αλλά δη και ΖΗΝΩΝΟΣ και των περί αυτόν και ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ και
ΘΕΟΔΩΡΟΥ.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 10 Απριλίου 2019
Τερέντιος ο Άγιος
Μάρτυς και οι μετ’ αυτού αξιωθέντες των μαρτυρικών στεφάνων Άγιοι Μάρτυρες ήσαν
κατά τους χρόνους του Δεκίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σμθ΄ - σνα΄ (249 –
251) και του ηγεμόνος Φουρτουνιανού, κατήγοντο δε άπαντες οι μακάριοι ούτοι εκ
της Αφρικής.
Επειδή δε κατ’ εκείνον τον καιρόν εδημοσιεύθη πρόσταγμα βασιλικόν
δια του οποίου ωρίζετο, ότι οι Χριστιανοί ή πρέπει να αρνηθούν δημοσία τον Χριστόν
ή αν επιμένουν εις την Πίστιν των και
δεν εννοούν να πεισθούν εις τον βασιλέα να τιμωρώνται δια διαφόρων βασάνων, δια
τούτο οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες, όντες τον αριθμόν τεσσαράκοντα, βλέποντες
πολλούς Χριστιανούς εξαπατωμένους και παραδιδομένους αυθορμήτως εις την πλάνην
των ειδώλων, συνεφώνησαν μεταξύ των να αντισταθώσι κατά των ειδωλολατρών και να
προβάλωσι την ανδρείαν της ψυχής και του σώματος αυτών δια την Πίστιν και την
αγάπην του Χριστού. Τούτο δε συμφωνήσαντες υπενθύμιζον εις αλλήλους του παρακινούντας
τους Χριστιανούς εις το Μαρτύριον λόγους του Κυρίου· «Μη φοβηθήτε από των
αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Ματθ. ι:28).
Ωδηγήθησαν λοιπόν οι γενναίοι αγωνισταί εις τον ηγεμόνα Φουρτουνιανόν, προ του
οποίου εκήρυξαν την δύναμιν του Χριστού και εθεάτρισαν την ασθένειαν των
ειδώλων. Ταύτα ακούσας ο ηγεμών προσέταξε να ρίψωσι τους Αγίους εις την
φυλακήν. Μετά δε τούτο έστειλε και έφερε τους περί τον μακάριον Ζήνωνα και
Αλέξανδρον και Θεόδωρον, τους οποίους είχε και πρότερον δικάσει και τιμωρήσει.
Αφού δε τους έφεραν, τους συνεβούλευε να αρνηθώσι την Πίστιν του Χριστού και να
προσκυνήσωσι τα είδωλα. Επειδή δε και αυτοί αντέστησαν εις τούτο και εστάθησαν
ακλόνητοι εις την Πίστιν του Χριστού, όχι μόνον δια των λόγων τους οποίους είπον,
αλλά και δια των Μαρτυρίων τα οποία έπαθον, τούτου ένεκα επρόσταξεν ο ασεβής να
δείρωσι τους Αγίους δι’ ακανθωτών και τραχειών ράβδων και δια νεύρων βοών·
ήλλαξε δε και τους δέροντας αυτούς στρατιώτας και τόσον εσχίσθησαν αι σάρκες
των Αγίων, ως εκ του μεγάλου δαρμού, ώστε εφαίνοντο έξωθεν τα εσωτερικά
σπλάγχνα των. Έπειτα εκάρφωσαν αυτούς εις την ράχιν με σουβλία πεπυρωμένα και
επί των πληγών των έχυσαν όξος με άλας και έτριβον αυτάς δια τριχίνων
υφασμάτων. Επειδή δε οι Άγιοι δια προσευχής των εκρήμνισαν τα είδωλα, λυπηθείς
εις άκρον ο ηγεμών και απελπισθείς περί της μεταστροφής αυτών, διέταξε να τους
αποκεφαλίσουν· ούτως έλαβον οι αοίδιμοι τους στεφάνους του Μαρτυρίου. Κατόπιν
ωδηγήθησαν προ του ηγεμόνος και οι σύντροφοι του Αγίου Τερεντίου, οι οποίοι,
παρρησία ομολογήσαντες τον Χριστόν, εκλείσθησαν πάλιν εις την φυλακήν. Έθεσαν
δε οι τύραννοι εις μεν τον λαιμόν αυτών δεσμά, υποκάτω δε αυτών έστρωσαν
σιδηράς ακάνθας και έδεσαν τας χείρας και τους πόδας των με αλύσεις. Οι δε
Άγιοι εδοκίμασαν την φρικτήν ταύτην τιμωρίαν επί πολλάς ημέρας, χωρίς να
φάγωσιν ή να πίωσιν, διότι ημπόδισεν ο θηριώδης ηγεμών τους δεσμοφύλακας να
φέρωσιν εις την φυλακήν έστω και το ελάχιστον φαγητόν ή ποτόν. Αλλ’ όμως ο Θεός
ηξίωσε τους Μάρτυράς του της θείας αυτού βοηθείας και αντιλήψεως, διότι Άγιοι
Άγγελοι εμφανισθέντες εις την φυλακήν έλυσαν τους Άγίους εκ των δεσμών και
έφερον εις αυτούς τροφήν ουράνιον, δια της οποίας ενδυναμωθέντες παρουσιάσθησαν
πάλιν εις τον ηγεμόνα. Όθεν εξέσχισαν αυτούς και τους παρέδωσαν εις τα θηρία,
αλλ’ ουδέν εξ αυτών ήγγισεν αυτούς· δια τούτο
τελευταίον απεκεφαλίσθησαν και έλαβον οι μακάριοι τους στεφάνους της αθλήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου