ΕΧΑΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ; -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Όλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν καλή ἰδέα γιά μερικά πρόσωπα, τά ὁποῖα ἔτυχε νά γνωρίσουν ἤ ἄκουσαν γι᾽ αὐτά ἀπό γνωστούς καί φίλους τους. Συχνές ὅμως εἶναι καί οἱ ἀπογοητεύσεις. Διάφορα γεγονότα μειώνουν τίς καλές ἐντυπώσεις καί ὁδηγοῦν σέ διαφορετικά συμπεράσματα. Τό φαινόμενο εἶναι συχνό καί στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Πολλοί χριστιανοί μιλοῦν μέ ἐνθουσιασμό γιά διάφορους κληρικούς, γιατί τούς εἶδαν πρωτεργάτες σέ καλά ἔργα ἤ γιατί ἀναπτύσσουν πλούσια ποιμαντική δραστηριότητα. Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου διαπιστώνουν ὅτι κάτι δέν πάει καλά καί ἀρχίζουν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἁγνότητα τῶν προθέσεών τους ἀλλά καί τήν ἀκεραιότητα τοῦ ἤθους τους. Ἔτσι χάνουν τήν καλή ἰδέα πού εἶχαν γιά τά πρόσωπα αὐτά καί ἀπογοητεύονται, γιατί τούς εἶχαν ψηλά στή συνείδησή τους, ἀγνοώντας ὅμως ὅτι οἱ ἄνθρωποι σταδιακά, ἄλλοτε γίνονται πιό ἐνάρετοι καί ἄλλοτε ἐκδηλώνουν συμπεριφορές, πού ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ἡ πνευματική πρόοδος ἔχει πρό πολλοῦ χαθεῖ, γιατί ὁ κατά Θεόν ἀγώνας ἔχει ἐγκαταλειφθεῖ. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στά ὅσα βλέπουμε καί ἀκοῦμε. Νά εἴμαστε πάντα συγκρατημένοι. Ἰδιαίτερα ἐπιφυλακτικοί στίς φῆμες, πού κυκλοφοροῦν καί ἀνυψώνουν πρόσωπα, τά ὁποῖα ὡστόσο εἶναι χαμερπή καί οὐτιδανά. Δυστυχῶς σέ ὅλα αὐτά ὑπάρχει ἡ κατάκριτη ὑποκρισία, ἡ ὁποία ἀναπτύσσεται ἰδιαίτερα στούς θρησκευτικούς ἀνθρώπους. Πολλοί διερωτῶνται ἄν χάθηκαν στίς μέρες μας οἱ ἐκλεκτοί, αὐτοί πού μέ σταθερότητα καί ὑπομονή ἀγωνίζονται τόν καλό ἀγώνα τῆς τήρησης τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Τούς ἀπαντῶ ὄχι. Ὑπάρχουν, ἀλλά εἶναι ἀθόρυβοι. Ὑπάρχουν ἀλλά δέν κατέχουν θέσεις. Ὑπάρχουν, ἀλλά οἱ περισσότεροι δέν εἶναι οὔτε κληρικοί οὔτε μητροπολίτες. Οἱ ἀπαιτήσεις τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων ἀπό τούς κληρικούς εἶναι πολλές καί συνεχῶς αὐξάνονται. Ἡ ἀγάπη τους πρός τήν Ἐκκλησία εἶναι φυσικό νά τούς κάνει ἀπαιτητικούς. Νά θέλουν κάτι καλύτερο καί ἀνώτερο. Οἱ κληρικοί πρέπει νά προσέξουν αὐτή τήν ἀγάπη τῶν ἁπλῶν χριστιανῶν καί νά γίνουν περισσότερο εὐαίσθητοι ἀπέναντι στίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί στά εἰδικά τους καθήκοντα. Νά εἶναι πνευματικοί ἀγωνιστές, ἀλλά καί ζηλωτές. Νά προοδεύουν καί νά μή ὀπισθοχωροῦν. Βέβαια, ὅλα αὐτά εὔκολα τά γράφω, ἀλλά δύσκολα γίνονται. Τό κοσμικό φρόνημα ἔχει διαβρώσει ἕνα μεγάλο ποσοστό τῶν κληρικῶν, ἀλλά καί πολλοί μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι χωρίς ἰδιαίτερη προσοχή χειροτονοῦν ἀκατάλληλα πρόσωπα, τά ὁποῖα συχνά γίνονται πρωταγωνιστές ποικίλων σκανδάλων. Μακάρι κάποτε νά ἐκλείψουν αὐτά τά φαινόμενα καί νά δραστηριοποιοῦνται στήν  Ἐκκλησία ὄντως ἐκλεκτά πρόσωπα, πού θά καθοδηγοῦν τόν πιστό λαό

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

+I.Γ.Ζ.

Κάποτε μια ενορία έκανε παράπονα στον Μ. Βασίλειο για τον Ιερέα, επειδή έπινε λιγάκι παραπάνω.
Ο Αγιος επειδή τους ήξερε τι είδους χριστιανοί είναι τους απάντησε:
" ο Χριστός ΔΕΝ είναι άδικος, γι' αυτό και σας έστειλε τον Ιερέα που σας αξίζει"

Δεν υποστηρίζω κανέναν αιρετικό κληρικό, απλά γράφω όλη την αλήθεια.
Οι αγωνιστές λαικοί σε ποιο λαγούμι είναι κρυμμένοι;
Που είναι οι δικές τους αποτειχίσεις;
Που είναι η αποχή τους απο τους Ναούς του Βελίαρ;
Οι παραπάνω χριστιανοί που παραπονούνται για τα πάντα αλλά συμμετέχουν στα πάντα, δεν είναι θύματα αλλά ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Πόσοι λαικοί έκοψαν απο την βλασφημία; πόσοι συγκεντρώνονται σε ένα σπίτι προκειμένου να διαβάσουν έναν όρθρο και δυο καθίσματα; Ο Μ.Αθανάσιος αυτό ακριβώς κηρύττει: καλύτερα στο σπίτι σου και ορθόδοξος, παρά στην "εκκλησία" και κατόπιν μαζί με τον Αννα και τον Καιάφα.

Αν δεν δεί ο Χριστός τον έμπρακτο αγώνα για την σωτηρία της ψυχής σας, μην περιμένετε να σας φανερώσει αποτειχισμένους κληρικούς και δη επίσκοπο._


Ανώνυμος είπε...

Του αείμνηστου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Κ᾿ ἐσύ, εἶσαι χριστιανός; Θέλῃς νὰ κρατήσῃς τὴν πίστι σου, θὰ δοκιμασθῇς. Πές μου, τί σοῦ στοιχίζει ὁ χριστιανισμός; Νομίζεις ὅτι εἶσαι Χριστιανός, ἐπειδὴ ἀνάβεις ἕνα κερὶ καὶ κάνεις μιὰ μετάνοια καὶ χασμουριέσαι τὴν ὥρα ποὺ περνᾷ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὰ Ἅγια τῶν ἁγίων; Γι᾿ αὐτὰ τὰ τυπικὰ ποὺ κάνεις θὰ σὲ πῶ Χριστιανό;
Ἂν εἶσαι πιστός, θὰ διωχθῇς. Ἂν εἶσαι ὀρθόδοξος, φίλος τῆς ἀληθείας, ἄνθρωπος μὲ συνείδησι, θὰ ὑποφέρῃς. Διότι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο λέει· «Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 14,22) καὶ «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν… διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12).