ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ «ΑΓΑΘΟΥΣ» ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ… ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΟΣΟΥΣ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ -- Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου

Στὸ βραδυνὸ κεντρικὸ δελτίο εἰδήσεων χθὲς Σάββατο 6/2 καὶ σήμερα Κυριακὴ 7/2 οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ τηλεοπτικοῦ Σταθμοῦ «ALTER» ἔκαναν τὴν ἐξαιρετικὴ τιμὴ νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὴν ἀναξιότητά μας, παρουσιάζοντας, ἐπικριτικὰ βέβαια, τὶς θέσεις μας ὡς πρὸς τὸ ζήτημα τῆς ἀπονομῆς τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγένειας σὲ ἀλλοδαποὺς μετανάστες. Μᾶς πολεμοῦν χωρὶς ἐπιχειρήματα. Πολεμοῦν ἐμὲ καὶ ὄχι τὶς ἰδέες μου! Σήμερα τὸ βράδυ μάλιστα μὲ τρέϊλερ, ποὺ ἐμφανιζόταν συνεχῶς στὴν ὀθόνη, προανήγγειλαν, ὅτι ὁ Μακαριώτατος καὶ ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ Ἀδελφός μου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος, «ἀπαντᾶ στὶς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτη Καλαβρύτων». Τελικὰ ὁ Μακαριώτατος μὲ χαμόγελο εἶπε: «αὐτὰ θὰ τὰ κρίνει ἡ ἱστορία!» Τίποτε παραπάνω! Καὶ πράγματι, τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἀποφάσεων, ποὺ λαμβάνονται σήμερα γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς Ἰθαγένειας σὲ μὴ Ἕλληνες τὸ γένος μετανάστες, θὰ φανοῦν ἔπειτα ἀπὸ τριάντα καὶ βάλε χρόνια, ὅταν ἐμεῖς δὲν θὰ εἴμαστε στὴ ζωή! Συμφωνοῦμε λοιπὸν ἀπόλυτα μὲ τὸν Μακαριώτατο κ. Ἱερώνυμο ὡς πρὸς τὸ σημεῖο αὐτό. Καὶ συγχρόνως δηλώνουμε πρὸς πᾶσα κατεύθυνση. Ἄλλο πράγμα εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἄλλο ἡ παραχώρηση τῆς Ἰθαγένειας.
Ὅπως ἔλεγα καὶ στὸ πρωϊνὸ κήρυγμά μου: Κάποιος χριστιανὸς πρὸ ἡμερῶν μοῦ ἔλεγε: «Σεβασμιώτατε, τί θὰ πεῖ ἀγάπη; Τὰ δίνω ὅλα; Ὄχι δά, διότι ὑπάρχουν καὶ πράγματα, ποὺ δὲν χαρίζονται! Μπορῶ καὶ ὀφείλω νὰ δώσω τροφή, στέγη, ἔνδυμα, τὸ σπίτι μου, τὸ μάτι μου, τὸ νεφρό μου καὶ πολλὰ ἄλλα ἀκόμη στὸν ξένο, τὸν ὁποιοδήποτε ξένο, πιστὸ ἢ ἄπιστο, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τοῦ δώσω τὴν γυναίκα μου, γιὰ νὰ χαρεῖ σαρκικά! Ὑπάρχουν λοιπὸν καὶ πράγματα, ποὺ δὲν χαρίζονται!». Καὶ ἐγὼ συμφωνῶ! Ὄντως ὑπάρχουν πράγματα, ποὺ δὲν προσφέρονται. Ἡ ἄρνησή τους δὲν ἀναιρεῖ τὴν ἀγάπη, ὑπὲρ τῆς ὁποίας κόπτονται κάποιοι «ἀγαπολυγούρηδες» (κατὰ τὸ εὐρωλυγούρηδες). Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι καὶ ἡ «ἑλληνικότης» μὲ ὅσα συνεπάγεται ὁ ὅρος αὐτός. Ὁ Λαός μας μὲ τὴ σοφία του, ποὺ τὴν ἐκφράζει ἡ λαϊκὴ μοῦσα, λέγει: «Δύο πράγματα δὲν δανείζονται. Ἡ γυναίκα καὶ τὸ αὐτοκίνητο!». Θέλω λοιπὸν ν᾽ ἁγιάσω καὶ δὲν μὲ ἀφήνουν! Ποιοί; Μὰ οἱ δημοσιογράφοι καὶ οἱ ἔχοντες τὰ παντοδύναμα συγκροτήματα τῶν ΜΜΕ, διὰ τῶν ὁποίων «ποδηγετοῦν» δηλ. ἀποκοιμίζουν τὸν Ἑλληνικὸ Λαό. Γι᾽ αὐτὸ κι ἐμεῖς οἱ Ἱεράρχες, σεβόμενοι τὴν ἀποστολή μας, δικαιούμεθα νὰ ἔχουμε καὶ νὰ ἐκφράζουμε τὴ γνώμη μας πρὸς κάθε κατεύθυνση. Ἀσφαλῶς ἡ Κυβέρνηση ψηφίζει τοὺς Νόμους! Ἀσφαλῶς ἡ Κυβέρνηση διοικεῖ τὸ Κράτος! Ὅταν ὅμως ἡ Κυβέρνηση εἰσάγει τὴν «διαβούλευση», δηλ. τὸ δημόσιο διάλογο σὲ διάφορα σπουδαῖα ζητήματα, τότε ἀσφαλῶς καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει δικαίωμα νὰ ἐκφράσει τὴν γνώμη της, ἀλλὰ καὶ ὁ κάθε πολίτης. Ἄρα καὶ ἕνας Ἱεράρχης μπορεῖ νὰ ἔχει γνώμη καὶ νὰ τὴν ἐκφράζει μὲ κάθε νόμιμο τρόπο καὶ μὲ εὐπρέπεια! Ἀλλοιῶς ἔχουμε μιὰ ἰδιότυπη δικτατορία, στὴν ὁποία δικαιοῦνται νὰ ὁμιλοῦν μόνον οἱ τηλεπαρουσιαστὲς καὶ ὅσοι καλοῦνται στὰ παράθυρα τῶν τηλεοράσεων, ἐπιλεγόμενοι μονομερῶς ἀπὸ τοὺς ἁρμοδίους. Γιατί ἆραγε μποροῦν νὰ ἐκφράζουν τὴ γνώμη τους ἐπὶ παντὸς θέματος καὶ μάλιστα νὰ ἀποφαίνωνται «ex cathedra», ὅπως δηλ. ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, νὰ κρίνουν, νὰ δικάζουν καὶ νὰ καταδικάζουν τὸν καθένα οἱ κ.κ. Λυριτζής, Οἰκονόμου, Παπαδάκης, Καμπουράκης, Χατζηνικολάου, Αὐτιὰς καὶ οἱ λοιποὶ παράγοντες τῆς τηλεοράσεως καὶ δέν ἔχει τό δικαίωμα νὰ ἐκφάζει τὴ γνώμη του ἕνας Μητροπολίτης, ὁ ὁποῖος ἐξ ὁρισμοῦ ἔχει χρέος νὰ διδάσκει στὸ Λαὸ τὴν ἀλήθεια; Ἀπόψε ὁ «ALTER» παρουσίασε ἕνα ἐκτενὲς ἀφιέρωμα στὸν μακαρίτη Νίκο Κακαουνάκη, τοῦ ὁποίου γνώρισμα ἦταν οἱ ριζοσπαστικὲς δημόσιες κριτικὲς καὶ ἐπικριτικὲς παρεμβάσεις σὲ ὅλα τά ζητήματα τῆς δημόσιας ζωῆς καὶ ἐπαινέθηκε γιὰ τὸ ρόλο του. «Μᾶς λείπει ὁ Νίκος» εἶπαν μερικοὶ καὶ ἐγὼ τὸ προσυπογράφω. Ἀλλὰ γιατὶ ὁ μακαρίτης Κακαουνάκης εἶχε τὸ δικαίωμα νὰ λέγει, νὰ βρίζει, νὰ καταδικάζει καὶ ἕνας Μητροπολίτης δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διατυπώνει τὴν ἄποψή του, μάλιστα δὲ εὐπρεπῶς; Τὸ Σύνταγμα μᾶς ἀναγνωρίζει τὸ δικαίωμα νὰ ἐκφράζουμε ἐλευθέρως τὴ γνώμη μας. Αὐτὸ τὸ δικαίωμα δὲν τὸ χαρίζουμε σὲ κανένα! Ἂς μᾶς λένε λοιπὸν «σκληροπυρηνικοὺς» ἢ «σκληροὺς τῆς Ἱεραρχίας», «τρελλοὺς» ἢ ὅ,τι ἄλλο! Ἂς ἐπιλέγουν μερικὰ ἀπὸ τὰ λόγια μας (λογοκρισία!), γιὰ νὰ μᾶς ἐκθέτουν! Ἂς μᾶς ὑβρίζουν! Ἐμεῖς ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ λέμε τὴ γνώμη μας καὶ θὰ τὸ κάνουμε, ὅσο μποροῦμε! Ἄλλωστε τριάντα τόσα χρόνια ἡ φωνή μας ἀκούγεται. Τώρα, πού εἴμαστε στὴν ὡριμότητα, θὰ σταματήσουμε;