Ενα τμήμα της επικράτειας έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ ακολασίας
Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Ο διάλογος που ακολουθεί έγινε μεταξύ ανθρώπου της ναυτιλίας και διαχειριστή πλαζ στο πλέον διάσημο νησί των Κυκλάδων:
-Πόσο κοστίζει μια ξαπλώστρα στην παραλία σας ημερησίως;
-Εκατόν ογδόντα ευρώ, κύριε.
-Την ημέρα;
-Ναι, την ημέρα.
-Ευχαριστώ πολύ, δεν θα πάρω!
Ο επιχειρηματίας στον οποίο αναφέρομαι είναι ένας από τους πλέον ισχυρούς και φυσικά δεν του έλειπαν τα 6.000 ευρώ που κόστιζε η μηνιαία μίσθωση της ξαπλώστρας. Αλλά, όπως έλεγε αργότερα εξοργισμένος σε φιλική του παρέα, «εργάζομαι από μικρό παιδί, δεν θέλω να με πιάνουν κορόιδο! Δεν φτάνει που δεν κόβουν απόδειξη, δεν φτάνει που μισθώνουν την παραλία για ένα κομμάτι ψωμί, έχουν και θράσος οι άπληστοι!»
Δεν είναι ο μόνος Ελληνας που έχει την αυτή άποψη για το συγκεκριμένο κυκλαδονήσι. Αλλά, ως φαίνεται, τους επιχειρηματίες οι οποίοι δραστηριοποιούνται εκεί (τινές εκ των οποίων, Βούλγαροι και Αλβανοί) δεν τους αφορούν πλέον οι Ελληνες πελάτες. Ούτε όταν εκλιπαρούν για θέση πάρκινγκ για το ακριβό αυτοκίνητό τους. Αξιολογούν με βάση το πορτοφόλι, όχι την καταγωγή. Ενα από τα πλέον διάσημα εστιατόρια, που βρίσκεται στη Χώρα του νησιού, έκανε πέρυσι τζίρο 8.000.000 ευρώ (!), ενώ φέτος υποδέχεται τους πελάτες του με ένα μίνι σόου των σερβιτόρων, υπό τους ήχους του αγαπημένου άσματος της Αριστεράς και του κυρίου Τσίπρα «Bella ciao».
Τέτοιος εξευτελισμός, Αλέξη μου! Θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς: «Καπιταλισμός! Και τι σε μέλλει εσένα από πού έρχονται τα λεφτά; Αρκεί να είναι λεφτά». Θα μπορούσα να δεχθώ ως βάση συζήτησης αυτή την άποψη, αν ήμουν πεπεισμένος ότι το κράτος συλλέγει έσοδα από αυτό το εξάμηνο γιγαντιαίο πάρτι της απληστίας. Θα μπορούσα ακόμη ακόμη να προσπεράσω και αυτή την οργή μου για την επιστροφή της ύβρεως στον μέγιστο βαθμό, έπειτα από οκτώ χρόνια Μνημονίων, κατά τη διάρκεια των οποίων είχαμε απώλειες μεγαλύτερες απ’ ό,τι σε πόλεμο. Αλλά εδώ, όπως μου λένε, σπανίως κόβονται αποδείξεις, για να μιλάμε περί εσόδων. Και, όπου επιχειρεί το κράτος να επέμβει, ο επιχειρηματίας νομικά είναι πάντα ένα βήμα μπροστά για να το εξουδετερώσει. Εχει προλάβει να συστήσει τρεις τέσσερις διαφορετικές εταιρίες, έχει μεταφέρει εκεί τις δραστηριότητές του σε περίπτωση λουκέτου και μπορεί να ανοίξει την επιχείρησή του σχεδόν την επομένη το πρωί. Τέτοια κόλπα!
Σ την πραγματικότητα, η νήσος απολαμβάνει ένα προνομιακό καθεστώς ιδιότυπης ετεροδικίας. «Εδώ μπορείς να ζητήσεις οτιδήποτε παράνομο, χωρίς φόβο» λένε οι μυημένοι. «Υπάρχει συγκεκριμένος κατάλογος προτιμήσεων». Και απαριθμούν: «Θέλεις κοκαΐνη, έχεις κοκαΐνη. Θέλεις μπράβους, έχεις μπράβους. Θέλεις γυναίκα ελευθερίων ηθών, έχεις γυναίκα ελευθερίων ηθών. Θέλεις ελικόπτερο, έχεις ελικόπτερο. Αεροπλάνο; Αεροπλάνο. Αρκεί να έχεις ρευστό και να πληρώνεις!»
Οσοι γνώστες διαβάζετε τις παραπάνω γραμμές προφανώς και θα διασκεδάζετε με τις ανακαλύψεις του... ρεπόρτερ. Ολα αυτά είναι γνωστά. Αλλά αυτό που δεν διασκεδάζει τον ρεπόρτερ είναι η αδυναμία επιβολής της νομιμότητας, όχι το γεγονός ότι ένα τμήμα της επικράτειας έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ ακολασίας. Η ύβρις είναι εδώ, έκανε την εμφάνισή της δειλά δειλά πέρυσι πρώτη φορά και φέτος παίρνει θάρρος. Η νέμεσις δεν ξέρω πού βρίσκεται κρυμμένη. Η νέμεσις!
Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Ο διάλογος που ακολουθεί έγινε μεταξύ ανθρώπου της ναυτιλίας και διαχειριστή πλαζ στο πλέον διάσημο νησί των Κυκλάδων:
-Πόσο κοστίζει μια ξαπλώστρα στην παραλία σας ημερησίως;
-Εκατόν ογδόντα ευρώ, κύριε.
-Την ημέρα;
-Ναι, την ημέρα.
-Ευχαριστώ πολύ, δεν θα πάρω!
Ο επιχειρηματίας στον οποίο αναφέρομαι είναι ένας από τους πλέον ισχυρούς και φυσικά δεν του έλειπαν τα 6.000 ευρώ που κόστιζε η μηνιαία μίσθωση της ξαπλώστρας. Αλλά, όπως έλεγε αργότερα εξοργισμένος σε φιλική του παρέα, «εργάζομαι από μικρό παιδί, δεν θέλω να με πιάνουν κορόιδο! Δεν φτάνει που δεν κόβουν απόδειξη, δεν φτάνει που μισθώνουν την παραλία για ένα κομμάτι ψωμί, έχουν και θράσος οι άπληστοι!»
Δεν είναι ο μόνος Ελληνας που έχει την αυτή άποψη για το συγκεκριμένο κυκλαδονήσι. Αλλά, ως φαίνεται, τους επιχειρηματίες οι οποίοι δραστηριοποιούνται εκεί (τινές εκ των οποίων, Βούλγαροι και Αλβανοί) δεν τους αφορούν πλέον οι Ελληνες πελάτες. Ούτε όταν εκλιπαρούν για θέση πάρκινγκ για το ακριβό αυτοκίνητό τους. Αξιολογούν με βάση το πορτοφόλι, όχι την καταγωγή. Ενα από τα πλέον διάσημα εστιατόρια, που βρίσκεται στη Χώρα του νησιού, έκανε πέρυσι τζίρο 8.000.000 ευρώ (!), ενώ φέτος υποδέχεται τους πελάτες του με ένα μίνι σόου των σερβιτόρων, υπό τους ήχους του αγαπημένου άσματος της Αριστεράς και του κυρίου Τσίπρα «Bella ciao».
Τέτοιος εξευτελισμός, Αλέξη μου! Θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς: «Καπιταλισμός! Και τι σε μέλλει εσένα από πού έρχονται τα λεφτά; Αρκεί να είναι λεφτά». Θα μπορούσα να δεχθώ ως βάση συζήτησης αυτή την άποψη, αν ήμουν πεπεισμένος ότι το κράτος συλλέγει έσοδα από αυτό το εξάμηνο γιγαντιαίο πάρτι της απληστίας. Θα μπορούσα ακόμη ακόμη να προσπεράσω και αυτή την οργή μου για την επιστροφή της ύβρεως στον μέγιστο βαθμό, έπειτα από οκτώ χρόνια Μνημονίων, κατά τη διάρκεια των οποίων είχαμε απώλειες μεγαλύτερες απ’ ό,τι σε πόλεμο. Αλλά εδώ, όπως μου λένε, σπανίως κόβονται αποδείξεις, για να μιλάμε περί εσόδων. Και, όπου επιχειρεί το κράτος να επέμβει, ο επιχειρηματίας νομικά είναι πάντα ένα βήμα μπροστά για να το εξουδετερώσει. Εχει προλάβει να συστήσει τρεις τέσσερις διαφορετικές εταιρίες, έχει μεταφέρει εκεί τις δραστηριότητές του σε περίπτωση λουκέτου και μπορεί να ανοίξει την επιχείρησή του σχεδόν την επομένη το πρωί. Τέτοια κόλπα!
Σ την πραγματικότητα, η νήσος απολαμβάνει ένα προνομιακό καθεστώς ιδιότυπης ετεροδικίας. «Εδώ μπορείς να ζητήσεις οτιδήποτε παράνομο, χωρίς φόβο» λένε οι μυημένοι. «Υπάρχει συγκεκριμένος κατάλογος προτιμήσεων». Και απαριθμούν: «Θέλεις κοκαΐνη, έχεις κοκαΐνη. Θέλεις μπράβους, έχεις μπράβους. Θέλεις γυναίκα ελευθερίων ηθών, έχεις γυναίκα ελευθερίων ηθών. Θέλεις ελικόπτερο, έχεις ελικόπτερο. Αεροπλάνο; Αεροπλάνο. Αρκεί να έχεις ρευστό και να πληρώνεις!»
Οσοι γνώστες διαβάζετε τις παραπάνω γραμμές προφανώς και θα διασκεδάζετε με τις ανακαλύψεις του... ρεπόρτερ. Ολα αυτά είναι γνωστά. Αλλά αυτό που δεν διασκεδάζει τον ρεπόρτερ είναι η αδυναμία επιβολής της νομιμότητας, όχι το γεγονός ότι ένα τμήμα της επικράτειας έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ ακολασίας. Η ύβρις είναι εδώ, έκανε την εμφάνισή της δειλά δειλά πέρυσι πρώτη φορά και φέτος παίρνει θάρρος. Η νέμεσις δεν ξέρω πού βρίσκεται κρυμμένη. Η νέμεσις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου