Ὁ Φώτης Κόντογλου ἐκφράζει με τό δικό του τρόπο τήν ἐπιθυμία τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τον πολυμέριμνο καί θορυβώδη κόσμο:

«Μ᾽ ὅλο πού ζῶ παράμερα στο ἐρημητήρι μου, σάν νά βρίσκουμαι μακρυά ἀπό τήν Ἀθήνα, ὡστόσο τώρα πού καλοκαιρεύει πεθύμησα νά φύγω μακρυά, νά πάγω κατά τή θάλασσα. Νά κρυφτῶ, νά μή μέ ξέρει κανένας, νά ξεχαστῶ σά νά ᾽μαι πεθαμένος. Πόσο εὐτυχισμένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, πού δέν τόν ξέρει κανένας!  Ἄν γνώριζε τήν εὐτυχία του! Πόσο ζηλεύω κάτι ἀνθρώπους, ὁπού ζοῦνε σέ κάποια μέρη, πού δέν τά βάζει κανένας στό νοῦ του, καί πού κανένας δέν μαθαίνει ἄν ζοῦνε ἤ ἄν πεθάνανε! Τούς συλλογίζουμαι καί ξεκουράζουμαι. Καλότυχος ὁ ἄνθρωπος, πού κατάλαβε ἀπό νωρίς, πώς ὅποιος ζεῖ μέ πολλές ἔγνοιες εἶναι δυστυχισμένος καί πώς ὅποιος ζεῖ κρυφά, δίχως να τόν ξέρουνε οἱ ἄλλοι, αὐτός εἶναι βλογημένος. Ἄς εἶναι φτωχός, ἄς εἶναι στεναχωρημένη ἡ ζωή του, πάντα ἔχει ἕνα μεγάλο κέρδος ὁ τέτοιος ἄνθρωπος: γλυτώνει ἀπό πολλά φαρμάκια».
------------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Στην ερημιά παλεύεις σώμα με σώμα με τους δαίμονες.
Στην πόλη, τούτο το ευλογημένο διακόνηνα το αναλαμβάνουν οι άνθρωποι.
Εαν σήμερα ερχόντουσαν οι Άγιοι να μας μιλήσουν, θα μάς έλεγαν πως την μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη την έχουν προς τους Σταυρωτές τους, διότι με τους διωγμούς πήραν τα χρυσότερα πολυτιμότερα αδαμάντινα στεφάνια.
Για εμάς και για όλους, σήμερα της Πανσυμπαντικής Υψωσεως Του Τιμίου Σταυρού, να ευχηθώ να μάς αξιώνει ο Πανάγαθος Θεός να είμαστε στά χαρακώματα των διωγμών, διότι χωρίς διωγμό η Πίστης δεν είναι γνήσια, είναι νοθευμένη με τα βολέματα της εποχής. Μονο με το διωγμό ο Πιστός κοσκινίζεται και στροβιλίζεται ψηλότερα από τα άχυρα και τις ακαθαρσίες του κοσμικού πνεύματος της λίθινης ψεύτικης εποχής. Σε αυτή τη φάση τού διωγμού όλος ο Άγιος Ουρανός με πολύ προσοχή παρατηρεί και καταγράφει τους αγώνες του Αγίου Μάρτυρα.
Χωρίς διωγμό δεν σωζόμεθα διότι εκεί πάνω στην κάμινο αυτής της θλίψεως, ο Πιστός γίνεται αληθινά ελεύθερος, και ομολογεί απερίφραστα και ακώλυτα την Αγία Πίστη του, και αυτή η Αγία Ομολογία, λόγω του διωγμού φτάνει στα πέρατα του Σύμπαντος και καταγράφεται αιώνια στο βιβλίο της Ζωής για να γίνεται Μέτοχος Τού Φωτός. Ο Τίμιος και Πανάγιος Σταυρός να μας φωτίζει να μας σκεπάζει να μας οδηγεί στην Αγία Ομολογία. Αιωνία η μνήμη στους παππούδες μας αγωνιστές τού 1924 που κράτησαν την Ορθοδοξία κατα τις Άγιες Παραδόσεις και που για Χαρην τους των αγώνων τους ο Άγιος Θεός τους χαιρέτησε τους ευλόγησε και τους ενδυνάμωσε με την εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού στον Υμηττό το 1925 σαν χτες βράδυ στην αγρυπνία. Πολλές ευχές και στον αδελφό Σταύρο ανήμερα της ονομαστικής του εορτής που αγωνίζεται Τίμια τον καλόν αγώνα. Αδελφέ Σταυρό ο Τίμιος Σταυρός να προπορεύεται και σε αυτή την ζωή σου και στην άνοδο της ψυχής σου για την αιώνια Ζωή.