….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή
τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!
Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα
σήμερα και τόσοι πολλοί στην εποχή μας
ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως
τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός
αγίου;
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν
«σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά
περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30,
ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως
απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι
νέων προσώπων;
Μήπως
η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής,
αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα
υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια
μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;
Πάντως
ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
1 σχόλιο:
Πρέπει να «καταλάβει» ο κόσμος ότι βρίσκεται στο σωστό μαγαζί, και χωρίς «αγίους» το μαγαζί δεν θα έχει πελάτες.... βιβλία, ντοκυμαντέρ, προσκυνήματα και το κυριότερο; σίγουρος παράδεισος στον οικουμενισμό μαζί με τον «άγιο» γέροντα.
Δημοσίευση σχολίου