«Κορβάν» -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ

- Κωνσταντίνος Στρατής

Προφανώς, πρωτίστως και κυρίως, πρέπει να τιμάει τους γονείς του, γιατί προέχει η γνωστή εντολή του Θεού. Αυτή την εντολή την επισήμανε ο Κύριος στους Φαρισαίους με τα εξής λόγια: « ὁ γὰρ Θεὸς ἐνετείλατο λέγων· τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα· καί· ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω· ὑμεῖς δὲ λέγετε· ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, καὶ οὐ μὴ τιμήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ· καὶ ἠκυρώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν »( Ματ. ιε’, 4-6). Αφού λοιπόν η τιμή προς τους γονείς δεν ανταλλάσσεται ούτε με κάποιο δώρο ή προσφορά προς το Θεό, ποιος θα τολμήσει να ακυρώσει αυτή την εντολή και να τιμήσει άλλα πρόσωπα επί της γης, όποια και να είναι αυτά, χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση, και όποια εξωτερική όψη κα εμφάνιση και να έχουν, περισσότερο από τους γονείς του;

- Kyprianos Christodoulides

Στό Κατά Μάρκον, κεφ. 7, δίνονται σαφέστερες διευκρινίσεις : «9 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Καλῶς ἀθετεῖτε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἵνα τὴν παράδοσιν ὑμῶν τηρήσητε. 10 Μωϋσῆς γὰρ εἶπε· τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου· καί· ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω· 11 ὑμεῖς δὲ λέγετε· ἐὰν εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, κορβᾶν, ὅ ἐστι, δῶρον, ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, 12 καί οὐκέτι ἀφίετε αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἢ τῇ μητρί αὐτοῦ, 13 ἀκυροῦντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ τῇ παραδόσει ὑμῶν ᾗ παρεδώκατε· καὶ παρόμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε.»

Όποιος κακολογούσε τόν πατέρα ή τήν μητέρα του καί έλεγε τήν λέξη "κορβάν" απαλλασσόταν τής θανατικής καταδίκης. Αλλά μέ τόν τρόπο αυτό, «οὐκέτι ἀφίετε αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἢ τῇ μητρί αὐτοῦ». Δηλαδή, θά μπορούσε νά κάνει καί κάτι άλλο, πρός τόν πατέρα καί τήν μητέρα, προκειμένου νά συγχωρεθεί από τό αμάρτημα τής κακολογίας (εναντίωση κατά) τών γονέων του..

Αρκούσε λοιπόν η λέξη "κορβάν", η οποία συνεπαγόταν τό νά προσφέρει δώρο εκ χρυσού κατόπιν όρκου στόν Ναό ή στό θυσιαστήριο, εξ ού καί τό Μτ. κγ΄ : «16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; »

Τό μίσος που έτρεφε τό ιερατείο κατά τού Κυρίου, ήταν διότι «ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν.». Βλέπε «6 ... λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. 7 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν. » (Ιν. ιθ΄)