Η προδοσία των Λατινοφρόνων. -- από τη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας

Μέχρι του σημείου τούτου πάντες οι Ανατολικοί ήσαν με το μέρος του θείου Μάρκου, όστις ηγωνίζετο μόνος υπέρ της αληθείας, μη έχων ανάγκην βοηθείας παρά τω λοιπών. Δυστυχώς όμως μετά ταύτα και αυτοί εξεδηλώθησαν ως εχθροί αυτού ή μάλλον της αληθείας. Ο Νικαίας Βησσαρίων, ομιλήσας επ’ ολίγον, είτα εσιώπησεν ουδέν άλλο σκεπτόμενος ειμή την καρδιναλικήν πορφύραν, την οποίαν υπεσχέθη προς αυτόν ο Πάπας. Ο δε σατανικός Γρηγόριος και ο Αμηρούτζης, εκ φθόνου κατά του Αγίου, εις μίαν συνέλευσιν, κατά την οποίαν ο Άγιος κατετρόπωσε τον σοφιστήν Ιουλιανόν και πνευματοφόρος εγνωρίζετο και εκηρύττετο, καθίσαντες όπισθεν των λοιπών ειρωνεύοντο και ενέπαιζον τον Άγιον περιγελώντες ως απόκρυφα τα παρ’ αυτού λεγόμενα. Ούτως εφέροντο ούτοι κινούμενοι από διαβολικόν φθόνον προς τον Άγιον. Αλλά και οι λοιποί, μη υποφέροντες τας κακοπαθείας και στερήσεις, ήρχισαν ολίγον κατ’ ολίγον να κλίνωσι προς την παπικήν ασέβειαν και άκοντες, διότι οι Λατίνοι, ίνα αναγκάσωσιν αυτούς να συγκατανεύσωσιν εις τας κακοδοξίας των, δεν εχορήγουν εις αυτούς το συμπεφωνημένον σιτηρέσιον και τα λοιπά έξοδα.

Αλλ’ ας επανέλθωμεν εις το προκείμενον· εις τα λεχθέντα υπό του Αγίου Μάρκου οι Λατίνοι απήντησαν με περιττολογίας και υπεκφυγάς, διαστρέφοντες τους λόγους των Πατέρων ή αναγινώσκοντες νοθευμένα ρητά, κατά τινα δε συνέλευσιν ψευδόμενοι είπον ότι η προσθήκη «και εκ του Υιού» έγινε δια τους Αρειανούς κατ’ οικονομίαν. «Τότε κατ’ οικονομίαν και ας αφαιρεθή», απήντησεν ο Άγιος. Ότε δε ανεγινώσκετο ο όρος της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, οι Λατίνοι προσκομίσαντες νοθευμένον τι βιβλίον, έχον δήθεν τα πρακτικά της Συνόδου, είπον ότι ούτως ανεγνώσθη το Σύμβολον κατά την Σύνοδον εκείνην. Αλλ’ ο θείος Μάρκος και πάλιν ενίκησεν αυτούς αποδείξας ότι «η ομολογία του Ταρασίου ταις πράξεσιν εγκειμένη «εκ Πατρός δι’ Υιού λέγει εκπορεύεσθαι, ουκ εκ Πατρός και Υιού».

Συνεχίζεται