Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζήσης : Ο θρησκευτικός συγκριτισμός και οι «προφήται της αισχύνης»

Ετόλμησε μόνος ο προφήτης Ηλίας να τα βάλει με το συγκρητιστικό κατεστημένο των βασιλέων του Ισραήλ Αχαάβ και Ιεζάβελ, οι οποίοι μαζί με τη λατρεία του αληθινού Θεού εισήγαγαν και τη λατρεία του Βάαλ, ανάλογης θεότητος προς τον ελληνικό Δία, αναμείξαντες την αλήθεια με το ψεύδος και έχοντες συμμάχους και συμφώνους τους «προφήτας της αισχύνης», όπως συμβαίνει και σήμερα· άλλα συγκρητιστικά κατεστημένα τώρα του επάρατου Οικουμενισμού εξισώνουν και αναμειγνύουν τις θρησκείες και τις ομολογίες, με τη συμμαχία και συμφωνία πάλιν «προφητών της αισχύνης», υψηλοβάθμων και προβεβλημένων.
Ο ίδιος ο Κύριος, άλλωστε, δεν συγκρούσθηκε με το ιερατικό κατεστημένο της εποχής του, ασταμάτητα καθ΄ όλη τη διάρκεια της δημοσίας δράσεώς του, με αποκορύφωμα τα φοβερά «ουαί», λίγο πριν από τη σταυρική του θυσία, με την οποία δίδαξε ότι μέχρι θανάτου πρέπει να αγωνιζόμαστε για την αλήθεια; Τους ζηλωτάς της πίστεως τιμά και προβάλλει προς μίμηση η Εκκλησία και όχι τους χλιαρούς και συμβιβαστικούς του εφησυχασμού. Ακόμη και ησυχαστές και ερημίτες, όπως ο Άγιος Αντώνιος, ο καθηγητής της ερήμου, άφηναν την ησυχία και την προσευχή και κατέβαιναν στον κόσμο, για να συμπαρασταθούν και να ενισχύσουν όσους αντιστέκονταν στις αιρέσεις. Υπάρχει ευθεία γραμμή που συνδέει τον προφήτη Ηλία, τον Τίμιο Πρόδρομο, τον Άγιο Αντώνιο και όλους στη συνέχεια τους ομολογητάς Αγίους με αυτούς που σήμερα αγωνίζονται εναντίον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού: «Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω Βαπτιστή ευθείας ταις τρίβοις επόμενος, πάτερ Αντώνιε…».