π. Νικόλαος Δημαράς: Έχουν όλα εξηγηθεί πολυμερῶς καί πολυτρόπως.

Ἐμείς δεν είμαστε κάποια Σύνοδος στήν ὁποία ἀνήκουμε. Εἴμαστε ἡ συνέχεια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν Ἑλλάδα μετά τό 1924. Ὡς ἡ συνέχεια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετά τό 1924, ἡ Ἐκκλησία μας ἀποφασίζει ποιούς, πότε καί πῶς θά τούς δεχθεῖ καί πάντως ὅχι ὅλους, ὅπως τονίζεται καί ἀπό τόν Ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη στό Πηδάλιον τῆς Ἐκκλησίας μας. Το ἀνωτέρω κείμενο είναι του αδελφού Ιοάν, Ρουμάνου Ιερέως. Οι θέσεις του απηχούν καί τις θέσεις της Συνόδου μας καί συμφωνώ καί προσωπικά μέ κάποιες διορθώσεις καί συμπληρώσεις πού δημοσιεύω στού "Κολλυβάδες". Το δεν " διαβεβαιοί" έχει εξηγηθεί εξαντλητικά. Σημαίνει ξεκάθαρα ότι, ὄταν ἡ Σύνοδος δέχεται κάποιον εκ των Νεοημερολογιτών ή των Οικουμενιστών, τον δέχεται κατ' ακρίβειαν βαπτίζοντάς τον ή κατ΄ οικονομίαν με άγιον Μύρον, μυρώνοντάς τον. Με το να τον δεχθεί με έναν από τους δύο τρόπους δεν σημαίνει, ότι ἀναγνωρίζει μυστήρια έξω από το Σώμα της Εκκλησίας μας, δεν επικυρώνει δηλ. μή ὑπάρχοντα μυστήρια, ἀλλά προσερχομένων τῶν Νεοημερολογιτῶν ἤ τῶν Οἰκουμενιστῶν τούς ἀποκαθιστά. Τούς λαϊκούς διά βαπτίσματος ή ὅπωσδήποτε διά μύρου, καί τους κληρικούς διά χειροθεσίας ή ὅπως κρίνει η Εκκλησία κατά τό μνημειώδες κείμενο. Πράγμα το ὁποῖο έκαναν όλες οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι στό παρελθόν. (βλ. π.χ. τούς δεχομένους στήν ΣΤ΄ Οἰκουμενική, τόν Ἅγιον Ἀνατόλιον στήν Δ΄ πού τόν ἔκανε μάλιστα καί πρόεδρόν της ἤ τούς Εἰκονομάχους -ὄχι όλους- στήν Ζ΄ Οἰκουμενική.
------------

Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

Ἐάν ἡ ἔκπτωση ἀπό τήν ἱερωσύνη ἐπήρχετο αὐτόματα, μόλις κηρύσσεται ἡ αἵρεση, τότε θά χανόταν ἡ ἱερωσύνη καί πουθενά δέν θά βρισκόταν, κατά τόν ἅγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη,(βλ. σχ. επιστολή του "Στεφάνω αναγνώστη και τοις συν αυτώ")

To Mυστήριο λοιπόν στους "μεμονωμένους" συνεχίζει να είναι έγκυρο αλλά εις κρίμα και κατάκριμα για τους εν γνώσει κοινωνούντες. Καθώς αφενός κάποιοι πράγματι μπορεί να μην γνωρίζουνε (π.χ. κάποιος που ήρθε από μακρινό μέρος) κι αφετέρου υπάρχει αρμόδια Σύνοδος να τον καθαιρέσει, όπως αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης στην ερμηνεία των Ιερών Κανόνων
Θα υπενθυμίσω απλά ότι ο Πατριάρχης Κων/λεως Ιωακείμ, που ευλόγησε το Άγιο Μύρο το 1912, είχε προηγουμένως κάνει δημόσιες Οικουμενιστικές δηλώσεις. Και το Άγιο Μύρο χρησιμοποιείτο αργότερα για αρκετά χρόνια, ακόμα κι από Ματθαϊκούς.
Για τον Βαρθολομαίο όμως υπάρχουνε πολύ μεγάλες αμφιβολίες εάν είναι "μεμονωμένος", όταν όλη η διακριτη Πατριαρχική Σύνοδος ξεκάθαρα αποδέχεται όλα αυτά που κάνει, όπως και οι άλλοι Πατριάρχες. Οι άσχημες "εξελίξεις" λοιπόν πρέπει να τρέξανε πιο γρήγορα εκεί σε σχέση με την Αυτοκέφαλη Ελλαδική. Καθώς κι εγώ δεν μπορώ να δεχτώ ότι είχε Μυστήρια εδώ κι αρκετά χρόνια, όταν έφτασε ακόμα και να αναθεματίσει τους Αγίους μας :
Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χείρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ.