Θα καθορίσουν, μαζί με Τούρκους και Αθίγγανους, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος
Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Τις ώρες που διαβάζονται αυτές οι γραμμές, οι ψηφοφόροι των Σκοπίων, περίπου 1.500.000, προσέρχονται στις κάλπες και καλούνται να πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο εξής ερώτημα: «Είστε υπέρ της εισόδου στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας ανάμεσα στη Δημοκρατία της “Μακεδονίας” και τη Δημοκρατία της Ελλάδας;»
Το δημοψήφισμα των Σκοπίων έχει δύο ομοιότητες με το καταστροφικό δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, που ήταν το «επιστέγασμα» εκείνης της αλλοπρόσαλλης διαδικασίας που οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης ονόμασαν «διαπραγμάτευση» και μετά το οποίο οδηγηθήκαμε στο τρίτο και χειρότερο όλων Μνημόνιο.
Η μία ομοιότητα έχει να κάνει με το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες. Και στη μία περίπτωση, και στην άλλη το ερώτημα είναι σύνθετο και παρελκυστικό, ενώ στα δημοψηφίσματα το ερώτημα θα πρέπει να είναι απλό, σαφές, μονοδιάστατο, ώστε να μπορεί να εκφραστεί ο πολίτης καθαρά με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ.
Η δεύτερη ομοιότητα συνίσταται στο ότι ο Ζάεφ δήλωσε πως, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, θα φέρει τη συμφωνία για κύρωση στη Βουλή. Απλώς να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ότι, ενώ ο ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση έγραψε τη βούληση των πολιτών στα παλαιότερα των υποδημάτων της και υπέγραψε το τρίτο και πλέον καταστροφικό Μνημόνιο, προκαλώντας με τη διαδικασία αυτή οικονομική ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία της πατρίδας μας για 99 χρόνια.
Επανερχόμαστε στο δημοψήφισμα στα Σκόπια. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι Αθίγγανοι των Σκοπίων θα είναι αυτοί οι οποίοι θα καθορίσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Κι αυτό γιατί οι Αλβανοί αποτελούν το 25% του συνόλου του πληθυσμού της χώρας, οι Τούρκοι το 4% και οι Αθίγγανοι το 2%.
Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι οι σλαβικός πληθυσμός των Σκοπίων, που είναι το 64% του συνόλου, είναι πολιτικά διασπασμένος, με τους μισούς να είναι υπέρ του ΝΑΙ και τους άλλους μισούς υπέρ του ΟΧΙ, αλλά και του γεγονότος ότι Αλβανοί, Τούρκοι και Αθίγγανοι στις δημοσκοπήσεις φέρεται να είναι υπέρ του ΝΑΙ σε ποσοστό 95%, το αποτέλεσμα θα το κρίνουν κυρίως οι Αλβανοί.
Δηλαδή το μέλλον της Μακεδονίας δεν θα το κρίνουν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι «Μακεδόνες» και μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», αλλά οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι Αθίγγανοι, που όλοι μαζί επηρεάζονται από τα Τίρανα και την Αγκυρα, αλλά, για να είμαστε ακριβείς, και από την αγωνία τους να γίνουν Ευρωπαίοι, πολίτες χώρας-μέλους της Ε.Ε., με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν πολίτης μιας υπανάπτυκτης χώρας.
Οσον αφορά το δεύτερο, ακριβώς αυτό έπρεπε να εκμεταλλευτεί η ελληνική διπλωματία, να πάρει με το μέρος της τον αλβανικό παράγοντα και να ασκηθούν πιέσεις στους Σλάβους των Σκοπίων να υποχωρήσουν και να εγκαταλείψουν το ιστορικό ψέμα ότι είναι «Μακεδόνες», για να γίνουν όλοι μαζί πολίτες της Ε.Ε.
Ομως εμείς, αντί να επιδιώξουμε αυτό, υπογράψαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, δωρίσαμε στους Σλάβους τη «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα» και, στην ουσία βάλαμε τους Αλβανούς να υποστηρίζουν αυτό που υπογράψαμε εμείς.
Τα πράγματα είναι απλά.
Το δημοψήφισμα κατά πάσα πιθανότητα θα είναι υπέρ του ΝΑΙ και οι διαδικασίες στη γείτονα θα προχωρήσουν και στο θέμα της προβλεπόμενης αναθεώρησης του Συντάγματος και στο θέμα της κύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή.
Στη συνέχεια, η ελληνική Βουλή θα κυρώσει τον νόμο, αφού η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τον κρίσιμο αριθμό των 151, παίρνοντας με το ΝΑΙ βουλευτές από δω κι από κει.
Και αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα αρχίσει η μακρά «βελούδινη» διαδικασία αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας από τους ψευδομακεδόνες και από την ψευδομακεδονία.
Το κράτος που θα λέγεται «Βόρεια Μακεδονία», οι πολίτες του οποίου είναι «Μακεδόνες» όσον αφορά την εθνική τους ταυτότητα και θα μιλούν «μακεδονική γλώσσα», έχοντας πάρει τη «σφραγίδα» από την Ελλάδα, με την υποστήριξη τόσων κρατών και παραγόντων που παρήλασαν τις τελευταίες εβδομάδες από τα Σκόπια, θα διαχειρίζεται τη «μακεδονική ταυτότητα» μονοπωλιακά, δημιουργώντας σε βάθος χρόνου συνθήκες αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης.
Γιατί αν όλοι όσοι πέρασαν από τα Σκόπια αυτές τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος το μόνο πράγμα που ήθελαν ήταν η είσοδος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., θα πίεζαν του Σκοπιανούς να υποχωρήσουν, οι οποίο, ως οι πιο αδύναμοι, θα ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν.
Ομως όλοι αυτοί ήθελαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και αυτό που μένει να αναζητήσουμε εμείς οι Ελληνες είναι να εντοπίσουμε τι κρύβεται πίσω από το ενδιαφέρον τους αυτό, να κατοχυρώσουν δηλαδή τα Σκόπια «μακεδονικό» όνομα, γλώσσα και ταυτότητα.
Τη Θεσσαλονίκη και τα μάτια μας, λοιπόν.
Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Τις ώρες που διαβάζονται αυτές οι γραμμές, οι ψηφοφόροι των Σκοπίων, περίπου 1.500.000, προσέρχονται στις κάλπες και καλούνται να πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο εξής ερώτημα: «Είστε υπέρ της εισόδου στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας ανάμεσα στη Δημοκρατία της “Μακεδονίας” και τη Δημοκρατία της Ελλάδας;»
Το δημοψήφισμα των Σκοπίων έχει δύο ομοιότητες με το καταστροφικό δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, που ήταν το «επιστέγασμα» εκείνης της αλλοπρόσαλλης διαδικασίας που οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης ονόμασαν «διαπραγμάτευση» και μετά το οποίο οδηγηθήκαμε στο τρίτο και χειρότερο όλων Μνημόνιο.
Η μία ομοιότητα έχει να κάνει με το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες. Και στη μία περίπτωση, και στην άλλη το ερώτημα είναι σύνθετο και παρελκυστικό, ενώ στα δημοψηφίσματα το ερώτημα θα πρέπει να είναι απλό, σαφές, μονοδιάστατο, ώστε να μπορεί να εκφραστεί ο πολίτης καθαρά με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ.
Η δεύτερη ομοιότητα συνίσταται στο ότι ο Ζάεφ δήλωσε πως, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, θα φέρει τη συμφωνία για κύρωση στη Βουλή. Απλώς να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ότι, ενώ ο ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση έγραψε τη βούληση των πολιτών στα παλαιότερα των υποδημάτων της και υπέγραψε το τρίτο και πλέον καταστροφικό Μνημόνιο, προκαλώντας με τη διαδικασία αυτή οικονομική ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία της πατρίδας μας για 99 χρόνια.
Επανερχόμαστε στο δημοψήφισμα στα Σκόπια. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι Αθίγγανοι των Σκοπίων θα είναι αυτοί οι οποίοι θα καθορίσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Κι αυτό γιατί οι Αλβανοί αποτελούν το 25% του συνόλου του πληθυσμού της χώρας, οι Τούρκοι το 4% και οι Αθίγγανοι το 2%.
Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι οι σλαβικός πληθυσμός των Σκοπίων, που είναι το 64% του συνόλου, είναι πολιτικά διασπασμένος, με τους μισούς να είναι υπέρ του ΝΑΙ και τους άλλους μισούς υπέρ του ΟΧΙ, αλλά και του γεγονότος ότι Αλβανοί, Τούρκοι και Αθίγγανοι στις δημοσκοπήσεις φέρεται να είναι υπέρ του ΝΑΙ σε ποσοστό 95%, το αποτέλεσμα θα το κρίνουν κυρίως οι Αλβανοί.
Δηλαδή το μέλλον της Μακεδονίας δεν θα το κρίνουν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι «Μακεδόνες» και μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», αλλά οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι Αθίγγανοι, που όλοι μαζί επηρεάζονται από τα Τίρανα και την Αγκυρα, αλλά, για να είμαστε ακριβείς, και από την αγωνία τους να γίνουν Ευρωπαίοι, πολίτες χώρας-μέλους της Ε.Ε., με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν πολίτης μιας υπανάπτυκτης χώρας.
Οσον αφορά το δεύτερο, ακριβώς αυτό έπρεπε να εκμεταλλευτεί η ελληνική διπλωματία, να πάρει με το μέρος της τον αλβανικό παράγοντα και να ασκηθούν πιέσεις στους Σλάβους των Σκοπίων να υποχωρήσουν και να εγκαταλείψουν το ιστορικό ψέμα ότι είναι «Μακεδόνες», για να γίνουν όλοι μαζί πολίτες της Ε.Ε.
Ομως εμείς, αντί να επιδιώξουμε αυτό, υπογράψαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, δωρίσαμε στους Σλάβους τη «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα» και, στην ουσία βάλαμε τους Αλβανούς να υποστηρίζουν αυτό που υπογράψαμε εμείς.
Τα πράγματα είναι απλά.
Το δημοψήφισμα κατά πάσα πιθανότητα θα είναι υπέρ του ΝΑΙ και οι διαδικασίες στη γείτονα θα προχωρήσουν και στο θέμα της προβλεπόμενης αναθεώρησης του Συντάγματος και στο θέμα της κύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή.
Στη συνέχεια, η ελληνική Βουλή θα κυρώσει τον νόμο, αφού η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τον κρίσιμο αριθμό των 151, παίρνοντας με το ΝΑΙ βουλευτές από δω κι από κει.
Και αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα αρχίσει η μακρά «βελούδινη» διαδικασία αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας από τους ψευδομακεδόνες και από την ψευδομακεδονία.
Το κράτος που θα λέγεται «Βόρεια Μακεδονία», οι πολίτες του οποίου είναι «Μακεδόνες» όσον αφορά την εθνική τους ταυτότητα και θα μιλούν «μακεδονική γλώσσα», έχοντας πάρει τη «σφραγίδα» από την Ελλάδα, με την υποστήριξη τόσων κρατών και παραγόντων που παρήλασαν τις τελευταίες εβδομάδες από τα Σκόπια, θα διαχειρίζεται τη «μακεδονική ταυτότητα» μονοπωλιακά, δημιουργώντας σε βάθος χρόνου συνθήκες αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης.
Γιατί αν όλοι όσοι πέρασαν από τα Σκόπια αυτές τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος το μόνο πράγμα που ήθελαν ήταν η είσοδος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., θα πίεζαν του Σκοπιανούς να υποχωρήσουν, οι οποίο, ως οι πιο αδύναμοι, θα ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν.
Ομως όλοι αυτοί ήθελαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και αυτό που μένει να αναζητήσουμε εμείς οι Ελληνες είναι να εντοπίσουμε τι κρύβεται πίσω από το ενδιαφέρον τους αυτό, να κατοχυρώσουν δηλαδή τα Σκόπια «μακεδονικό» όνομα, γλώσσα και ταυτότητα.
Τη Θεσσαλονίκη και τα μάτια μας, λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου