Κύριε Διευθυντά,
Διαβάσαμε ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Περγάμου Ζηζιούλα, ἀπευθυνόμενη στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο, γιὰ τὶς ἀντιδράσεις ποὺ προκαλεῖ τὸ θέμα τῶν διαλόγων (οἱ συμπροσευχὲς παραβλέπονται) μὲ τοὺς ἑτερόδοξους. Ἡ ἐπιστολὴ καταλήγει: «Ἡ εὐθύνη ὅλων, μάλιστα δὲ τῶν ἐπισκόπων, τῶν τεταγμένων ὑπὸ τοῦ Θεοῦ νὰ μεριμνοῦν διὰ τὴν διασφάλισιν τῆς κανονικῆς ἑνότητος τοῦ ποιμνίου των, εἶναι πελωρία». Κατὰ τὸ λαϊκὸ ἆσμα: «Τὰ ψεύτικα, τὰ λόγια, τὰ μεγάλα». Δὲν εἴμαστε ἐμεῖς αὐτοὶ ποὺ εἴπαμε ὅτι ἡ ἕνωση δὲν θὰ γίνει ἀπὸ ἐπάνω (:τὶς προεξέχουσες ἀκέφαλες κεφαλὲς τῶν ποιμένων). Ὁ κ. Βάλτερ Κάσπερ, ἂν θυμᾶμαι, καὶ ἂν τὸν γράφω καλά, ἦταν αὐτὸς ποὺ εἶπε, ὅτι ἡ ἕνωση (μᾶλλον, ἡ ἐπιδίωξη γιὰ τὴν ἕνωση) εἶναι - προβλέπεται - νὰ γίνει ἀπὸ τὴ βάση. Οἱ διάλογοι θὰ γίνονται γιὰ ἕνα καὶ μοναδικὸ σκοπό. Γιὰ νὰ βλέπει συστηματικὰ ὁ ἀκατήχητος λαὸς τὶς ἀκέφαλες κεφαλὲς νὰ συνομιλοῦν, νὰ συζητοῦν, νὰ συναγελάζονται ἀντάμα. Αὐτὸ τὰ λέει ὅλα καὶ δὲν χρειάζεται τίποτα ἄλλο.
Οἱ ἀκέφαλες κεφαλὲς εἶναι ἱκανότατες νὰ συντάξουν κείμενα ἀθῶα, νὰ συντάξουν κείμενα ποὺ θὰ ἱκανοποιοῦν καὶ τὶς δύο ἢ περισσότερες πλευρές, νὰ συντάξουν κείμενα ποὺ θὰ δίνουν τροφὴ γιὰ πλῆθος ἑρμηνειῶν. Ἀλλὰ ἡ βάση δὲν θὰ ἐνδιαφέρεται καθόλου γι᾽ αὐτά. Καὶ ὅταν θὰ βρίσκεται (ἡ βάση) σὲ ταξίδι, ἄς ποῦμε, τουρισμοῦ ἢ συγκροτεῖ (ἡ βάση) κάπου αὐτὸ ποὺ ὀνομάζεται «ὁμογένεια», θὰ πηγαίνει νὰ ἐκκλησιάζεται σὲ παπικὴ ἐκκλησία καὶ νὰ παίρνει τὴν ὄστια. Ἢ ὅποιος τὸ προτιμᾶ, θὰ ὑπάρχει παραδίπλα ὁ ἄρτος καὶ οἶνος, γιὰ νὰ τοῦ χορηγεῖται ἡ παραδοσιακὴ θεία Μετάληψη. Οἱ ἀκέφαλες κεφαλὲς ξέρουν πολὺ καλὰ τὰ ἐπικοινωνιακὰ παιγχνίδια. Δὲν ἔχει σημασία τί κουβεντιάζουν. Σημασία ἔχει νὰ βλέπει ὁ κόσμος (διακαναλικά!) ὅτι ὅλοι μαζὶ κουβεντιάζουν. «Τὰ ψεύτικα, τὰ λόγια, τὰ μεγάλα» ...Μετά τιμῆς
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
«Ο.Τ.» αριθ. φ. 1801
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου