Σήμερα το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δεν έχει σχέσιν με το Οικ. Πατριαρχείον του 1848.

Εάν το Συντονιστικόν Κέντρον της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δεν επρωταγωνίστει εις την νόθευσιν της Πίστεως και του Ορθοδόξου φρονήματος έπρεπε να συγκαλέση ειδικήν Σύνοδον δια να καθαιρέση τους Οικουμενιστάς Ιεράρχας. Αλλά πώς να το πράξη, όταν το ίδιο το Συντονιστικόν κέντρον της Ορθοδοξίας εξισώνει την Μίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, την Ορθόδοξον με τον Παπισμόν, τον Προτεσταντισμόν και τον Αγγλικανισμόν, δηλαδή με την πλάνην – την αίρεσιν. Αλλά σήμερον το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δεν έχει σχέσιν με το Οικ. Πατριαρχείον του 1848. Τότε συνεκλήθη Πανορθόδοξος Σύνοδος, η οποία απεκάλυψε και κατήγγειλε την Οικουμενιστικήν Κίνησιν ως υπονομεύουσαν την Ορθοδοξίαν. Σήμερον το Οικουμενικόν Πατριαρχείον υπερασπίζεται την Οικουμενιστικήν Κίνησιν και δια Ορθοδόξων Αρχιεπισκόπων και Επισκόπων αποκηρύσσει το Σύμβολον της Πίστεως διδάσκον ότι δεν διδάσκει μόνον η Ορθοδοξία την Αλήθειαν, αλλά και η κανονική Εκκλησία του Βατικανού και ο Αρχηγός του, αφού εκτός από Ανώτατος Άρχων είναι και κανονικός Επίσκοπος. Σήμερον το Οικουμενικόν Πατριαρχείον μετά των Αρχιεπισκόπων και των Επισκόπων κηρύσσει την καταφρόνησιν των Ιερών Κανόνων και την ένωσιν των εκκλησιών εις επίπεδον προκαθημένων εκκλησιών. Αντιθέτως το Οικουμενικόν Πατριαρχείον του 1848 συνεκάλεσε Πανορθόδοξον Σύνοδον, η οποία διεκήρυξε:

«Η γαρ Πίστις ημών, αδελφοί, ουκ εξ ανθρώπων ουδέ δι΄ ανθρώπου, αλλά δι΄ αποκαλύψεως Ιησού Χριστού, ην εκήρυξαν οι θείοι Απόστολοι, εκράτυναν αι ιεραί Οικουμενικαί Σύνοδοι, παρέδωκαν εκ διαδοχής οι μέγιστοι σοφοί Διδάσκαλοι της Οικουμένης, και επεκύρωσαν τα εκχυθέντα αίματα των αγίων Μαρτύρων»….