνα πληρωθή το ρηθέν δια του Προφήτου Ωσηέ λέγοντος:

Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!

"Ιδού καιρός ήγγικε της σωτηρίας ημών! Ευπρεπίζου σπήλαιον, η Παρθένος εγγίζει του τεκείν". 

Με τον ύμνο αυτόν ο ιερός υμνωδός, μας εισάγει στην μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
 
Ακούγοντας τα πανέμορφα αυτά λόγια έρχεται συνειρμικά στο νού μας μια παρόμοια υμνολογική φράση από την Μ. Τεσσαρακοστή:
 
"ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας".
 
Η σύνδεσή τους βαθύτατη, αφού κανένα νόημα δεν θα είχε ο ευπρεπισμός του υλικού σπηλαίου της Βηθλεέμ.
 
Το ζητούμενο είναι ο ευπρεπισμός του σπηλαίου της ψυχής μας. Και τούτο δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνον διά της μετανοίας.
Eίθε αυτά τα Χριστούγεννα να είναι ένα νέο πνευματικό ξεκίνημα με περισσότερο ζήλο για αγώνα ώστε έτσι η Γέννηση του γλυκυτάτου Ιησού μας να επιτελείται διαρκώς εντός των σπηλαίων των καρδιών μας.

Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!

Λόγος πεζή φράσει εις την κατά Σάρκα ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Δαμασκηνού Μοναχού, του Υποδιακόνου και Στουδίτου                                                                                                  

Αι εορταί της Εκκλησίας μας, ευλογημένοι Χριστιανοί, ομοιάζουν ωσάν μεγάλον και υπέρλαμπρον κήπον, εις τον οποίον υπάρχουν όλα τα άνθη· εντός δε του κήπου αυτού κάθηται Βασιλεύς λαμπροφόρος, όστις προσκαλεί πάντας τους ανθρώπους και συνομιλεί μετ΄ αυτών· όσοι δε εισέλθουν εις αυτόν, έχουν μεν χαράν, διότι ωσφράνθησαν τα ωραία εκείνα άνθη, αλλά περισσότερον χαίρονται, διότι επλησίασαν τον Βασιλέα και συνωμίλησαν μετ΄ αυτού· ούτως είναι και αι εορταί και αι μνήμαι των Αγίων. Κήπος είναι η Εκκλησία μας η Αγία και θεοτίμητος· άνθη είναι αι πανηγύρεις των Αγίων όλων, είτε Μαρτύρων είπης, είτε Ιεραρχών, είτε Αποστόλων, είτε Προφητών, είτε άλλου τινός. Βασιλεύς δε μέγας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι, ο λαμπρός, ο καθαρός, ο Σωτήρ του κόσμου, ο ιατρός των ανθρώπων, ο ζωοδότης των κτισμάτων όλων.

Christ is Born - Χριστός Γεννάται


Τη ΚΕ΄ (25) Δεκεμβρίου, η κατά Σάρκα ΓΕΝΝΗΣΙΣ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Η Γέννησις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού ούτως εγένετο.  Βλέπων ο φιλάνθρωπος Θεός ότι το γένος των ανθρώπων ετυραννείτο υπό του διαβόλου, ευσπλαγχνίσθη, και αποστείλας τον Άγγελον αυτού Γαβριήλ διεμήνυσε δι΄ αυτού εις την Θεοτόκον το «Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου»· ειπούσης δε Αυτής το «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου», ευθύς συνελήφθη εν τη αχράντω και παρθενική μήτρα Αυτής ο Υιός και Λόγος του Θεού και Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Η Σάρκωσις του Θείου Λόγου, ως Έλλογος Θεανθρώπινος πανενότης εις την αλογίαν της διεσπασμένης ανθρωπότητος!...

Τοῦ κ. Παναγιώτου  Γκιουλέ

«Μέγα καί παράδοξον θαῦμα τετέλεσται σήμερον! Παρθένος τίκτει
καί μήτρα οὐ φθείρεται· ὁ Λόγος σαρκοῦται, καί τοῦ Πατρός οὐ κεχώρισται. Ἄγγελοι μετά ποιμένων δοξάσουσι, καί ἡμεῖς σύν αὐτοῖς
ἐκβοῶμεν· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ· καί ἐπί γῆς εἰρήνη» (α´ ἰδιόμελον ἐν
τοῖς ἀποστίχοις). 

