ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ

 

Οι τρεις αυτοί πατέρες θεμελιώνουν θεολογικά τρία συγχρόνως σημεία

Αν, όμως, η κάθε εποχή έχει το δικό της πλούτο, είναι αναμφισβήτητο ότι μετά τον 5^ο αι., ο κατ΄ εξοχήν «θεομητορικός» αιώνας είναι ο 14^ος, κατά τον οποίον ηχούν οι δογματικές φωνές Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχ/που Θεσ/νίκης, Αγίου Νικολάου Καβάσιλα και Αγίου Θεοφάνους  του Νικαέως. Οι τρεις αυτοί πατέρες θεμελιώνουν θεολογικά τρία συγχρόνως σημεία: α) Την απόλυτα προσωπική αγιότητα της Θεοτόκου και την εσχατολογική τοποθέτησή Της μετά την Αγία Τριάδα, β) τη θεμελιώδη Χριστολογική σημασία Της, και γ) την εντελώς κεντρική θέση Της στην Οικονομία της σωτηρίας, δηλ. τον ενεργητικό ρόλο Tης στο μυστήριο της Σαρκώσεως και την εις τους αιώνες παραμονή Της στο κέντρο του μυστηρίου της Εκκλησίας.