Μεσούσης της άνυδρης βιούμενης πραγματικότητας, της επιβαλλομένης υγειονομικής δικτατορίας, με όλες τις καχεξίες και αστοχίες, κατά τον εορτασμό της 25ης Μαρτρίου, η κυβέρνησις συνθηκολογώντας με τους εθνομηδενιστές και τα έμμισθα ακροβολισμένα φερέφωνα της αποδόμησης του έθνους, λεηλασίας της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως (Μεγάλης Ιδέας), παραχαράξεως της ιστορίας, κατακρεουργήσεως της Ελληνικής γλώσσης, απαγόρευσε ρητώς τις δημόσιες συναθροίσεις, εκμηδενίζοντας τον πυρήνα του Θεμελιώδους δικαιώματος του συναθροίζεσθαι το οποίο κατοχυρώνεται ρητώς εις το άρθρο 11 του Συντάγματος συμπληρώνοντας το δικαίωμα της ελευθερίας εκφράσεως κατά το άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και του σύστοιχου άρθρου 11, της ανυπερθέτως, υπερνομοθετικής ισχύος κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, συνελόντι ειπείν, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως του δικαιώματος ανθρώπου ( ήτοι, το δικαίωμα «συνέρχεσθαι και συνετερίζεσθαι» κατά την Ε.Σ.Δ.Α όπου κυρώθηκε από την Ελλάδα δια του ν.δ 53/74).
Η «αυθεντία» της κυβερνήσεως, συρόμενη από τον συρφετό του πολιτισμικού Μαρξισμού, του εθνομηδενισμού και των λοιπών κεκαλυμμένων υποζυγίων των υπερεθνικών διευθυντηρίων, περιφρόνησε ιταμώς την αυξημένη τυπική ισχύ του Συντάγματος κατά κατάφωρη παραβίαση, μεταξύ άλλων της αρχής της ισότιμης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας (άρθρα 4 και 25 του Συντάγματος), την στιγμή την οποία επέτρεψε ευθαρσώς την διεξαγωγή συναθροίσεων, μόνον το μήνα Φεβρουάριο –καθ’ ομολογίαν της- έλαβαν χώρα απρόσκοπτα 632 πορείες ανά την επικράτεια, αναιρώντας εαυτώ περί των δρακόντειων μέτρων περί της πανδημίας.
Εντούτοις όμως, απαγορεύει
δικτατορικά ανήμερα της συμπληρώσεως των 200 χρόνων εκ της εθνικής μας
παλιγγενεσίας αλλά και του εορτασμού του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου,
τις δημόσιες συναθροίσεις, προφανώς επειδή δεν προέρχονται από το Σύριζα ή το
Κ.Κ.Ε ματά των οποίων συμπλέει.
Η Πολιτεία, δηλαδή, πέραν από
τον στιγμιαίο «άρτον και θεάματα» της παρελάσεως φαλκίδευσε το δικαίωμα αυτών
των πολιτών, εις το να αποτίσουν ειρηνικά και δημοκρατικά, φόρο τιμής προς τους
θυσιασθέντες ήρωες προγόνους μας, οι οποίοι θυσίασαν με αυταπάρνηση την ζωή
τους και προέκριναν έναντι όλων την περίλαμπρη ελευθερία μας από τον κατάπτυστο
Οθωμανικό ζυγό των αλλοδόξων.
Η 25η Μαρτίου, δεν
αποτελεί ένα «φολκλόρ», αλλά εφαλτήριο εκ βάθρων αναγεννήσεως του πολύπαθου
Γένους μας, αυτοκριτικής, υπομνηματισμού της αληθείας των τότε συμβεβηκότων,
γονίμου μιμήσεως προς την ηρωισμό και τον ανδρισμό των γενναίων οπλαρχηγών, με
κατευθυντήρια γραμμή την διάσωση της πολιτισμικής μας ταυτότητας, την πυροδότηση
του ασίγαστου πάθος της «Μεγάλης Ιδέας», της αναβιώσεως της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας, άχρι εσχάτων.
Ο συμβολισμός σήμερον
καθίσταται κάθε άλλο παρά επίκαιρος και ουσιαστικός, διότι ήδη η ιστορία
επαναλαμβάνεται, δοθέντος ότι η πατρίς μας, έχει καταληφθεί από «Δούρειους
ίππους» οι οποίοι έχουν εμφιλοχωρήσει δήθεν εις τα κόμματα και άλλοτε υπό τον
μανδύα του ψευδεπίγραφα προοδευτικού άλλοτε υπό του μανδύα του εγκάθετου
Καθηγητού Πανεπιστημίου, όπου προπαγανδίζουν, συντεταγμένα ασύστολα,
ανεπαίσχυντα και σκοταδιστικά, υπέρ του αφελληνισμού, ως διαπρύσιοι υπάκουοι
κήρυκες, μίσθαρνα όργανα των εντολών τους, αντί ασφαλώς τριάκοντα αργυρίων.
Η έννοια της εσχάτης προδοσίας
καθίσταται ιδιαίτατα, λειψή δια να περιγράψει κανείς σήμερον, το μέγεθος της
απεμπόλησης θωράκισης της πολιτισμικής μας κληρονομάς, της εθνικής μας
ταυτότητας, των διδακτικών ναμάτων της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως μας και εν
γένει τα ανδραγαθήματα της ιστορίας μας, υπό των δόλιων πολιτικών μας, ούτως
ώστε να καταστούμε και ημείς οι επιγενόμενοι ως έκπαλαι, άξιοι πρόγονοι των
θυσιασθέντων υπέρ Πίστεως και Πατρίδος δια την συλλογική ελευθερία.
Εν κατακλείδι ας παραθέσω τι
αναφέρει ο Καζαντζάκης εις την «Ασκητική του» : «Το πρώτο σου χρέος εκτελώντας τη θητεία σου στην ράτσα, είναι να
νιώσεις μέσα σου όλους του προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και
να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο την
μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου