Του Kyprianos Christodoulides από το F/B

Η φωτογραφία δεν είναι εικόνα. Είναι αυτό που σημαίνει και λέει η λέξη : Γραφή φωτός. Οι λέξεις, γραπτές ή προφορικές, φτιάχνουν τις φωτογραφίες

ΕΝΘΥΜΗΜΑ

Ήταν ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου, όταν αποφάσισα να καταγράψω τις σκέψεις μου, κοιτάζοντας αυτήν και άλλες φωτογραφίες. Πιο κάτω η περιγραφή της.

Τα επί χάρτου αποθηκευμένα στιγμιότυπα της ζωής με συγκινούσαν ανέκαθεν και αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο συνήθιζα πάντα να έχω μαζί μου και τη φωτογραφική μηχανή.

Δεν θέλω να πω με αυτό ότι προτιμούσα να αποτυπώνω ό,τι δεν μπορούσα να πώ ή να γράψω. Κάθε άλλο. Δεκάδες, εκατοντάδες λέξεις-σκέψεις, με ωθούσαν κάθε φορά στην καταγραφή του οποιουδήποτε, θα έλεγα, σημαντικού για μένα σημείου ζωής.

Θα συμφωνούσα λοιπόν με την επιπολαίως θεωρούμενη "εικονοκλαστική" άποψη που θέλει το λόγο, τις λέξεις, να φτιάχνουν την "εικόνα" - εν προκειμένω τη φωτογραφία - και λιγότερο ή καθόλου δεν δέχομαι την κυρίαρχη σήμερα αντίληψη, που συνοψίζεται στο λεγόμενο : μια φωτογραφία λέει χίλιες λέξεις.

Οι υποστηρικτές της γνώμης αυτής, ακούσια ή ηθελημένα, ασπάζονται τη θεωρία που διατείνεται οτι η εικόνα ποιεί τον λόγο. Αλλά τούτο, αν μη τι άλλο, είναι αντίθετο προς τις επικρατούσες ανθρωπολογικές αντιλήψεις μας, φυσικά, στο ποσοστό που αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν.

Για να κλείσω το θέμα, θα έλεγα οτι η λογομαχία για το αν ο λόγος ποιεί την εικόνα ή αντίστροφα, είναι επιεικώς αφελής. Κανένας σοβαρά σκεπτόμενος δεν θα έθετε αυτό το ερώτημα, επειδή απλούστατα ο λόγος και η εικόνα είναι αλληλένδετα. Σημασία δεν έχει τι έπεται ή τι προηγείται. Σημασία έχει το πώς η εικόνα αναδεικνύει τον λόγο και πώς ο λόγος αναδεικνύεται ως εικόνα. Αυτό είναι, νομίζω, το ζητούμενο στις εικόνες των λέξεων και στις λέξεις των εικόνων.

Μια ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού δύο ανθρωποι, ένας άνδρας και μία γυναίκα, στάθηκαν εκεί. Σε ενα πανέμορφο νησί του Αιγαίου, να φωτογραφηθούν. Ήλιος, ουρανός, στεριά και θάλασσα είναι το πλαίσιο που περιγράφει την παρουσία τους. Κοινότυπο το στιγμιότυπο καθώς χιλιάδες άλλα, που κουβαλούν στις αποσκευές τους όλοι όσοι επιστρέφουν στη ρουτίνα της καθημερινότητας, μετά απο τις καθιερωμένες διακοπές.

Περιορισμένης διάρκειας οι διακοπές. Περιορισμένης διάρκειας και η φωτογραφία. Αλλά, περιορισμένης διάρκειας και οι της φωτογραφίας παραθεριστές επισκέπτες. Η ανάμνηση αυτής της στιγμής θα διαρκέσει περίπου όσο και ο επίγειος βίος τους. Ύστερα, θα τα σκεπάσει όλα η τέφρα της λησμονιάς, καθώς σκέπασε πριν απο χιλιάδες χρόνια τούτο το νησί η στάχτη μιας μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης.

Σχεδόν ανέπαφες από την τότε μεγάλη καταστροφή έμειναν κάποιες τοιχογραφίες, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, ισως, για να βρούμε έτσι τη χαμένη μας μνήμη, να της δώσουμε οστά και σάρκα ...