Το ημερολογιακό είναι πρωτίστως δογματικό -- Γράφει ο κ. Χαρίλαος Ι. Στουραΐτης, Θεολόγος

 Οι ισημερίες είναι δύο αμετάβλητες σταθερές που ουδέποτε ΄΄πέφτουν΄΄ και που ουδέποτε μεταβάλλονται, κ. Χατζηνικολάου.

Η συγκεκριμένη αναφορά του Πηδαλίου, μαζί μ΄εκείνες περί εικονογραφίας του Θεού Πατρός, είναι παπικής προελεύσεως, αντορθόδοξες και παραπλανητικές.

Συμφωνώ μαζί σας ότι το ημερολογιακό είναι πρωτίστως δογματικό, μόνο που αυτό δεν το ΄΄κατανόησε΄΄ ο πρωτεργάτης του σχίσματος του 1937, πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ο οποίος με το δυνάμει και ουχί ενεργεία, αθώωσε τους ήδη καταδικασμένους και αναθεματισμένους υπό των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος καινοτόμους νεοημερολογίτας.
Θέτω υπ΄ όψιν την αναφορά του κ. Σιμοπούλου, Διευθυντού Ευγενιδείου, σχετική με το αμετάβλητον των ισημεριών, και το ρόλο που παίζει το γεωγραφικό πλάτος κάθε χώρας.
---------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἔχετε πολύ θράσος, κ. Στουραΐτη, ὅπως καί ὅλοι σχεδόν οἱ Ματθαιϊσταί! Πρῶτον, ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ἐφήρμοσε τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν, ὅτι τά προβλήματα πού ἀναφύονται εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀντιμετωπίζονται θεσμικῶς, ἤτοι Συνοδικῶς. Τό 1924 δέν ἦτο ἡ μοναδική περίπτωσις εἰς τήν Ἐκκλησίαν πού σχεδόν ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι ἔπεσαν εἰς αἵρεσιν. Τό αὐτό συνέβη καί ἐπί Μ. Ἀθανασίου, καθώς καί ἐπί Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Καί ὅμως, οἱ μεγάλοι αὐτοί Ἅγιοι δέν ἵδρυσαν ἰδικήν των Ἐκκλησίαν, ἀλλ' ἠγωνίσθησαν ὥστε νά εὑρεθοῦν καί ἄλλοι Ὀρθόδοξοι, νά συγκαλέσουν Σύνοδον καί νά καταδικάσουν τίς αἱρέσεις. Εἰς ἀντίθεσιν μέ αὐτούς, ὁ Καρπαθάκης κι ἐσεῖς τούς βγάζετε ὅλους «ἐκτός Ἐκκλησίας», ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ἀλλά σφετεριζόμενοι τό δικαίωμα τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου. Ἐσεῖς, λοιπόν, κάνατε σχίσμα τό 1937 μέ τήν ποδοπάτησιν τής Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας καί τόν σφετερισμόν δικαιωμάτων πού ἔχει μόνον ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος. Αὐτή εἶναι καί ἡ κρυσταλλίνη διδασκαλία τῶν Κολλυβάδων Πατέρων, τούς ὁποίους προφανῶς ἀπορρίπτει ἡ σέκτα σας.

Δεύτερον, γράφετε ὅτι οἱ ἰσημερίες δέν ἀλλάζουν, ἀλλά εἶναι σταθερές, καί γιά νά μέ πείσετε, παραθέτετε ἕν ἄσχετον κείμενον ἀστρονόμου, ὁ ὁποῖος, μεταξύ ἄλλων ἀνουσίων γιά μένα πληροφοριῶν, λέγει καί ὅτι τό τάδε ἔτος ἡ ἰσημερία δέν θά γίνῃ τήν 22αν Σεπτεμβρίου, ὅπως ἀνεμένετο, ἀλλά τήν 26ην Σεπτεμβρίου!!!

Σᾶς εἶπα ὅτι δέν ἐπανέρχομαι, πρῶτον, διότι δέν ἐνδιαφέρομαι καί γι' αὐτό δέν ἔχω μελετήσει ἐπισταμένως τήν ἀστρονομικήν διάστασιν τοῦ θέματος, καί, δεύτερον, διότι οὐδέποτε μπόρεσα νά συνεννοηθῶ μέ κανένα Ματθαιϊκόν, λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι, ἐκτῶν τῶν ἄλλων πλανῶν των, ἔχουν καί τήν πλέον φοβεράν πλάνην τοῦ «ἀλαθήτου», ἡ ὁποία τούς ὁδηγεῖ εἰς τήν διαστροφήν τῆς Ἀληθείας καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας. Τέλος.

-----------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Μεταξύ ημών και υμών, χάσμα μέγα εστήρικται[Λουκ.16,26] κ. Χατζηνικολάου.Το 1924, είχαμε κατάργηση του Εκκλησιολογικού δόγματος και προσβολή της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου, δηλαδή κατεγνωσμένη αίρεση.
Οι καταδίκες και τα αναθέματα των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος πρός όλους εκείνους που θα επιχειρήσουν και θα εφαρμόσουν την αλλαγή του ημερολογίου, φρικτά και φοβερά!
Μόνον στους οικουμενιστές νεοημερολογίτες, στον αρνητή πρ. Φλωρίνης, σ΄εσάς και στους ομοϊδεάτες σας δεν είχαν και δεν έχουν να πουν κάτι.

Όσον αφορά τα των ισημεριών, κ. Καθηγητά, φαίνεται ξεκάθαρα ότι αγνοήτε το θέμα.
Μελετήστε, παρακαλώ, το Αιώνιον Κανόνιον του Πάσχα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, μελετήστε το πότε τελείται το πάσχα των Εβραίων, μελετήστε την τεσσαρεσκαιδεκάτη ή ΕΑΡΙΝΗ πανσέληνο αυτών, η οποία γίνεται πάντοτε από 21 Μαρτίου έως 18 Απριλίου, μελετήστε, επίσης, τι σημαίνει να εορτάζουν οι Ορθόδοξοι μετά από τους Ιουδαίους και πότε γίνεται αυτό.
Μελετήστε όλα τα παραπάνω, και τότε θα κατανοήσετε γιατί το Πάσχα των Ορθοδόξων γίνεται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου, Ιουλιανού Ημερολογίου.

-----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Συμφωνῶ μέ τόν κ. ΧΣ ὅτι μεταξύ Ματθαιϊσμοῦ καί Ὀρθοδοξίας «χάσμα μέγα ἐστήρικται», ἐφόσον οἱ Ματθαιϊσταί ἀπορρίπτουν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν καί Παράδοσιν, συμφώνως πρός τήν ὁποίαν τά προβλήματα πού ἀναφύονται εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀντιμετωπίζονται Συνοδικῶς, καί οὐδείς ἐπίσκοπος ἔχει τό δικαίωμα ν' αὐτοανακηρυχθῇ ὅτι αὐτός εἶναι ὁ μόνος Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος εἰς τήν Οἰκουμένην, ὅπως ἔπραξεν ὁ Καρπαθάκης! Τά ὑπόλοιπα πού γράφει ὁ κ. ΧΣ εἶναι ὅλα Ματθαιϊκές φαντασιώσεις, χωρίς ἴχνος Ἀληθείας! Αὐτό τό σχόλιον τό ἔγραψα ὄχι διά τόν κ. ΧΣ, ἀλλά διά τούς τυχόν ἀναγνώστας πού παρακολουθοῦν αὐτόν τόν «διάλογον».



΄΄ Φέτος η ισημερία είναι στις 26 και όχι στις 22 Σεπτεμβρίου -Ο διευθυντής του Ευγενιδείου εξηγεί γιατί:

NEWSROOM IEFIMERIDA.GR
22/09/2016  13:46
Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν ο άξονας της Γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του Ηλίου, με αποτέλεσμα η νύχτα και η ημέρα να έχουν ίση διάρκεια σε οποιοδήποτε σημείο της γήινης επιφάνειας.

Αυτό συμβαίνει γύρω στις 20 Μαρτίου και στις 22 Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, φέτος ισημερία έχουμε στις 26 Σεπτεμβρίου.

Ο επίτιμος Διευθυντής στο Ευγενίδειο Πλανητάριο Διονύσης Σιμόπουλος, καταγράφει τα παράξενα των Ισημεριών και αναλύει το φαινόμενο.

«Ορισμένοι φίλοι κοιτάζοντας τα διάφορα επιτραπέζια ημερολόγια και την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, με ρώτησαν γιατί η ημέρα της ισημερίας δεν συμπίπτει με την ημέρα που έχουμε ίση ημέρα και ίση νύχτα.

Πρόκειται για μία πολύ σωστή παρατήρηση, γιατί μερικές φορές παίρνουμε ορισμένα πράγματα ως δεδομένα.

Πάρτε, για παράδειγμα, την παρατήρηση των φίλων μου για την Ανατολή και τη Δύση του Ήλιου.