Ὄντως Μέγα καί παράδοξον θαῦμα συντελεῖται σήμερον! Ἡ Παρθένος γεννᾶ «ἐν σαρκί» τον πρό τῶν αἰώνων γεννηθέντα ἀχρόνως ἐκ Πατρός καί ἡ μήτρα τῆς Παρθένου δέν φθείρεται!…
Ὤ θαῦμα πάντων θαυμάτων ὑπέρτερον! Πῶς ἡ Παρθένος συνέλαβεν «ἐν γαστρί» καί ἐγέννησεν «ἐν σαρκί» τόν ἐνυπόστατο Λόγο τοῦ Πατρός, τήν ἐνυπόστατη ἀλήθεια καί ζωή καί ἔγινε ἡ οὐράνιος «παστάς τοῦ Λόγου», πού μέσα της ἐτελεσιουργήθη καί ἱερουργήθη το μέγα Μυστήριο τῆς ὑποστακτικῆς ἑνώσεως θείας καί ἀνθρωπίνης φύσεως;

Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί...,


Ένα εύλογο ερώτημα περί οραμάτων στον αγαπητό πατέρα Νικόλαο Μανώλη -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Ένα εύλογο ερώτημα στον αγαπητό  πατέρα Νικόλαο, θα ήταν να μας εξηγήσει καθαρότερα γιατί ο οσιώτατος γέρων Εφραίμ αλλά και ο γέροντας του πατρός Νικολάου, π. Αγάθων της Κωνσταμονίτου ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑΝ αμέσως μετά το Κολυμπάρι! Από ότι μας έχει πεί μέχρι τώρα ο π. Νικόλαος, γνωρίζουμε ότι  ο γέρων Εφραίμ ο Αριζονίτης είχε εμποδίσει τον γέροντα Αγάθωνα από την αποτείχιση, επειδή θεωρούσε ότι ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος ακόμη. Περίμενε δηλαδή ο γέρων Εφραίμ   να έχει ο Βαρθολομαίος πρώτα δημοσίως  κοινό ποτήριο με τον πάπα  Ρώμης και  ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΕΙ. Το ερώτημα λοιπόν προς τον π. Νικόλαο είναι το εξής: ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ   ΕΜΠΟΔΙΣΕ τον γέροντα Εφραίμ να αποτειχιστεί απο την παναίρεση του Κολυμπαρίου; Μήπως είχε κάποιο όραμα όπως ΕΙΧΕ ΠΑΛΙΑ  ο γέροντάς του ο όσιος Ιωσήφ ο ησυχαστής; Και τελικά ποιά είναι η γνώμη σας πάτερ Νικόλαε, τι από τα δύο είναι ΠΙΟ ορθόδοξο, τι πρέπει να ακολουθούμε, τους οσίους γέροντας με  τα αρνητικά οράματα ή την διαχρονική στάση των Αγίων Πατέρων απέναντι στις αιρέσεις; Διότι εάν ακολουθήσουμε τους οσίους γέροντας με τα αρνητικά οράματα, όπως κάνει σήμερα ο γέρων Αγάθων - και που ίσως και αυτός είδε κάποιο όραμα - τότε κάνουμε υπακοή σε οράματα  και δεν ακολουθούμε τους αγίους Πατέρας.  Εάν όμως ακολουθούμε τους αγίους Πατέρας,  τότε  πρέπει λογικά  να προβληματιζόμαστε για την - λόγω οραμάτων - αξιοπιστία της  στάσης των γερόντων, που ίσως και  να περίμεναν να κάνουν την αρχή της αποτείχισης κάποιοι επίσκοποι, ώστε να ακολουθήσουν τους αγίους Πατέρας και  να αποτειχιστούν... Μήπως όμως αυτή  η ρομαντική περίοδος  αναμονής για την επανάκαμψη των επισκόπων στην ορθοδοξία - που ίσως και να βασιζόταν πάλι σε οράματα - έχει πιά τελειώσει; Ουδείς μέχρι τώρα "λέων"  έχει εμφανιστεί. Εφόσον λοιπόν έχει κορυφωθεί η Αποστασία, γιατί δεν γίνεται ακόμη σύναξη   όλων των αποτειχισθέντων κληρικών; Μήπως και εσείς έχετε  κάποια "οράματα"   που την  εμποδίζουν;
-----------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
@ 27 Δεκεμβρίου 2019 - 11:59 π.μ., 27 Δεκεμβρίου 2019 - 12:01 μ.μ.
«Δεν υπάρχει "δόγμα εορτολογικής ενότητος"!!!»

Ἡ ἑορτολογική ἑνότης τῶν Ὀρθοδόξων ἀποτελεῖ ἀπαραίτητον στοιχεῖον τοῦ δόγματος τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ἑρμηνεύων τόν 56ον Κανόνα τῆς ΣΤ' Οἰκ. γράφει: «Ὅθεν ἡ Σύνοδος αὕτη, διά τοῦ παρόντος Κανόνος, ὁρίζει, ὅτι ὅλη ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ἡ εἰς πᾶσαν τήν οἰκουμένην εὑρισκομένη, νά φυλάττῃ μίαν καί τήν αὐτήν τάξιν, καί νά νηστεύῃ ...»