Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Από πότε Μακαριώτατε ο αιρεσιάρχης «Πάπας» έγινε «ποιμένας και διάκονος της αγάπης και της αλήθειας»;

…Συνεχίζοντας την προσφώνησή Του ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος ο Β΄προς τον «Πάπα» αναφέρει: «Ως ποιμένες της αγάπης και της αλήθειας, ας προσευχηθούμε διαπύρως…». Ερωτώμεν και πάλιν: Από πότε Μακαριώτατε ο αιρεσιάρχης «Πάπας» έγινε «ποιμένας και διάκονος της αγάπης και της αλήθειας»; Πώς μπορεί να είναι φορέας αληθείας, καθ’ όν χρόνον είναι ταυτόχρονα φορέας μιας σωρείας αιρέσεων και πλανών; Και πώς μπορεί να είναι φορέας αγάπης, καθ’ όσον έπαυσε πλέον να είναι φορέας της αληθείας; Διότι είναι αδύνατον να έχει κανείς την αγάπη ως άκτιστη ενέργεια του αγίου Πνεύματος, εάν δεν έχει ταυτόχρονα και την αλήθεια. Αφού λοιπόν κατά την άποψη Υμών ο «Πάπας» είναι φορέας της αγάπης και της αλήθειας και αφού δε βρίσκετε σ’ αυτόν καμία πλάνη, αλλά μόνον αγάπη και αλήθεια, τότε τι εμπόδισε Υμάς να προχωρήσετε στην μυστηριακή διακοινωνία μ’ αυτόν; Επίσης προτρέπει τον Πάπα: «ας προσευχηθούμε διαπύρως…». Οι άγιοι Πατέρες ουδέποτε διενοήθησαν να ζητήσουν τις προσευχές των αιρετικών, τους οποίους ως λύκους βαρείς απέκοπταν από την Εκκλησία και συνοδικώς αναθεμάτιζαν.
Επίσης στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Βραζιλία χορήγησε ως «ευλογία» στους συμμετέχοντας «λυσίποινα», συντόμευση του χρόνου παραμονής στο καθαρτήριο!!! Υπάρχει καθαρτήριο Μακαριώτατε; Σε άλλο σημείο επισημαίνει την ανάγκη «συνεχίσεως και εντάσεως του Διαχριστιανικού Διαλόγου προς σύμπηξη και εμπέδωση της χριστιανικής ενότητας μέσα από την διαφορετικότητα…». Τι άλλο όμως μπορεί να είναι η «διαφορετικότητα» αυτή των χριστιανικών αιρέσεων, για την οποία κάνει λόγο ο Μακαριώτατος, παρά οι ψευδείς και πεπλανημένες διδασκαλίες των; Μπορεί λοιπόν η αλήθεια της Εκκλησίας να ενωθεί με την διαφορετικότητα της πλάνης και του ψεύδους «προς σύμπηξη και εμπέδωση της χριστιανικής ενότητας»; Μπορεί το φώς να ενωθεί με το σκότος; «Τις κοινωνία φωτί προς σκότος;» (Β΄Κορ.6,14) λέγει ο απόστολος. Ασφαλώς καμία. Αν ήταν δυνατή μια τέτοιου είδους ενότητα, όπως την οραματίζεται εδώ ο Μακαριώτατος, θα ήταν περιττοί οι αγώνες των αγίων Πατέρων μας εναντίον των αιρέσεων και των αιρετικών, για να διαφυλάξουν την ακεραιότητα της Ορθοδόξου πίστεως, περιττοί οι διωγμοί και τα μαρτύρια, τα οποία υπέφεραν, περιττή η συγκρότηση Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων, περιττοί οι αναθεματισμοί των αιρετικών. Η αποστολή της Εκκλησίας, Μακαριώτατε, δεν είναι ο συσχηματισμός και η συμπόρευσή της με τα φθαρτά και κτιστά σχήματα και ιδεολογίες του κόσμου, αλλά ο μετασχηματισμός του κόσμου σε «Καινή κτίση», σύμφωνα με τον λόγον του Παύλου «ει τις εν Χριστώ Καινή κτίσις» (Β΄Κορ.5,17).

Δεν υπάρχουν σχόλια: