ΑΠΟ την «ΙΘ´ Ὁμιλία» τοῦ Μ. Μακαρίου:

«Ὅποιος θέλει νὰ προσέλθη στὸν Κύριον καὶ νὰ καταξιωθῆ νὰ λάβη τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ νὰ γίνη κατοικητήριον τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ γεμίση τὸν ἑαυτόν του μὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὥστε νὰ μπορέση μὲ καθαρὸν καὶ ἄμωμον τρόπον νὰ ἀποκτήση τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ τηρήση τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, αὐτὸς ὀφείλει νὰ ἀρχίση ἀπὸ τὴν πίστη. Νὰ πιστεύη δηλαδὴ στὸν Κύριον μὲ ἀπόλυτη βεβαιότητα καὶ νὰ παραδίνη ὅλον τὸν ἑαυτόν του στὰ λόγια καὶ στὶς ἐντολές του καὶ νὰ ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ ὅλα τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, ποὺ τὸν δεσμεύουν, γιὰ νὰ μὴ ἀσχολῆται ὅλος ὁ νοῦς του σὲ κοσμικὰ πράγματα. Καὶ πρέπει νὰ προσκαρτερῆ πάντοτε στὴν προσευχὴ μὲ πίστη, προσευχὴ προσδοκίας στὸν Κύριον, καὶ περιμένοντας πάντοτε τὴν ἐπίσκεψη καὶ τὴν βοήθειά Tου, ἔχοντας συνεχῶς τὸν νοῦ του σὲ αὐτὴν τὴν προσδοκία».