2. Είναι βασικό δόγμα της Ορθοδοξίας, ότι η
Εκκλησία, που ίδρυσε ο Χριστός είναι Μία και αδιάσπαστη. Αποσχίζονται από αυτή
οι «υιοί της απωλείας», αλλά η Εκκλησία, παρά ταύτα, παραμένει Μία και
αδιάσπαστη. ΄Οταν μιλάμε για «σχίσμα εκκλησιών», μιλάμε καταχρηστικά, και δεν
κυριολεκτούμε θεολογικά. Στη δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας μας, πολλοί
αποσχίστηκαν, αρχής γενομένης από τον Ιούδα, κατά το Μυστικό Δείπνο, κυρίως δε
οι διάφοροι αιρετικοί. Είναι δυνατό να μεμφθεί κάποιος το δόγμα της ενότητος
της Εκκλησίας, γιατί ωρισμένες ομάδες αιρετικών, ή σχισματικών απεκόπησαν απ’
αυτήν; Προφανώς, όχι! Πιστεύω, ότι και συ φίλε μου συμφωνείς σ’ αυτό.
α. Το αυτό συνέβη και το 1924. Ενώ, μέχρι το βράδυ της 9ης Μαρτίου 1924 είμασταν όλοι μαζί μέλη της Μιας και αυτής Εκκλησίας, την άλλη μέρα, 10η Μαρτίου 1924, με το να εισαγάγει ο μασόνος Μητροπολίτης ( μετέπειτα ονομάστηκε Αρχιεπίσκοπος) Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος το καταδικασμένο από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος το φράγκικο, ή Γρηγοριανό Ημερολόγιο στη λειτουργική ζωή της, οι πιστοί διασπάστηκαν σε Νεοημερολογίτες και Παλαιοημερολογίτες! Δεν είναι έτσι;
Το πρόβλημα που ανακύπτει τώρα είναι το ποιά απ’ τις δύο αυτές μερίδες, οι Νεοημερολογίτες, ή οι Παλαιοημερολογίτες, συνέχισαν ν’ αποτελούν την Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία» του Χριστού, δηλ. την Ορθόδοξη Εκκλησία; Σύμφωνοι;
Η απάντηση είναι εύκολη, αν κάποιος διερωτηθεί, αν είναι δυνατό, όσοι δεν δέχτηκαν το φράγκικο ημερολόγιο, να κοιμήθηκαν το βράδυ της 9ης Μαρτίου 1924 Ορθόδοξοι, και να ξύπνησαν την άλλη μέρα, στις 10 Μαρτίου 1924, αιρετικοί, χωρίς να έχουν κάνει τίποτε;
Κάθε άνθρωπος, που διαθέτει κοινή λογική, θα συμφωνήσει ότι οι άνθρωποι αυτοί, που δεν έκαναν τίποτε, παρέμειναν και στις 10 Μαρτίου 1924, ότι ήταν και στις 9 Μαρτίου 1924. Παρέμειναν μέλη της Μιας αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας! Συμφωνείς, αγαπητέ μου Misha;
Απεναντίας, όσοι το χρονικό αυτό διάστημα, από το βράδυ της 9ης Μαρτίου, μέχρι τα ξημερώματα της 10ης Μαρτίου 1994, ενήργησαν την άθεσμη και καταδικασμένη αλλαγή του ημερολογίου, βαρύνονται με την ευθύνη του σχίσματος, και γι’ αυτό μπορούμε να μιλάμε για «Νεοημερολογητικό σχίσμα», είναι κάτι άλλο. Αυτό σημαίνει, ότι όσοι δέχτηκαν αυτή την αλλαγή έθεσαν τον εαυτό τους «εκτός Εκκλησίας, κατά τη διαδικασία, που προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες!
α. Το αυτό συνέβη και το 1924. Ενώ, μέχρι το βράδυ της 9ης Μαρτίου 1924 είμασταν όλοι μαζί μέλη της Μιας και αυτής Εκκλησίας, την άλλη μέρα, 10η Μαρτίου 1924, με το να εισαγάγει ο μασόνος Μητροπολίτης ( μετέπειτα ονομάστηκε Αρχιεπίσκοπος) Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος το καταδικασμένο από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος το φράγκικο, ή Γρηγοριανό Ημερολόγιο στη λειτουργική ζωή της, οι πιστοί διασπάστηκαν σε Νεοημερολογίτες και Παλαιοημερολογίτες! Δεν είναι έτσι;
Το πρόβλημα που ανακύπτει τώρα είναι το ποιά απ’ τις δύο αυτές μερίδες, οι Νεοημερολογίτες, ή οι Παλαιοημερολογίτες, συνέχισαν ν’ αποτελούν την Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία» του Χριστού, δηλ. την Ορθόδοξη Εκκλησία; Σύμφωνοι;
Η απάντηση είναι εύκολη, αν κάποιος διερωτηθεί, αν είναι δυνατό, όσοι δεν δέχτηκαν το φράγκικο ημερολόγιο, να κοιμήθηκαν το βράδυ της 9ης Μαρτίου 1924 Ορθόδοξοι, και να ξύπνησαν την άλλη μέρα, στις 10 Μαρτίου 1924, αιρετικοί, χωρίς να έχουν κάνει τίποτε;
Κάθε άνθρωπος, που διαθέτει κοινή λογική, θα συμφωνήσει ότι οι άνθρωποι αυτοί, που δεν έκαναν τίποτε, παρέμειναν και στις 10 Μαρτίου 1924, ότι ήταν και στις 9 Μαρτίου 1924. Παρέμειναν μέλη της Μιας αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας! Συμφωνείς, αγαπητέ μου Misha;
Απεναντίας, όσοι το χρονικό αυτό διάστημα, από το βράδυ της 9ης Μαρτίου, μέχρι τα ξημερώματα της 10ης Μαρτίου 1994, ενήργησαν την άθεσμη και καταδικασμένη αλλαγή του ημερολογίου, βαρύνονται με την ευθύνη του σχίσματος, και γι’ αυτό μπορούμε να μιλάμε για «Νεοημερολογητικό σχίσμα», είναι κάτι άλλο. Αυτό σημαίνει, ότι όσοι δέχτηκαν αυτή την αλλαγή έθεσαν τον εαυτό τους «εκτός Εκκλησίας, κατά τη διαδικασία, που προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου