Οι «50 ομιλίες» του Αββά Μακαρίου του Αιγυπτίου.

Μελέτημα 1^ον.

1.  Με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος ο καθένας μας, κερδίζει τη σωτηρία της ψυχής του. Χρειάζεται όμως να συνεισφέρει και τους δικούς του κόπους. Όπως λέει και ο ψαλμωδός «αν ο Κύριος δεν οικοδομήσει το σπίτι ή δεν φυλάξει την πόλη, μάταια αγρυπνούν οι φύλακες και μάταια κοπιάζουν οι οικοδόμοι.

2.  Ερώτηση: Ποιο είναι το θέλημα του Θεού, στο οποίο καλεί ο Απόστολος τον καθένα να φτάσει;

Απάντηση: Η τέλεια κάθαρση από την αμαρτία, η ελευθερία από τα πάθη της ατιμίας και η απόκτηση της αρετής. Δηλαδή ο καθαρισμός και ο αγιασμός της καρδιάς, που γίνεται με τη μετοχή του Αγίου Πνεύματος, που το νιώθουμε μέσα μας. «Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό», είπε ο Κύριος. Και ο Δαβίδ λέει: «Ποιος είναι άξιος ν΄ ανέβει στο όρος του Κυρίου και να σταθεί στον άγιο τόπο Του;», και απαντά: «Αυτός που έχει αθώα χέρια και καθαρή καρδιά».

3.  Το Άγιο Πνεύμα, γνωρίζοντας ότι τα κρυφά πάθη μας, είναι βαθιά ριζωμένα στην ψυχή και δύσκολα φεύγουν, μας παρακινεί, μαζί με την αντίστασή μας προς αυτά, να προσευχόμαστε θερμά προς τον Κύριο, λέγοντας «εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με».

4.  Και ο Μωϋσής, θέλοντας με παραδείγματα να μας δείξει ότι η ψυχή δεν  πρέπει ν΄ ακολουθεί πότε το καλό και πότε το κακό, αλλά μόνο το καλό, λέει «στο αλώνι σου δεν θα ζέψεις βόδι με γαϊδούρι ν΄ αλωνίσεις τα σπαρτά σου», δηλαδή στο αλώνι της καρδιάς μας να μη αλωνίζουν μαζί αρετή και κακία –καθαροί και ακάθαρτοι λογισμοί—αλλά μόνον η αρετή. «Δεν θα καλλιεργήσεις στο χωράφι σου μαζί δύο είδη καρπών και δεν θα διασταυρώσεις (=σμίξεις) ζώα διαφορετικού γένους». Μ΄ άλλα λόγια να μη μετέχει η ψυχή σε δύο πνεύματα, στο Πνεύμα του Θεού και στο πνεύμα του κόσμου, αλλά μόνο στο Πνεύμα του Θεού, και να καρποφορεί μόνο τους καρπούς του Πνεύματος (αγάπη, χαρά, ειρήνη κ.λ.π.). Και ο ψαλμωδός: «Συμμορφωνόμουνα σ΄ όλες τις εντολές σου και μίσησα κάθε δρόμο αδικίας».