Τη Α΄ (1η) του μηνός Οκτωβρίου, ο Άγιος Μάρτυς ΔΟΜΝΙΝΟΣ τα σκέλη συντριβείς τελειούται.

Δομνίνος ο Άγιος Μάρτυς ήτο εκ της μεγαλουπόλεως Θεσσαλονίκης εν έτει σπη΄ (288). Ότε δε ο Μαξιμιανός έκτιζε βασιλικά ανάκτορα εις την πόλιν αυτήν, τότε συνελήφθη ο Άγιος ούτος ως Χριστιανός και κήρυξ της ευσεβείας, και παρεστάθη εις το βήμα το βασιλικόν. Παρασταθέντος δε αυτού, λέγει προς αυτόν ο Μαξιμιανός· «Διατί συ τολμάς να ομολογής άλλον Θεόν, ενώ ο βασιλεύς τιμά και ομολογεί τους θεούς των πατέρων αυτού; Αν λοιπόν θέλης να ζήσης, θυσίασον εις τους θεούς».
Επειδή δε ο Άγιος δεν επείθετο, προσέταξεν ο τύραννος να καταξεσχίσωσι το σώμα του Μάρτυρος· ο δε Μάρτυς και την βάσανον ταύτην πάσχων περιεγέλα τον τύραννον. Τούτου ένεκα προσέταξεν ο δυσσεβής να εκβάλωσι τον Άγιον έξω της πόλεως, και εκεί να θλάσωσι τα σκέλη αυτού. Αφ’ ου λοιπόν έκοψαν τους πόδας αυτού, έμεινεν ακόμη ζωντανός επτά ολοκλήρους ημέρας χωρίς να φάγη τελείως. Ούτω δε ευχαριστών τον Κύριον παρέδωκεν εις Αυτόν την ψυχήν ο μακάριος.