Περί εγκύρων και ακύρων μυστηρίων οικουμενιστών και μασσώνων αρχιερέων. Μέρος 2ον. -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Επειδή, αγαπητοί αναγνώστες της «ορθοδόξου φωνής», υπάρχουν αρκετοί αδελφοί, και μάλιστα αποτειχισμένοι,  που πιστεύουν ότι οι οικουμενιστές μασσώνοι αρχιερείς μολύνουν μεν δια της αιρέσεώς των, αλλά παρ΄ όλα αυτά έχουν έγκυρα μυστήρια,  θα ήθελα μέσα από το βήμα αυτό, να τους απευθύνω μερικά ερωτήματα.

Ερώτημα πρώτον. Οι οικουμενιστές μασσώνοι αρχιερείς έχουν δαιμόνιο ή όχι;

Ερώτημα δεύτερον. Το δαιμόνιο της αιρέσεως  του οικουμενισμού μεταδίδεται δια των αρχιερέων αυτών ή όχι;

Ερώτημα τρίτον. Η κοινωνία με οικουμενιστές αρχιερείς  οδηγεί σε πραγματική   μόλυνση  του σώματος και της  ψυχής του ανθρώπου  από το δαιμόνιο του οικουμενισμού ή απλώς είναι μία «ιδεολογική μόλυνση», όπως, ας πούμε, η πλύση εγκεφάλου από  μια προπαγάνδα ενός πολιτικού κόμματος, που μπορεί να εξουδετερωθεί με απλά λογικά και όχι πνευματικά μέσα; Και αν είναι μόλυνσις μόνον «ιδεολογική», όπως εσείς ισχυρίζεσθε, τότε τι χρειάζεται η αποτείχισις; Δεν φθάνει μόνον η   ορθόδοξος  κατήχησις, όπως ισχυρίζονται και κάνουν οι λεγόμενοι «αντι-οικουμενιστές»;

Ερώτημα τέταρτον. Στα οράματά τους ο Άγιος Αντώνιος, ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης και ο Μοτοβίλωφ, πνευματικό τέκνο του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ είδαν αιρετικούς αρχιερείς σαν μουλάρια, γουρούνια και ασπρόμαυρες «ζέβρες» να μολύνουν την Αγία Τράπεζα. Ερωτώ, οι «ζέβρες», τα μουλάρια και τα γουρούνια έχουν έγκυρα μυστήρια;

Ερώτημα πέμπτον. Εσείς ισχυρίζεσθε ότι τα μυστήρια των οικουμενιστών μασσώνων αρχιερέων είναι έγκυρα. Αν όμως οι απλοί πιστοί, που δεν ξέρουν τίποτε από οικουμενισμό, κοινωνούν εγκύρων μυστηρίων, δεν θα έπρεπε να φωτισθούν από το Άγιο Πνεύμα και να ξυπνήσουν, ώστε να    πετάξουν τους οικουμενιστές έξω από τις εκκλησίες; Γιατί όμως οι πιστοί σκοτίζονται όλο και πιο πολύ και η αίρεση του οικουμενισμού γιγαντώνεται;  Μήπως επειδή κοινωνούν μόνον άρτου και οίνου;

Ερώτημα έκτον. Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει ότι όσοι κοινωνούν αναξίως σώματος και αίματος Χριστού πεθαίνουν αιφνιδίως και πρόωρα,  ενώ άλλοι αρρωσταίνουν βαριά. Οι οικουμενιστές και μασσώνοι αρχιερείς όμως ζούν πολλά χρόνια και είναι γεροί σαν ταύροι. Εσείς τι λέτε, κοινωνούν πραγματικού σώματος και αίματος Χριστού ή μόνον άρτου και οίνου;

Ερώτημα έβδομον. Όταν ένας αιρετικός αρχιερεύς μετανοήσει δημόσια και ζητήσει το έλεος μιάς ορθοδόξου συνόδου, η επιστροφή του στην εκκλησία γίνεται με επαναμύρωση ή όχι; Και αν ναι, τότε γιατί να  επαναμυρώνεται αφού, για εσάς, η αρχιερωσύνη του είναι μυρωμένη, δηλαδή έγκυρη, και έχει ο αιρετικός έγκυρα μυστήρια; Μήπως επαναμυρώνεται, επειδή η αρχιερωσύνη του είχε πέσει σε αργία ήδη  από την στιγμή που έγινε αιρετικός;

Ερώτημα όγδοον. Ο Αθηναγόρας «λειτουργούσε» σε εβραϊκές συναγωγές και κοινωνούσε τον πάπα Ρώμης. Ο Βαρθολομαίος λειτουργεί σε ναούς παπικών και λουθηροκαλβίνων και κοινωνεί παπικούς δημόσια. Το Άγιον Όρος συντάσσεται με την αίρεση και μνημονεύει τον Βαρθολομαίο, οπότε   το άγιον Πνεύμα βλασφημείται. Όταν στα ιερά μυστήρια  γίνεται επίκληση προς τον Παράκλητον, που βλασφημείται  από αιρετικά χείλη, είναι δυνατόν να επέρχεται καθαγιασμός των τιμίων δώρων, του ύδατος, ή του ελαίου;

Ερώτημα ένατον. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης ποτέ δεν δέχτηκε κοινωνία με ιερέα που είχε χειροτονηθεί από αιρετικόν αρχιερέα, ούτε λειτούργησε σε ναό που είχε «καθιερωθεί» από τέτοιον. Ερωτώ, επίστευε ο Άγιος Θεόδωρος   ότι τα μυστήρια των αιρετικών έχουν Χάριν ή «δηλητήριον»;

Ερώτημα δέκατον. Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας και ο ορθόδοξος πάπας Ρώμης Κελεστίνος είχαν κοινωνία με ιερείς της Κωνσταντινουπόλεως, που καθαιρέθηκαν από τον αιρετικό πατριάρχη Νεστόριον. Αυτό το έκαναν, ο Άγιος και ο πάπας, όπως οι ίδιοι γράφουν στις επιστολές τους, επειδή επίστευαν ότι ο αιρετικός Νεστόριος, παρόλο που δεν είχε καταδικαστεί ονομαστικώς από σύνοδον,   είχε  αργόν   το αξίωμα της αρχιερωσύνης. Ερωτώ λοιπόν, ο αιρετικός Νεστόριος, πριν καταδικαστεί ονομαστικώς από σύνοδο, τελούσε έγκυρα ή άκυρα μυστήρια;

 Αναμένω ευπειθώς τας απαντήσεις σας.