Ξέρουμε, δηλαδή, ότι καθημερινά ο Ήλιος θα ανατείλει στην Ανατολή και θα δύσει στη Δύση, και ξέρουμε επίσης ότι η διάρκεια της ημέρας είναι μικρότερη το Χειμώνα και μεγαλύτερη το Καλοκαίρι, ενώ το αντίθετο συμβαίνει για την διάρκεια της νύχτας. Υπάρχουν, όμως, δύο ημέρες στη διάρκεια ενός έτους που η Ημέρα έχει την ίδια διάρκεια με την Νύχτα. Αυτές οι δύο ημέρες ονομάζονται Ισημερίες (ίση μέρα-ίση νύχτα) και σηματοδοτούν η μία την πρώτη μέρα της Άνοιξης και η άλλη την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου.

Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί αυτό που αποκαλούμε «Ισημερία» (Ανοιξιάτικη και Φθινοπωρινή) δεν είναι στην πραγματικότητα ακριβώς έτσι!

Όπως ξέρετε κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση πάνω στην τροχιά της από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη, και από κάθε νέα θέση εμείς πάνω στη Γη αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία. Έτσι κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ο Ήλιος ήταν αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη, πάνω στην εκλειπτική.

Η εκλειπτική δηλαδή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση, ή η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.

Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση δηλαδή του ισημερινού της Γης και την αποτύπωσή του πάνω στον ουράνιο θόλο) θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δε συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23 μοίρες και 27 πρώτα λεπτά, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική.

Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο αυτά σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία».

Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο. Θα θεωρούσε, λοιπόν, κάποιος ότι στις δύο αυτές ημέρες, σε ολόκληρη τη Γη, η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα: ισημερία. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι! Γιατί η «ίση μέρα-ίση νύχτα», όταν δηλαδή ο Ήλιος φτάνει στα ισημερινά σημεία, συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον γήινο ισημερινό. Στις περιοχές που βρίσκονται είτε πάνω είτε κάτω από τον ισημερινό η «ίση μέρα-ίση νύχτα» συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την «ισημερία». Πάρτε για παράδειγμα την Αθήνα που βρίσκεται 38 περίπου μοίρες βόρεια του ισημερινού, και παρόλο που ο Ήλιος θα φτάσει στο Φθινοπωρινό ισημερινό σημείο στις 17:21 [Θερινή ώρα Ελλάδος] της Πέμπτης, 22 Σεπτεμβρίου 2016, εντούτοις η «ίση μέρα-ίση νύχτα» για την Αθήνα θα συμβεί στις 26 Σεπτεμβρίου όταν η ημέρα και η νύχτα θα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια΄΄

Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο. Θα θεωρούσε, λοιπόν, κάποιος ότι στις δύο αυτές ημέρες, σε ολόκληρη τη Γη, η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα: ισημερία. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι! Γιατί η «ίση μέρα-ίση νύχτα», όταν δηλαδή ο Ήλιος φτάνει στα ισημερινά σημεία, συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον γήινο ισημερινό. Στις περιοχές που βρίσκονται είτε πάνω είτε κάτω από τον ισημερινό η «ίση μέρα-ίση νύχτα» συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την «ισημερία». Πάρτε για παράδειγμα την Αθήνα που βρίσκεται 38 περίπου μοίρες βόρεια του ισημερινού, και παρόλο που ο Ήλιος θα φτάσει στο Φθινοπωρινό ισημερινό σημείο στις 17:21 [Θερινή ώρα Ελλάδος] της Πέμπτης, 22 Σεπτεμβρίου 2016, εντούτοις η «ίση μέρα-ίση νύχτα» για την Αθήνα θα συμβεί στις 26 Σεπτεμβρίου όταν η ημέρα και η νύχτα θα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια΄΄
----------------------------------
 Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Είναι μέγιστος εμπαιγμός, κ. Χατζηνικολάου, να έχετε δηλώσει τα παρακάτω, τα οποία είναι η επιτομή του Οικουμενισμού, και να έρχεστε να μιλάτε περί Αληθείας.



Έχετε πεί:
΄΄Δέν εἶναι στήν δικαιοδοσίαν μας ν' ἀποφασίζουμε πότε καί ἀπό ποιόν «ἔφυγεν ἡ Χάρις». -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.



"Ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς οὔτε ἁρμοδιότητα ἔχει, ἀλλ' οὔτε καί τήν δυνατότητα νά κρίνῃ ποῖος εἶναι ἀνίερος κ.λπ. -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων"

Δεν έχετε καμμία απολύτως σχέση μετ΄ Αυτής, κ. καθηγητά, και γι΄αυτό δεν μπορείτε να κατανοήσετε και να αποδεχθείτε ότι η ανοιξιάτικη ισημερία γινόταν και γίνεται στις 7-8 Μαρτίου Ιουλιανού Ημερολογίου, και ότι το κατώτατο όριο της εαρινής πανσελήνου είναι η 21η Μαρτίου, και ότι τα όρια του Πάσχα κυμαίνονται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου.
Δεν έχετε καμμία σχέση μετά της Αληθείας και γι΄αυτό δεν μπορείτε να δεχθείτε ότι το Νέο Ημερολόγιο και όσοι το εφάρμοσαν, ακολούθησαν και ακολουθούν, έχουν καταδικασθεί και αναθεματισθεί υπό των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος.

Δεν έχετε καμμία απολύτως σχέση με την Αλήθεια και γι΄αυτό υποστηρίζετε αρνητές της Πίστεως και υβρίζεται πραγματικούς Ορθοδόξους και Αγίους, όπως ο Άγιος Ματθαίος Καρπαθάκης.

Αναζητείστε τον τσαρλατανισμό σ΄ εκείνους που Ομολογούσαν το 1935 και που κακοδοξούσαν από 1937 και ύστερα,δικαιώνοντας με τον χειρότερο τρόπο τους καινοτόμους νεοημερολγίτες.

Αναζητείστε τους τσαρλατάνους σ΄ εκείνους που ΄΄χειροτονήθηκαν΄΄από έναν νεοημερολογίτη και από έναν παλαιοημερολογίτη, δηλαδή, από κακοδόξους.

Χαρίλαος Ι. Στουρα΄ί΄της.
Θεολόγος.

--------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πηδάλιον (βλ. ὑποσημείωσιν 1 τοῦ Ζ' Ἀποστολικοῦ Κανόνος): «Λοιπόν, ἔπρεπε, κατά τόν Χρυσόστομον, νά προτιμήσουν καί οἱ Λατῖνοι τήν συμφωνίαν καί ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας, περισσότερον από τήν παρατήρησιν τῶν χρόνων (τῆς ἰσημερίας δηλ. ὁποῦ ἐκατέβη τώρα εἰς τάς 11. Μαρτίου, οὖσα ἐπί πρώτης συνόδου εἰς τάς κά. μαρτίου) καί νά ἑορτάζουν τό Πάσχα μέ ἡμᾶς τούς Γραικούς, καί ὄχι νά ἀτιμάζουν τούς τριακοσίους ἐκείνους θεοφόρους και πνευματοφόρους Πατέρας, ὁποῦ ἐνομοθέτησαν τοῦτο κατά θεῖον φωτισμόν, νομίζοντες τούτους ὡς ἀνοήτους, καί ὑβρίζοντες εἰς τήν κοινήν μητέρα πάντων ἡμῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ... ὁ θεῖος Χρυσόστομος ὀνομάζει σχισματικούς τούς Λατίνους διατί ἐκαινοτόμησαν τό πασχάλιόν τους καί Καλαντάριον, ὄχι διά τί δέν εἶναι τοῦτο, ὅσον κατά τήν ἰσημερίαν, ὀρθόν. Διότι καί ἡμεῖς βλέπομεν πῶς ἡ ἰσημερία ἀληθῶς ἔμεινεν ὀπίσω ἡμέρας ιά. ...»

Παρατηρήσεις χάριν τῶν ἀναγνωστῶν, γιά νά μήν πλανηθοῦν ἀπό τίς διαστρεβλώσεις τῆς Ἀληθείας καί τίς πλάνες τοῦ Ματθαιϊστοῦ ΧΣ: (1) Ὁ κ. ΧΣ θεωρεῖ τό ὡς ἄνω ἄκρως ἀντι-παπικόν κείμενον ὡς ... παπικόν!!! Δέν χρειάζεται κάτι ἄλλο διά ν’ ἀποδειχθῇ ὅτι ὁ κ. ΧΣ ἀποτελεῖ μίαν ἀκόμη ἐπαλήθευσιν τοῦ γνωστοῦ ἀποφθέγματος, ὅτι «ἡ αἵρεσις εἶναι ἀσθένεια τοῦ νοός», ἀλλ’ ἄς προχωρήσουμε• (2) εἰς τό κείμενον αὐτό, ὁ Ἅγιος Νικόδημος βεβαιώνει ὅτι ἡ ἰσημερία, ἡ ὁποία ἦτο τήν 21ην Μαρτίου κατά τήν Α’ Οἰκ. Σύνοδον (325 μ.Χ.), ἐκατέβη εἰς τήν 11ην Μαρτίου (στά τέλη τοῦ 16ου αἰῶνος, ὅταν οἱ παπισταί προσέθεσαν 10 ἡμέρες, γιά νά τήν ἐπαναφέρουν στήν 21ην Μαρτίου). Τά ἴδια γράφει καί ἡ Βικιπαίδεια: «σύμφωνα με το Ιουλιανό, η εαρινή ισημερία μετατοπιζόταν κατά μία μέρα κάθε 128 χρόνια». Ἐξ ὅσων γνωρίζω, μέχρι τώρα οὐδείς ἔχει ἀμφισβητήσει τό γεγονός αὐτό, ἐκτός ἀπό τόν κ. ΧΣ, ὁ ὁποῖος πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, ὅταν ἔγραψε τό κείμενον αὐτῆς τῆς ἀναρτήσεως, ἰσχυρίσθη τά ἑξῆς: «Οι ισημερίες είναι δύο αμετάβλητες σταθερές που ουδέποτε ΄΄πέφτουν΄΄ και που ουδέποτε μεταβάλλονται, κ. Χατζηνικολάου.» Ἡ προφανής αὐτή ἡ πλάνη του τόν ὁδηγεῖ σέ περαιτέρω πλάνες, ὅπως αὐτά πού ἔγραψε εἰς τό τελευταῖον σχόλιόν του: «η ανοιξιάτικη ισημερία γινόταν και γίνεται στις 7-8 Μαρτίου Ιουλιανού Ημερολογίου, και ότι το κατώτατο όριο της εαρινής πανσελήνου είναι η 21η Μαρτίου, και ότι τα όρια του Πάσχα κυμαίνονται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου».
Ἀλλ’ ἐφόσον ἡ ἐαρινή ἰσημερία πέφτει, διότι τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον «χάνει» κάποια λεπτά, ὅπως βεβαιώνουν ὅλοι οἱ ἀστρονόμοι, ἕπεται ὅτι καί οἱ ὡς ἄνω ἡμερομηνίες δέν δύνανται νά εἶναι σταθερές. (3) Μετά τίς ὡς ἄνω διαστροφές τῆς Ἀληθείας, ἐκπλήσσεται κανείς πού ὁ κ. ΧΣ ἐκλαμβάνει μίαν ἐσφαλμένην ἐγκύκλιον τοῦ 1935 περί ἀκύρων μυστηρίων τῶν Ν/Ητῶν ὡς «ἀληθῆ» καί τά ὅσα Ὀρθοδοξώτατα πού εἶπε καί ἔγραψεν ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ἀπό τό 1937 καί ἐντεῦθεν γιά τό «δυνάμει καί ἐνεργείᾳ», ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι καί δή τούς Ἁγίους Κολλυβᾶδες, ὡς δῆθεν «ψευδῆ» καί «αἱρετικά»; Αὐτά νά περιμένῃ κανείς ἀπό τούς Ματθαιϊστάς, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι γιά τήν διάλυσιν τοῦ Ὀρθοδόξου κινήματος τοῦ 1924 καί, ὡς ἐκ τούτου, «νεροκουβαληταί» τῶν Οἰκουμενιστῶν.



5 σχόλια:

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἔχετε πολύ θράσος, κ. Στουραΐτη, ὅπως καί ὅλοι σχεδόν οἱ Ματθαιϊσταί! Πρῶτον, ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ἐφήρμοσε τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν, ὅτι τά προβλήματα πού ἀναφύονται εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀντιμετωπίζονται θεσμικῶς, ἤτοι Συνοδικῶς. Τό 1924 δέν ἦτο ἡ μοναδική περίπτωσις εἰς τήν Ἐκκλησίαν πού σχεδόν ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι ἔπεσαν εἰς αἵρεσιν. Τό αὐτό συνέβη καί ἐπί Μ. Ἀθανασίου, καθώς καί ἐπί Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Καί ὅμως, οἱ μεγάλοι αὐτοί Ἅγιοι δέν ἵδρυσαν ἰδικήν των Ἐκκλησίαν, ἀλλ' ἠγωνίσθησαν ὥστε νά εὑρεθοῦν καί ἄλλοι Ὀρθόδοξοι, νά συγκαλέσουν Σύνοδον καί νά καταδικάσουν τίς αἱρέσεις. Εἰς ἀντίθεσιν μέ αὐτούς, ὁ Καρπαθάκης κι ἐσεῖς τούς βγάζετε ὅλους «ἐκτός Ἐκκλησίας», ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ἀλλά σφετεριζόμενοι τό δικαίωμα τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου. Ἐσεῖς, λοιπόν, κάνατε σχίσμα τό 1937 μέ τήν ποδοπάτησιν τπης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας καί τόν σφετερισμόν δικαιωματων πού ἔχει μόνον ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος. Αὐτή εἶναι καί ἡ κρυσταλλίνη διδασκαλία τῶν Κολλυβάδων Πατέρων, τούς ὁποίους προφανῶς ἀπορρίπτει ἡ σέκτα σας.

Δεύτερον, γράφετε ὅτι οἱ ἰσημερίες δέν ἀλλάζουν, ἀλλά εἶναι σταθερές, καί γιά νά μέ πείσετε, παραθέτετε ἕν ἄσχετον κείμενον ἀστρονόμου, ὁ ὁποῖος, μεταξύ ἄλλων ἀνουσίων γιά μένα πληροφοριῶν, λέγει καί ὅτι τό τάδε ἔτος ἡ ἰσημερία δέν θά γίνῃ τήν 22αν Σεπτεμβρίου, ὅπως ἀνεμένετο, ἀλλά τήν 26ην Σεπτεμβρίου!!!

Σᾶς εἶπα ὅτι δέν ἐπανέρχομαι, πρῶτον, διότι δέν ἐνδιαφέρομαι καί γι' αὐτό δέν ἔχω μελετήσει ἐπισταμένως τήν ἀστρονομικήν διάστασιν τοῦ θέματος, καί, δεύτερον, διότι οὐδέποτε μπόρεσα νά συνεννοηθῶ μέ κανένα Ματθαιϊκόν, λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι, ἐκτῶν τῶν ἄλλων πλανῶν των, ἔχουν καί τήν πλέον φοβεράν πλάνην τοῦ «ἀλαθήτου», ἡ ὁποία τούς ὁδηγεῖ εἰς τήν διαστροφήν τῆς Ἀληθείας καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας. Τέλος.

ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Μεταξύ ημών και υμών,χάσμα μέγα εστήρικται[Λουκ.16,26]κ.Χατζηνικολάου.Το 1924,είχαμε κατάργηση του Εκκλησιολογικού δόγματος και προσβολή της Β΄Οικουμενικής Συνόδου,δηλαδή κατεγνωσμένη αίρεση.
Οι καταδίκες και τα αναθέματα των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος πρός όλους εκείνους που θα επιχειρήσουν και θα εφαρμόσουν την αλλαγή του ημερολογίου ,φρικτά και φοβερά!
Μόνον στους οικουμενιστές νεοημερολογίτες ,στον αρνητή πρ.Φλωρίνης,σ΄εσάς και στους ομο΄ι΄δεάτες σας δεν είχαν και δεν έχουν να που κάτι.

Όσον αφορά τα των ισημεριών,κ.Καθηγητά,φαίνεται ξεκάθαρα ότι αγνοήτε το θέμα.
Μελετήστε,παρακαλώ,το Αιώνιον Κανόνιον του Πάσχα της Α΄Οικουμενικής Συνόδου,μελετήστε το πότε τελείται το πάσχα των Εβραίων, μελετήστε την τεσσαρεσκαιδεκάτη ή ΕΑΡΙΝΗ πανσέληνο αυτών,η οποία γίνεται πάντοτε από 21 Μαρτίου έως 18 Απριλίου,μελετήστε, επίσης ,τι σημαίνει να εορτάζουν οι Ορθόδοξοι μετά από τους Ιουδαίους και πότε γίνεται αυτό.
Μελετήστε όλα τα παραπάνω,και τότε θα κατανοήσετε γιατί το Πάσχα των Ορθοδόξων γίνεται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου,Ιουλιανού Ημερολογίου.

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Συμφωνῶ μέ τόν κ. ΧΣ ὅτι μεταξύ Ματθαιϊσμοῦ καί Ὀρθοδοξίας «χάσμα μέγα ἐστήρικται», ἐφόσον οἱ Ματθαιϊσταί ἀπορρίπτουν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν καί Παράδοσιν, συμφώνως πρός τήν ὁποίαν τά προβλήματα πού ἀναφύονται εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀντιμετωπίζονται Συνοδικῶς, καί οὐδείς ἐπίσκοπος ἔχει τό δικαίωμα ν' αὐτοανακηρυχθῇ ὅτι αὐτός εἶναι ὁ μόνος Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος εἰς τήν Οἰκουμένην, ὅπως ἔπραξεν ὁ Καρπαθάκης! Τά ὑπόλοιπα πού γράφει ὁ κ. ΧΣ εἶναι ὅλα Ματθαιϊκές φαντασιώσεις, χωρίς ἴχνος Ἀληθείας! Αὐτό τό σχόλιον τό ἔγραψα ὄχι διά τόν κ. ΧΣ, ἀλλά διά τούς τυχόν ἀναγνώστας πού παρακολουθοῦν αὐτόν τόν «διάλογον».

ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Είναι μέγιστος εμπαιγμός,κ.Χατζηνικολάου, να έχετε δηλώσει τα παρακάτω,τα οποία είναι η επιτομή του Οικουμενισμού, και να έρχεστε να μιλάτε περί Αληθείας.





Έχετε πεί:
΄΄Δέν εἶναι στήν δικαιοδοσίαν μας ν' ἀποφασίζουμε πότε καί ἀπό ποιόν «ἔφυγεν ἡ Χάρις». -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.









"Ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς οὔτε ἁρμοδιότητα ἔχει, ἀλλ' οὔτε καί τήν δυνατότητα νά κρίνῃ ποῖος εἶναι ἀνίερος κ.λπ. -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων"

Δεν έχετε καμμία απολύτως σχέση μετ΄Αυτής,κ. καθηγητά, και γι΄αυτό δεν μπορείτε να κατανοήσετε και να αποδεχθείτε ότι η ανοιξιάτικη ισημερία γινόταν και γίνεται στις 7-8 Μαρτίου Ιουλιανού Ημερολογίου, και ότι το κατώτατο όριο της εαρινής πανσελήνου είναι η 21η Μαρτίου, και ότι τα όρια του Πάσχα κυμαίνονται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου.
Δεν έχετε καμμία σχέση μετά της Αληθείας και γι΄αυτό δεν μπορείτε να δεχθείτε ότι το Νέο Ημερολόγιο και όσοι το εφάρμοσαν ,ακολούθησαν και ακολουθούν , έχουν καταδικασθεί και αναθεματισθεί υπό των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος.

Δεν έχετε καμμία απολύτως σχέση με την Αλήθεια και γι΄αυτό υποστηρίζετε αρνητές της Πίστεως και υβρίζεται πραγματικούς Ορθοδόξους και Αγίους,όπως ο Άγιος Ματθαίος Καρπαθάκης.

Αναζητείστε τον τσαρλατανισμό σ΄εκείνους που Ομολογούσαν το 1935 και που κακοδοξούσαν από 1937 και ύστερα,δικαιώνοντας με τον χειρότερο τρόπο τους καινοτόμους νεοημερολγίτες.

Αναζητείστε τους τσαρλατάνους σ΄εκείνους που ΄΄χειροτονήθηκαν΄΄από έναν νεοημερολογίτη και από έναν παλαιοημερολογίτη ,δηλαδή ,από κακοδόξους.

Χαρίλαος Ι.Στουρα΄ί΄της.
Θεολόγος.



Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πηδάλιον (βλ. ὑποσημείωσιν 1 τοῦ Ζ' Ἀποστολικοῦ Κανόνος): «Λοιπόν, ἔπρεπε, κατά τόν Χρυσόστομον, νά προτιμήσουν καί οἱ Λατῖνοι τήν συμφωνίαν καί ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας, περισσότερον από τήν παρατήρησιν τῶν χρόνων (τῆς ἰσημερίας δηλ. ὁποῦ ἐκατέβη τώρα εἰς τάς 11. Μαρτίου, οὖσα ἐπί πρώτης συνόδου εἰς τάς κά. μαρτίου) καί νά ἑορτάζουν τό Πάσχα μέ ἡμᾶς τούς Γραικούς, καί ὄχι νά ἀτιμάζουν τούς τριακοσίους ἐκείνους θεοφόρους και πνευματοφόρους Πατέρας, ὁποῦ ἐνομοθέτησαν τοῦτο κατά θεῖον φωτισμόν, νομίζοντες τούτους ὡς ἀνοήτους, καί ὑβρίζοντες εἰς τήν κοινήν μητέρα πάντων ἡμῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ... ὁ θεῖος Χρυσόστομος ὀνομάζει σχισματικούς τούς Λατίνους διατί ἐκαινοτόμησαν τό πασχάλιόν τους καί Καλαντάριον, ὄχι διά τί δέν εἶναι τοῦτο, ὅσον κατά τήν ἰσημερίαν, ὀρθόν. Διότι καί ἡμεῖς βλέπομεν πῶς ἡ ἰσημερία ἀληθῶς ἔμεινεν ὀπίσω ἡμέρας ιά. ...»

Παρατηρήσεις χάριν τῶν ἀναγνωστῶν, γιά νά μήν πλανηθοῦν ἀπό τίς διαστρεβλώσεις τῆς Ἀληθείας καί τίς πλάνες τοῦ Ματθαιϊστοῦ ΧΣ: (1) Ὁ κ. ΧΣ θεωρεῖ τό ὡς ἄνω ἄκρως ἀντι-παπικόν κείμενον ὡς ... παπικόν!!! Δέν χρειάζεται κάτι ἄλλο διά ν’ ἀποδειχθῇ ὅτι ὁ κ. ΧΣ ἀποτελεῖ μίαν ἀκόμη ἐπαλήθευσιν τοῦ γνωστοῦ ἀποφθέγματος, ὅτι «ἡ αἵρεσις εἶναι ἀσθένεια τοῦ νοός», ἀλλ’ ἄς προχωρήσουμε• (2) εἰς τό κείμενον αὐτό, ὁ Ἅγιος Νικόδημος βεβαιώνει ὅτι ἡ ἰσημερία, ἡ ὁποία ἦτο τήν 21ην Μαρτίου κατά τήν Α’ Οἰκ. Σύνοδον (325 μ.Χ.), ἐκατέβη εἰς τήν 11ην Μαρτίου (στά τέλη τοῦ 16ου αἰῶνος, ὅταν οἱ παπισταί προσέθεσαν 10 ἡμέρες, γιά νά τήν ἐπαναφέρουν στήν 21ην Μαρτίου). Τά ἴδια γράφει καί ἡ Βικιπαίδεια: «σύμφωνα με το Ιουλιανό, η εαρινή ισημερία μετατοπιζόταν κατά μία μέρα κάθε 128 χρόνια». Ἐξ ὅσων γνωρίζω, μέχρι τώρα οὐδείς ἔχει ἀμφισβητήσει τό γεγονός αὐτό, ἐκτός ἀπό τόν κ. ΧΣ, ὁ ὁποῖος πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, ὅταν ἔγραψε τό κείμενον αὐτῆς τῆς ἀναρτήσεως, ἰσχυρίσθη τά ἑξῆς: «Οι ισημερίες είναι δύο αμετάβλητες σταθερές που ουδέποτε ΄΄πέφτουν΄΄ και που ουδέποτε μεταβάλλονται, κ. Χατζηνικολάου.» Ἡ προφανής αὐτή ἡ πλάνη του τόν ὁδηγεῖ σέ περαιτέρω πλάνες, ὅπως αὐτά πού ἔγραψε εἰς τό τελευταῖον σχόλιόν του: «η ανοιξιάτικη ισημερία γινόταν και γίνεται στις 7-8 Μαρτίου Ιουλιανού Ημερολογίου, και ότι το κατώτατο όριο της εαρινής πανσελήνου είναι η 21η Μαρτίου, και ότι τα όρια του Πάσχα κυμαίνονται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου».
Ἀλλ’ ἐφόσον ἡ ἐαρινή ἰσημερία πέφτει, διότι τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον «χάνει» κάποια λεπτά, ὅπως βεβαιώνουν ὅλοι οἱ ἀστρονόμοι, ἕπεται ὅτι καί οἱ ὡς ἄνω ἡμερομηνίες δέν δύνανται νά εἶναι σταθερές. (3) Μετά τίς ὡς ἄνω διαστροφές τῆς Ἀληθείας, ἐκπλήσσεται κανείς πού ὁ κ. ΧΣ ἐκλαμβάνει μίαν ἐσφαλμένην ἐγκύκλιον τοῦ 1935 περί ἀκύρων μυστηρίων τῶν Ν/Ητῶν ὡς «ἀληθῆ» καί τά ὅσα Ὀρθοδοξώτατα πού εἶπε καί ἔγραψεν ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ἀπό τό 1937 καί ἐντεῦθεν γιά τό «δυνάμει καί ἐνεργείᾳ», ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι καί δή τούς Ἁγίους Κολλυβᾶδες, ὡς δῆθεν «ψευδῆ» καί «αἱρετικά»; Αὐτά νά περιμένῃ κανείς ἀπό τούς Ματθαιϊστάς, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι γιά τήν διάλυσιν τοῦ Ὀρθοδόξου κινήματος τοῦ 1924 καί, ὡς ἐκ τούτου, «νεροκουβαληταί» τῶν Οἰκουμενιστῶν.