Κατά τις
τελευταίες ημέρες βρισκόμαστε σε μια όντως τραγική, για την ανθρώπινη υπόσταση
της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατάσταση, που προβληματίζει, σε βαθμό
σχεδόν απογνώσεως, το χριστιανικό πλήρωμά της, που θέλει την Εκκλησία του
«άσπιλον και αμώμητον», καθώς ο Χριστός, «ως αμνός άμωμος και άσπιλος» (Α΄
Πέτρ. 1, 19), «περιεποιήσατο αυτήν δια του ιδίου αίματος» (Πράξ. 20, 28)!
Σήμερα
εφθάσαμε στο σημείο να βλέπουμε να ρέει στα κανάλια των ΜΜΕ ο λόγος για την
διαφθορά στην Εκκλησία με περίσσεια δημοσιότητα έτσι, ώστε «Η ομοφυλοφιλία στην
Εκκλησία» (σταθερός θεματικός τίτλος στο τηλεοπτικό γυαλί) να είναι πλέον μια
αυτονόητη και φυσιολογική αποδεκτή πραγματικότητα για όλα τα ΜΜΕ!
Η αγιοπνευματική
δόξα και θεανθρώπινη υπόσταση της Εκκλησίας του Χριστού έχει παραδοθεί από τους
διοικούντες την Εκκλησία στα τηλεοπτικά παράθυρα, στα οποία ταπεινώνεται και
ευτελίζεται το ήθος του ανθρωπίνου σώματός της και ιδιαίτερα του επισκοπικού
αξιώματος!
Με την τηλεοπτική
ταχύτητα και αμεσότητα, που προβάλλεται και διαδίδεται η πληροφορία της
διαφθοράς στην Εκκλησία, με στοιχεία που αφορούν πρόσωπα και σχετικά γεγονότα,
εκατομμύρια τηλεθεατές (εντός και εκτός της Ελλάδος) παρακολουθούν θερμές συζητήσεις
για το πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας μέσα στην Εκκλησία. Μάλλον βεβαιώνονται για
την πραγματικότητα της διαφθοράς στο ανθρώπινο σκέλος της Εκκλησίας. Η
κατάσταση αυτή, κατά την παρούσα ώρα, οδηγεί (grosso modo) σε δύο εμφανή συμπεράσματα ή μάλλον διαπιστώσεις, ότι·
Α΄ Η μέχρι σήμερα
αρχιεπισκοπική θητεία του κ. Χριστοδούλου έχει ήδη εμπεδώσει στον κοινωνικό
χώρο μια θλιβερή πραγματικότητα: τη βεβαιότητα ότι προστατεύει και στηρίζει
συνεχώς, με τη σιωπή του, την ομοφυλοφιλία στον εκκλησιαστικό χώρο. Επανειλημμένες
προκλήσεις και προτροπές του δημοσιογραφικού κόσμου (και όχι μόνον) για κάθαρση
της Εκκλησίας, από σπιλωμένους λειτουργούς της, πέφτουν συνεχώς στο κενό.
«Αργεί (σήμερα) ο νόμος και το Ευαγγέλιο», γιατί έχει μπει λουκέττο στα
εκκλησιαστικά δικαστήρια! Οι γνωστές υποθέσεις φτάνουν σπανίως εκεί, αλλά και
αν φτάσουν, δεν εκδικάζονται! Η εκκλησιαστική δικαιοσύνη σιωπά, γιατί σιωπά ο
Μακ. κ. Χριστόδουλος!
Αλλά γιατί σιωπά
και κωφεύει ο Μακ. κ. Χριστόδουλος σε ποικίλες πιέσεις για κάθαρση στην
Εκκλησία; Ποιος ο λόγος; Το μέλλον θα δείξει! Το ιερό Ευαγγέλιο βεβαιώνει:
«Ουδέν γάρ εστι κεκαλυμμένον, ο ουκ αποκαλυφθήσεται και κρυπτόν, ο ου
γνωσθήσεται» (Ματθ. 10, 26).
Πάντως ο Μακ. κ.
Χριστόδουλος γράφει ιστορία με την προστασία των ομοφυλοφίλων στο χώρο της
Εκκλησίας! Ιστορία όντως θλιβερή, αν σκεφθεί κανείς την εξαπάτηση του πληρώματος
της Εκκλησίας με ένα ενθρονιστήριο λόγο εντυπωσιακό και φέρελπι για το μέλλον
της Εκκλησίας. Ιδού όμως το μέλλον αυτό! «Η Εκκλησία είναι διαφθαρμένη»,
διακηρύσσεται στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο!
Αν την παρέλαβε διεφθαρμένη, θα έπρεπε να την καθαρίσει, σύμφωνα με τον
ενθρονιστήριο λόγο του. Το γεγονός ότι προστατεύει στεγανά και επίμονα
ομοφυλοφίλους λειτουργούς, δείχνει ότι εψεύσθη ενσυνειδήτως! Άλλα έλεγε κατά
την εκφώνηση του λόγου του και άλλα είχε κατά νουν!
Β΄ Η συζητουμένη
πραγματικότητα της ομοφυλοφιλίας στην Εκκλησία και το ξεχείλισμα του
προβλήματος αυτού στα κανάλια της τηλεοράσεως, αλλά και στον τύπο, θέτει συχνά
στο στόμα πολλών χριστιανών το ερώτημα· μα δεν υπάρχουν καλοί αρχιερείς, ικανοί
να αντιδράσουν στον ομοφυλοφιλικό κατήφορο λειτουργών της Εκκλησίας;
Ασφαλώς υπάρχουν
καλοί αρχιερείς αλλά μόνο για τον… εαυτό τους! Σιωπούν, παρακολουθούν τα
τρέχοντα γεγονότα και πάλι σιωπούν! Αλλά πάντως παρακολουθούν, βλέπουν και
διαβάζουν και … ησυχάζουν! Σύμπασα η Ιεραρχία της Εκκλησίας απουσιάζει από το
πρόβλημα, που εν τούτοις, συντελεί στο κοινωνικό συμπέρασμα· «Και η Εκκλησία
είναι διεφθαρμένη, όπως η δικαιοσύνη και η δημοσιογραφία»!
Η σιωπή των καλών αρχιερέων σημαίνει, επίσης, συμμετοχή τους στην ευθύνη
για την εξίσωση της Εκκλησίας στα κανάλια με τη διαφθορά στη δικαιοσύνη και στη
δημοσιογραφία! Σημαίνει, επίσης, αδυναμία ορθοτομήσεως του λόγου της αληθείας,
αφού συμπορεύονται με σπιλωμένους αδελφούς! Σημαίνει ότι δεν δίνουν,
τουλάχιστον αυτοί, την «καλήν ομολογίαν» σύμφωνα με την αποστολική παραγγελία
του Αποστόλου Παύλου στον Τιμόθεο· «Παραγγέλλω σοι ενώπιον του Θεού του
ζωοποιούντος τα πάντα και Χριστού Ιησού του μαρτυρήσαντος επί Ποντίου Πιλάτου
την καλήν ομολογίαν, τηρήσαί σε την εντολήν (της αρχιερατείας) άσπιλον, ανεπίληπτον
μέχρι της επιφανείας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Α΄ Τιμ. 6, 13-14). Έχουν
λησμονήσει οι «καλοί ποιμένες» τον καταστατικό επισκοπικό λόγο του Κυρίου; «Εγώ
ειμι ο ποιμήν ο καλός. Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των
προβάτων· ο μισθωτός δε και ουκ ων ποιμήν, ου ουκ εισί τα πρόβατα ίδια, θεωρεί
τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει… ότι μισθωτός εστι και ου
μέλει αυτώ περί των προβάτων»(Ιω. 10, 11-13).
Άρά γε δεν
ενοχλείται η επισκοπική συνείδηση των καλών ποιμένων, που με τη σιωπή τους και
την αφάνειά τους, στο οξύ πρόβλημα της Εκκλησίας, της ομοφυλοφιλικής διαφθοράς,
οικειοποιούνται φυσιολογικά, δυνάμει του πιο πάνω κυριακού λόγου, τον
χαρακτηρισμό του μισθωτού ποιμένος, «που αφίησι τα πρόβατα (στο λύκο της
ομοφυλοφιλίας) και φεύγει»;
Είναι κρίμα να
απαγοητευόμεθα και από τους καλούς αρχιερείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου