Από την επιστολή του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου προς Ευδόξιον μετά τον θάνατο του Μ. Βασιλείου:

«Ερωτάς, πως τα ημέτερα. Και λίαν πικρώς, Βασίλειον ουκ έχω, Καισάριον ουκ έχω, τον πνευματικόν αδελφόν και τον σωματικόν. Ο πατήρ μου και η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με… τα του σώματος πονηρώς έχει, το γήρας υπέρ κεφαλής, φροντίδων επιπλοκαί, τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, ο πλους εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει. Τι χρη παθείν; Μία μοι των κακών λύσις, ο θάνατος. Και τα εκείθεν μοι φοβερά, τοις εντεύθεν τεκμαιρομένω».