«Εἶμαι πεπεισμένος ἀκριβῶς, ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπό αὐτόν καί τούς ὁμοίους του (ἐνν. τούς λατινόφρονες), προσεγγίζω στόν Θεό καί σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἁγίους πατέρες, καί ὅπως ἀκριβῶς χωρίζομαι ἀπό αὐτούς, ἔτσι ἑνώνομαι μέ τήν ἀλήθεια καί τούς ἁγίους πατέρες, τούς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ὅπως ἀκριβῶς, ἄν πείθομαι σέ αὐτούς πού συνέθεσαν αὐτά, τόσο ἀπομακρύνομαι ἀπό τήν ἀλήθεια καί ἀπό τούς μακαρίους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅπως ἀκριβῶς σέ ὅλη μου τήν ζωή ἤμουν χωρισμένος ἀπό αὐτούς, ἔτσι νά εἶμαι καί τόν καιρό τῆς ἐξόδου μου ἀπό τήν ζωή. Καί ἀκόμη καί ἀφοῦ ἀποβιώσω, μέ ὅρκο δίνω ἐντολή, κανείς ἀπό αὐτούς νά μή προσεγγίσει στήν κηδεία μου ἤ στά μνημόσυνά μου. Ἀλλά οὔτε κανείς ἄλλος ἀπό τήν μερίδα τους, ὥστε θά εἶναι συμφορά νά ἐπιχειρήσει νά συλλειτουργήσει μέ τούς δικούς μας (ἐνν. τούς ὀρθοδόξους ). Αὐτό ἀκριβῶς σημαίνει τό νά ἀναμειγνύεις ὅσα δέν ἀναμειγνύονται. Πρέπει λοιπόν διά παντός ἐκεῖνοι ( οἱ λατινόφρονες καί αἱρετικοί) νά εἶναι χωρισμένοι ἀπό ἐμᾶς μέχρι νά δώσει ὁ Θεός τήν καλή διόρθωση καί νά ἔλθει ἡ εἰρήνη στήν Ἐκκλησία μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου