Τιμόθεος ο Άγιος Ιερομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του παραβάτου Ιουλιανού, εν έτει τξα΄ (361), καλώς κυβερνών την Εκκλησίαν του και τον λαόν αυτής ποιμαίνων εις νομάς σωτηρίους. Είχε δε ο Άγιος δύναμιν και χάριν παρά Θεού, με την οποίαν εποίει διάφορα θαύματα· όθεν και ένα μεγάλον δράκοντα εθανάτωσεν, ο οποίος κατώκει εις εν σπήλαιον εν τη δημοσία οδώ, αναμέσον εις τα θερμά νερά της πόλεως Προύσης, όπου ήτο φυτευμένον κυπαρίσσιον πολλά χαριέστατον και ωραίον. Όθεν ο δράκων εκείνος, έχων εντός του την κακίαν του νοητού και ανθρωποκτόνου δράκοντος διαβόλου, εξήρχετο από το σπήλαιον και εφαρμάκωνε με μόνον το φύσημά του όχι μόνον τους ανθρώπους, όσοι διέβαινον από τον τόπον εκείνον, αλλά και τα κτήνη και τα ζώα. Δια τούτο έκαμεν άβατον τον δρόμον τον μεταξύ της Προύσης και των θερμών νερών, κανείς δε δεν ετόλμα να περάση εκείθεν. Κατ’ εκείνον τον καιρόν βασίλισσά τις χριστιανή, η οποία κατώκει εις την Απολλωνίδα, την εν Βιθυνία ευρισκομένην, ήλθεν εις την τοποθεσίαν της Προύσης.
Μαθόντες δε τον ερχομόν της οι πλησίον κατοικούντες αδελφοί, ηθέλησαν να αποστείλουν αυτή ως δώρον ιεράς τινας ευλογίας, θέσαντες δε αυτάς εις εν ιερόν κάλυμμα τας έστειλαν δια μέσου του Αγίου τούτου Τιμοθέου. Ότε δε έφθασεν ο Άγιος εις την κυπάρισσον, εσηκώθη ο δράκων εναντίον του· ο δε Άγιος, εκβαλών τας ευλογίας από το ιερόν κάλυμμα και θέσας αυτάς εις την άκραν του παλλίου του (ήτοι του επανωφορίου), ετύλιξε και έσφιγξε το ιερόν εκείνον κάλυμμα· είτα με την χείρα του το εσφενδόνισεν επάνω εις τον δράκοντα και αφήσας αυτόν ακίνητον ανεχώρησεν. Αφού δε έδωκε τας ευλογίας εις την βασίλισσαν, επέστρεψεν οπίσω, και ω του θαύματος! βλέπει τον δράκοντα νεκρόν, και εδόξασε τον Θεόν· λαβών δε το ιερόν εκείνο κάλυμμα, το οποίον είχεν εκσφενδονίσει κατά του δράκοντος, έφερεν αυτό εις την Μητρόπολίν του. Τούτο το θαύμα εφημίσθη πανταχού, διο οι άνθρωποι εσέβοντο τον Άγιον ως δούλον και φίλον Θεού. Τότε λοιπόν ο παραβάτης Ιουλιανός, μανθάνων δια το θαύμα τούτο και δια τα άλλα όσα ετέλει ο Άγιος, απέστειλεν άνθρωπον, ο οποίος εβίαζεν τον Άγιον να αρνηθή τον Χριστόν. Ο δε μακάριος Τιμόθεος, ομολογήσας αυτόν Θεόν αληθινόν, απεκεφαλίσθη και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον. Τελείται δε η αυτού σύναξις και εορτή εις τον αγιώτατον αυτού Ναόν, τον ευρισκόμενον εις το ευαγές ξενοδοχείον, το οποίον κείται εις τόπον λεγόμενον Δεύτερον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου