Εικονογραφικώς η παράστασις των τριών προσώπων της Παναγίας Τριάδος

Κατά την σήμερον ημέραν, Δευτέραν μετά την Πεντηκοστήν, την μνήμην κυρίως του τρίτου προσώπου της παναγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος παρελάβομεν επιτελείσθαι. Εν ταυτώ δε και την των τριών προσώπων Πατρός και Υιού και Πνεύματος Αγίου λατρευτικήν τιμήν και προσκύνησιν πρεπόντως κατά την σήμερον παρελάβομεν απονέμεσθαι, διο και κατά την σήμερον οι απανταχού της γης επ’ ονόματι της Παναγίας Τριάδος τιμώμενοι Ναοί πανηγυρίζουσιν. Εικονογραφικώς η παράστασις των τριών προσώπων της Παναγίας Τριάδος δεν είναι σύνηθες θέμα δια την βυζαντινήν αγιογραφίαν. Παρά τοις βυζαντινοίς η Αγία Τριάς συμβολίζεται συνήθως δια της παραστάσεως της φιλοξενίας του Αβραάμ. Εν αυτή εικονίζονται τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος εν σχήματι Αγγέλων, ως ενεφανίσθησαν εις τον Αβραάμ εν τη δρυϊ τη Μαμβρή, καθώς λέγει η Γραφή· «Ώφθη δε αυτώ ο Θεός προς τη δρυϊ τη Μαμβρή, καθημένου αυτού επί της θύρας της σκηνής αυτού μεσημβρίας. Αναβλέψας δε τοις οφθαλμοίς αυτού είδε, και ιδού τρεις άνδρες ειστήκεισαν επάνω αυτού…» (Γεν. ιη: 1-2 και επόμ.). Εν τη περικοπή ταύτη της Παλαιάς Διαθήκης υποτυπούται ως άριστα η τριαδικότης του ενός Θεού.

---------------------------

 Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Δεν υπάρχει εορτή της Αγίας Τριάδος , όπως δεν υπάρχει και Απολυτίκιο.
Αν και αγιογραφούμε μόνο την ανθρώπινη φύση,λόγω της υποστατικής ενώσεως, προσκυνούμε τον Θεάνθρωπο Κύριο,τον Υιόν και Λόγο.
Δεν συμβαίνει το ίδιο στην ειδωλική μορφή γέροντος, η οποία δεν έχει θε΄ι΄κή φύση και η οποία παραμένει μορφή γέροντος.

Οι συμβολικές δε μορφές των τριών αγγέλων, δεν ταυτίζονται με τις θείες υποστάσεις.

Ὁ δέ μέγιστος Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς διδάσκει ὅτι ἡ εἰκών τοῦ Κυρίου, λόγω
τῆς κοινῆς θείας οὐσίας καί τῶν κοινῶν φυσικῶν ἰδιωμάτων, εἶναι καί εἰκών τῆς Ἁγίας
Τριάδος: «Ἀλλά γάρ οὕτως ἡμῖν ὁ ἐν τρισίν ὑποστάσεσιν εἷς Θεός ἐκπεφασμένος, οὕτω καί
δοξάζεται˙ καί οὕτω μιᾶς εἰκόνος οὔσης καί μορφῆς ἐπί τῆς μόνης ἀνειδέου και
προσκυνητῆς Τριάδος... τόν μέν Υἱόν τοῦ Πατρός μορφήν τε καί εἰκόνα λέγομεν, τό δέ
Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ. Οὕτω γάρ ἡμῖν ὡς εὐδόκησεν ἑαυτήν ἐγνώρισε καί οὕτως ἔχειν πρός τόν
Υἱόν τό Πνεῦμα λέγομεν, ὡς αὐτός πρός τόν Πατέρα˙ ὁμοίως γάρ ἀμφότερα ἔχουσι πρός
τόν Πατέρα, πλήν τοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως...» (ΕΠΕ 1, σελ. 156).[Απόσπασμα από την 127/219-2021, Ποιμαντορικής Εγκυκλίου του Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλοχίου]

Χαρίλαος Ι.Στουρα΄ί΄της.
Θεολόγος.

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος και Πανευφήμου ΕΥΦΗΜΙΑΣ

ότε τον τόμον του της πίστεως όρου των εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων, των εν Χαλκηδόνι συνελθόντων, τουτέστι της αγίας και Οικουμενικής Δ΄ Συνόδου εκράτυνεν.                                                                                                                                      

Ευφημία η καλλίνικος Μάρτυς του Χριστού ήκμαζε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού και Πρίσκου Ανθυπάτου Ρώμης, εν έτει σπη΄ (288), κατήγετο δε εκ Χαλκηδόνος, θυγάτηρ πατρός μεν Φιλόφρονος καλουμένου, μητρός δε Θεοδοσιανής. Διαβληθείσα λοιπόν  ότι ωμολόγει τον Χριστόν, ετιμωρήθη δια τροχών και πυρός, και δια πολλών άλλων βασάνων· ύστερον δοθείσα εις τα θηρία, ίνα ταύτην σπαράξωσιν, έμεινεν εξ αυτών αβλαβής. Είτα εδήχθη υπό άρκτου, προσευχηθείσα δε παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού εν τω θεάτρω· το δε τίμιον αυτής λείψανον απετέθη εντός θήκης και ενεταφιάσθη εις τόπον τινά πλησίον της Χαλκηδόνος, όπου παρέμεινεν επ’ αρκετούς χρόνους, ιάσεις βρύον παντοδαπάς και θαύματα άπειρα επιτελούν. Μετά παρέλευσιν δε πολλού χρόνου, όταν εξηπλώθη η ευσέβεια εις τον κόσμον, έγινε τοιούτον παράδοξον.

" Ένας αριθμός" -- του Άντον Τσέχοφ

Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.

- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα ‘χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... Λοιπόν... Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες... Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...
- Δύο μήνες και πέντε μέρες...
- Δύο μήνες ακριβώς... Το ‘χω σημειώσει... Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια.