Έκγονοι του Ιούδα οι σύγχρονοι «Εφιάλτες» πολιτικοί -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Καταρχάς να ευχηθώ εκ βαθέων ψυχής και εξ όλης της καρδιάς μου, Καλό και Ευλογημένο Πάσχα, Ο Αναστάς Ιησούς Χριστός Ημών,  ο αίρων τας αμαρτίας μας, Αναστήθηκε καταλύοντας τον θάνατο δια της ιδικής του αυτοθυσίας δια   χάρη της Σωτηρίας ημών των κατ’ εικόνα δημιουργημάτων του.
Η απελθούσα Μεγάλη Εβδομάδα, μας κατέστησε, εκόντες άκοντες, «καταναλωτές» της Θείας λειτουργίας δια της τηλεοράσεως, απομακρύνοντάς μας παντελώς από  οιαδήποτε ψυχική και σωματική επαφή από τον εκκλησιασμό, ιδίως την κορυφαία αυτή στιγμή του Εκουσίου Πάθους αλλά και της κορυφώσεως του, με την Σταύρωση και την Ανάσταση.
Η ιδιότυπη αυτή δικτατορία η οποία μας έχει επιβληθεί καθίσταται λογικώς ακατάληπτη και ασύλληπτη, ιδίως με τις επιεικώς απαράδεκτες και λίαν αισχρές διώξεις κατά των Ιερέων, οι οποίοι κοινώνησαν ορισμένους εκ των πιστών, δίχως να δημιουργηθεί ο παραμικρός θόρυβος ή απευκταίος συνωστισμός.

Η υπερεκχειλίζουσα υποκρισία,  καθίσταται ψηλαφητή εν προκειμένω, διότι είδαμε την ηροστράτειο Χριστόμαχο κυβέρνηση να  υπερηφανεύεται ότι  επιστρατεύτηκε η αστυνομία έξω από την Εκκλησία και η, κατά τα άλλα, Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, με τον επικεφαλή της, τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, να αγρυπνεί να δώσει εντολή για εσπευσμένες διαδικασίες δια την εξάρθρωση  του οργανωμένου εγκλήματος της Θείας Κοινωνίας.
Ο πρωτόφαντος αυτός διωγμός στρέφεται μονομερώς κατά της ζώσας Ορθοδόξου Εκκλησίας, παρά τις διατάξεις Συνταγματικής περιωπής περί του αντιθέτου, σύμπαν το Ελλαδικό Κράτος εν πλήρη ετοιμότητα, εισέτι και οι ένοπλες δυνάμεις δια να καταστείλουν βιαίως  και διαρρήδην τους σκληροτράχηλους εχθρούς, τουτέστιν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Αυτή η κατάσταση μόνον αποτροπιασμό, βδελυγμία και αγανάκτηση είναι πρόσφορη να δημιουργήσει, την στιγμή την οποία πέραν της αξιόμεμπτης αυτής στάσεως της Κυβερνήσεως, ως προς τούτο συνεργεί αταλάντευτα και ο Αρχιεπίσκοπος της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο οποίος σύρθηκε αβρόχοις ποσί και αμαχητί εις το να εξανδραποδιστεί σύμπασα η Εκκλησία εις τις άνωθεν άτεγκτες επιταγές της Πολιτείας και να διασυρθεί το χριστεπώνυμο ποίμνιο της, κατά τις  Άγιες αυτές ημέρες.
Η πρωτόγνωρη αυτή συμπαιγνία της Εκκλησίας με την Πολιτεία, καθίσταται εξοργιστική, το παν θυσιάζεται εισέτι και από το Θρησκευτικό ηγέτη εις το βωμός τίνος συμφέροντος,; διότι δεν δύναται να πειθαναγκασθεί και να καμφούν οι εύλογες αντιδράσεις του ποιμνίου, το οποίο βιώνει απτώς την κατάφωρη αδικία εις βάρος του, δηλονότι εν προκειμένου, εφαρμόζονται, δύο μέτρα και δύο σταθμά, επί μία όμοιας περίπτωσης, συνεπεία της πλήρους αυθαιρεσίας και μεροληψίας της κυβερνήσεως, εις βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών.
Καθίσταται αδιανόητο, μεσούσης της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά ιδία διαρκούσης της Αναστάσεως του Θεανθρώπου να απαγορευθεί να μεταλαμπαδευθεί, «ξύλοις και ροπάλοις» το ανέσπερο και ζείδωρο Άγιο Φως της Αληθείας εις τους καθημαγμένους πολίτες αυτής της χώρας, οι οποίοι έχουν αείποτε εναποθέσει τις ελπίδες τους εις την ζωτική αρωγή του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Για ποιο λόγο;
Ενώ εις τα πιστωτικά Ιδρύματα, και εις τα υπερκαταστήματα τροφίμων, επιτρέπεται απρόσκοπτα, αδιατάρακτα και αφειδώς η προσέλευση κόσμου και δη αθρόα τηρώντας υποτυπώδη μέτρα ασφαλείας, προς αποφυγή μεταδόσεως του ιού, εις τον αντίποδα όμως εις την Εκκλησία απαγορεύεται ρητώς, επί ποινή αυτοφώρου συλλήψεως και επιβολή επαχθούς διοικητικού προστίμου.
Ωσαύτως, για ποιο λόγο τα εξωνημένα και συστημικά Μ.Μ.Ε παρασιωπούν εκκωφαντικώς  τα αληθή τεκταινόμενα της αδιάλειπτης μετακινήσεως αλλοδαπών προς την ενδοχώρα, τι προπαρασκευάζεται άραγε ερήμην ημών,  τι εξυπηρετεί αυτή η εσπευσμένη και εν κρυπτώ και παραβύστω ενέργεια,  όπου εις την συντριπτική πλεινονοψηφία τους είναι άνδρες; Διατί δεν τηρούνται αναλόγως τα μέτρα προστασίας και επιπλέον διατί το κέντρο των Αθηνών, Ομόνοια, Αχαρνών, Λιοσίων, Σύνταγμα, βρίθει ασφυκτικά από αλλοδαπούς οι οποίοι ιταμώς και με περισσή θρασύτητα κυκλοφορούν άνευ ουδενός ελέγχου, υπό των αστυνομικών αρχών;
Όλα τα ως άνω γεγονότα δεν είναι τυχαία αν τα συνδυάζει κριτικά κανείς με τις διόλου ευκαταφρόνητες και μη συμπτωματικές δηλώσεις των πολιτικών περί της αναγκαιότητας μίας παγκόσμιας διακυβερνήσεως, ως αναπδόδραστη πανάκεια ενάντια εις την επερχομένη οικονομική καταβαράθρωση.
Ουδείς αμφισβήτησε την ύπαρξη του ιού και υποδαύλισε ή διέγειρε τρίτον προς την αθέτησή των ληφθέντων μέτρων προς βραδεία μετάδοση του, αλλά μέχρι του σημείου όμως του οποίου εφαρμόζεται ισοτίμως και αναλόγως προς όλα την κοινωνία ανά την επικράτεια, διότι η διακριτική μεταχείριση όπως προανέφερα εκ μέρους της κυβερνήσεως ιδίως ως προς τους αλλοδαπούς και τους πλημμελείς ελέγχους εις τα αυτοσχέδια Τζαμιά εις το Κέντρο των Αθηνών, προξενεί την εύλογη και έλλογη μήνη  του κόσμου ο οποίος αφυπνίζεται και αντιδρά εις τον απροκάλυπτο εμπαιγμό του.
Η μεθοδευμένα και δόλια απαξία προς την Εκκλησία, το Άγιο Φως, και τα μυστήρια, από τις εύλαλες μαριονέτες των μηχανισμών του συστήματος, τα έμμισθα φερέφωνα και τους εγκάθετους, διαμορφώνει λίαν σκοπίμως μία «κουλτούρα» άκρατης περιφρονήσεως προς την Εκκλησία, ταυτίζοντας την, εις την συνείδησή του κόσμου, με κάτι απαρχαιωμένο, ένα μαζικό «άθλημα», εις το οποίο προσέρχονται, δίχως να συντρέχει ουσιώδης λόγος, κυρίως ηλικιωμένοι άνθρωποι, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πρόκειται περί ενός γραφικού εθιμικού φολκλόρ, το οποίο δεν κομίζει τίποτε δια την βίο των πιστών, δεν αναγεννά ουδένα υπαρξιακό νόημα εις την Καρδιά και την ψυχή των πιστών.
Ο έμμεσος διωγμός της Ορθοδοξίας, υπό της Πολιτείας με την άμεση συνέργεια της επισήμου Εκκλησίας, αποτελεί ένα ιδιαίτατα λυπηρό γεγονός, το οποίο λίαν σκοπίμως σκηνοθετήθηκε και συναποφασίστηκε προκειμένου να εγκαθιδρυθεί στέρεα η Κερκόπορτα της πολεμικής, η οποία ήδη σοβεί και υποβόσκει εις την Ελλάδα, κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Έν άλλοις λόγοις, οι ως άνω φυσικοί αυτουργοί (Εκκλησίας και Πολιτεία) δημιουργούν την πεποίθηση ότι η Ορθοδοξία δεν νοηματοδοτεί κάτι συναρπαστικό για τον άνθρωπο, παρά αποτελεί αποκλειστικά και μόνον, έναν παρωχημένο Θεσμό, δίχως ουσιαστικό αντίκρισμα προς την κοινωνική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να αναβιώνει έντονα και ζωηρά η συζήτηση περί του διαχωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας ως αδήριτη ανάγκη, όχι απλώς από ακαδημαϊκής απόψεως ή  θεωρητικής βάσεως, αλλά από πρόδηλη εμπάθεια, καταφρόνηση και εωσφορική αλαζονεία, ως μία συντριπτική νίκη την οποία θα καταγάγει η επιστήμη και ο ορθολογισμός,  προς τις δοξασίες και τον σκοταδισμό των παππάδων και του Θεού.
Η επιβολή του ουδετερόθρησκου Κράτους συνεπάγεται και την άμεση επιβολή του ουδετεροθνούς Κράτους, διότι θα ακολουθήσει νομοτελειακά η αφαίρεση του Σταυρού από την σημαία, η κατάργηση των εορτών, ήδη,  λαμβάνουν χώρα οργανωμένες επιθέσεις κατά των Ορθόδοξων Εκκλησιών, από άκρου εις άκρον ανά την Επικράτεια, και η Διοικούσα Εκκλησία καθεύδει τον νήδυμον ύπνο, ποιούμενη την νήσσα.
Η Εθνική μας ανεξαρτησία αμφισβητείται εκ βάθρων υπό του αοράτου εχθρού, ο οποίος όμως ευρίσκεται εντός των τοιχών, τα Ιερά κόκκαλα των προγόνων μας δια την Ελευθερία, την Πίστη μας την Αγία και την Πατρίδα, βεβηλώνονται ανίερα από τους εκσυγχρονιστές Χριστομάχους δοκησίσοφους της Πολιτικής αλλά και από την συνθηκολογούσα ηγεσία της Εκκλησίας μας, κατά συναυτουργία.
Η Ελλάς καθίσταται βαθμηδόν, υπό το πρόσχημα των ατομικών δικαιωμάτων, των αλλοεθνών και των αλλοδόξων εις την Ελλάδα, ένα κράτος πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό, πολυθρησκευτικό, πλήρως ιστορικά ακρωτηριασμένο από την αφετηρία εκκινήσεως του και προδομένο εσχάτως προς τους, με αυταπάρνηση θυσιασθέντες ήρωες, της σύγχρονης ιστορίας του Ελληνικού έθνους.
Η πρόθεσή των διωκτών της Ορθοδοξίας είναι ασφαλώς η αναθεώρηση του Συντάγματος του άρθρου 3, περί της επισήμου επιβολής ουδετερότητας Θρησκείας και Έθνους, διότι η έννοια του έθνους καθίσταται δια ημάς αξεδιάλυτα συνυφασμένη με την Ορθόδοξη παράδοση, διότι ο ΕλληνοΧριστιανισμός αποτελεί την συνισταμένη διαχρονικής ανατροφοδοτήσεως του πυρήνα, της δομής της  πολιτισμικής μας ταυτότητας.
Η πρόθεσή των, είναι η πλήρης περιθωριοποίηση της Εκκλησίας, η αποδόμηση του έθνους και η ίδρυση ενός ουδέτερου Κράτους αλλοεθνών με παντελώς ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις όλων, δίχως να προκρίνεται η ταυτότητα του έθνους μας ως Ελλάδα, το κράτος της οποίας ιδρύθηκε με την συμβολή της Εκκλησίας. Πλήρης ισοπέδωση και πολτοποίηση, παραχάραξη της ιστορίας, αποδόμηση της Ορθοδοξίας, κατάλυση αρχών και αξιών, ανείπωτος εκμαυλισμός.
Ζούμε σε μία κρίσιμη μεταβατική καμπή, όπου η παγκόσμια δικτατορία των οικονομικών ελίτ, σχεδιάζουν, την κατάλυση των εθνών, την σπίλωση των Θρησκειών και την μετατροπή του ανθρώπινου προσώπου, σε ένα εσαεί αιχμάλωτο άτομο, το οποίο, υπό την ειρκτή του πλήρους ελέγχου του, θα στραγγαλίζεται πάσα ελευθερία αυτοβούλου αναπτύξεως της προσωπικότητάς του.
Οι καιροί ού μενετοί, ας διατηρήσουμε τουλάχιστον Ελπίδα μέσα μας, η δε λύσις είναι η Πίστη μας εις τον Χρίστον προκειμένου, δια της προσευχής και της μετανοίας ημών, ίσως αποστούμε από τα, υπό αυτών δρομολογούμενα δεινά, μην φειδόμενοι θάρρους και δυνάμεως. Ο πόλεμος μένετε .
 Εν κατακλείδι, νύν εν παντί και πάντοτε και Υπέρ Πάντων ο αγών, Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
Χριστός Ανέστη Αδελφοί και καλή ανάνηψη!
         Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
         Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
                       6944-938836

Δεν υπάρχουν σχόλια: