O απροκάλυπτος εμπαιγμός της σύγχρονης κοινωνίας καθίσταται άμεσα εύληπτος διότι ο λαός, στερούμενος εκπαιδεύσεως, απλώς έρμαιο της φαιάς προπαγάνδας, καθεύδει τον νήδυμον ύπνο, στερούμενος στοιχειώδους λογικής αλλά και ορθολογιστικών κριτηρίων να ερμηνεύσει τον άνωθεν αντεστραμμένο αντιδημοκρατικό κόσμο εις τον οποίο βιώνουμε, ο οποίος αποδεικνύει την άλογη καταγωγή του, πλην όμως επιβεβαιώνει επί τη πράξη την πεποίθηση την οποία πλειστάκις διατυπώνω ότι η Ελλάς κηδεμονεύεται από οιονεί Έπαρχους, δηλονότι από κόμματα τα οποία υποσκάπτουν την εύρυθμη λειτουργία της Πατρίδας μας και φαλκιδεύουν την διαχρονική εξέλιξη της ταυτότητας του Ελληνισμού.
Τούτο δε συμβαίνει, διότι την Ελλάδα δεν κυβερνούν
Έλληνες, πρόκειται δια μηχανισμούς, οι οποίοι επιβάλλουν τους ιδικούς τους
Δούρειους ίππους, έμμισθα φερέφωνα, τα οποία εντέλλονται ως προς την
πηδαλιούχηση της Ελλάδας με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των αλλότρων
υπερεθνικών συμφερόντων και ίσως εξ αντανακλάσεως εκτραπεί κάποιος άνωθεν
στεγανός σχεδιασμός και επέλθει πρόσοδος και εις τον Ελληνισμό και εν γένει εις
τον λαό.
Η άρχουσα τάξη γνωρίζει ιδιαίτατα τους κανόνες, η
πολύφερνη λοιπόν αυτή δοτό ανθελληνική θεσμική ελίτ, η οποία περιάπτεται κατά
περίσταση αλλοτριομορφοδίαιτο μανδύα και προσωπείο σκοπεί εις την τιθάσευση της
υδαρούς μάζας, δρώσα απλώς ως ενεργούμενο των υπερεθνικών διευθυντηρίων και των
ιεραρχικά προϊστάμενων μηχανισμών της.
Τούτο εξάλλου δικαιολογεί βάσιμα, την ύπαρξη του διάκενου
μεταξύ «αιρετών» και λαού, καίτοι τουλάχιστον κατά το γράμμα του νόμου δεσπόζει
η λαϊκή κυριαρχία καθότι όλες οι εξουσίας υποτίθεται πηγάζουν εκ του λαού.
Επιπλέον ποινικοποιείται όλως περιέργως η έννοια του
έθνους και της Πατρίδας ούχ ήττον κατοχυρούται ρητώς εις την Συνταγματική
έννομη τάξη, ήτοι εις τον καταστατικό χάρτη της πατρίδας μας, ο οποίος
υπερτερεί έναντι οιασδήποτε κείμενης νομικής διατάξεως.
Τηρουμένων των ως άνω αναλογιών, εις μία χώρα όπου ο
πατριωτισμός ταυτίζεται με κάτι «κακό», δεδομένου ότι η φερόμενο ως
αριστερά-ακροαριστερά και δήθεν κεντροδεξιά, μισούν θανάσιμα τον Ελληνισμό και
λαμβάνουν αποφάσεις ίνα αφελληνιστεί παντί τρόπω ή Πατρίδα μας, αρχής γενομένης
εκ της Παιδείας, (ιστορία γλώσσα) όσο και ως προς την χάραξη της εθνικής
αμύνης, την εκπαίδευση των στρατιωτών εις τον στρατό και ούτω καθ’ εξής.
Τούτο ωσαύτως το βλέπουμε και υπό την άποψη της
Δικαιοσύνης, εάν δολοφονηθεί κάποιος ο οποίος ανήκει εις τον Πατριωτικό χώρο,
καίτοι καθίσταται αθώος, ουδαμώς εμπλεκόμενος ποινικά, πλην όμως μόνον δια τις
ιδέες του αξίζει να δολοφονηθεί άνευ ουδεμίας ευαισθησίας και άνευ οι αρμόδιες
αρχές να στρέψουν τις έρευνες προς εξιχνίαση της αληθείας ούτως ώστε να
απονεμηθεί ακριβοδίκαια δικαιοσύνη.
Ούτως ή άλλως τούτο το ζήσαμε με τι ανθελληνικό μίσος
αντιμετώπισε η κυβέρνηση «της Ελλάδας» το 2018 της δολοφονία του ήρωα Κατσίφα,
υπό τις Αλβανικές Αρχές.
Ασφαλώς ο εθνομηδενισμός αποτελεί το σύγχρονα
καλλιεργούμενο ιδεολόγημα και διοχετεύονται πακτωλοί χρημάτων άνωθεν,
προκειμένω, ο μισελληνισμός και η ρητορική μίσους κατά του Ελληνισμού να
καταστεί συλλογική συνείδηση, ιδίως προς την νεολαία, μέσω πολλαπλών και
ετερόκλητων διαύλων φαιάς και χυδαίας προπαγάνδας η οποία δια μέσου της κατ’
εξακολούθηση παραπληροφόρησης και διασποράς ψευδών ειδήσεων ίνα επιτευχθεί
ακριβώς η διανοητική λοβοτομή, ταύτισης του έθνους και της Πατρίδας με τον «
Φασισμό», η ίδια προπαγάνδα εξ αντιδιαστολής καθίσταται η κατάφαση του
Κομμουνισμού με την Δημοκρατία καίπερ, οι δύο τελευταίες αντικρουόμενες έννοιες
απέχουν ιστορικά και πολιτικά παρασάγγας μεταξύ των.
Δεδομένης της ως άνω σύγχυσης και κατά το δοκούν
παραχάραξη της ιστορίας, καθίσταται η αποδοχή εκφώνησης λόγου εντός της
Ελλαδικής «¨Δημοκρατικής» μέλος του
τάγματος του «Αζόφ» με ναζιστική συνείδηση, η οποία εβαπτίσθη πατριωτισμός, εις
μία χώρα όπου ο πραγματικός πατριωτισμός διώκεται απηνώς, χάριν προοδευτισμού
και κατ’ επιβολή του φετιχισμού της έμφυτης αριστερεπώνυμης ευήθειας που
κατατρύχει την πολιτική μας ηγεσία συλλήβδην.
Εν κατακλείδι, εις τον θαυμαστό τούτο αντεστραμμένο κόσμο
της Νέας Τάξης πραγμάτων ένθα επικρατεί ανυπερθέτως ο παραλογισμός και η αισχρή
συστημική προπαγάνδα, καλείται ο Έλληνας, είπερ ποτέ και άλλοτε, όπως
αφυπνισθεί αναζητώντας την ακατασίγαστη φλόγα δια ελευθερία και την ελπίδα δια
αναγέννηση εκ της στάχτης του, άλλως η κατάσταση σταθερά και αταλάντευτα βαίνει
αναμφιρήστως εις κρημνόν.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου