ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ -- «Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»

Απελευθερωτικά μηνύματα εκπέμπει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Αναφέρεται σε θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριος και ειδικότερα στη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζόμενου. Δεν είναι τυχαίο που οι ευαγγελιστές καταφεύγουν πολύ συχνά στην περιγραφή περιστατικών με θαύματα του Χριστού. Θέλουν ακριβώς να τονίσουν την απελευθερωτική δύναμή τους και να αναδείξουν το βαθύτερο νόημά τους για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τονίζουν ότι στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο καινούργιος κόσμος της Βασιλείας του Θεού, απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειές της. Τα θαύματα είναι τα παράθυρα που ανοίγουν στη νέα εποχή που προανήγγειλαν οι Προφήτες. Είναι οι «δυνάμεις» και τα «σημεία» που υποδηλώνουν ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια στατική και αφηρημένη κατάσταση, αλλά μια πραγματικότητα ζωής, στην προοπτική της οποίας κινούνται και αναφέρονται τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου.

Η διήγηση του Ευαγγελίου στέλνει ξεκάθαρα οντολογικά μηνύματα που εμφιλοχωρούν στο βάθος της ύπαρξης του ανθρώπου. Ο ενσαρκωμένος Υιός του Θεού έρχεται για ν’ αποκαταστήσει το προσβληθέν από την φθορά και την αμαρτία δημιούργημά του και να το εντάξει στην προοπτική της αιωνιότητας.

Απελευθερωτικός χαρακτήρας

Γιατί άραγε ο Χριστός έκανε θαύματα, διερωτώνται πολλοί. Σε μια επιφανειακή και ρηχή προσέγγιση των πραγμάτων, ίσως μερικοί να σπεύδουν  να εστιάσουν την προσοχή σε μια απλή θεραπεία αρρώστων ανθρώπων. Μπορούμε όμως να περιορίζουμε ως εδώ τα πράγματα;

Γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος κλήθηκε από τον Θεό για να εγκολπωθεί τη ζωή της αγάπης και της ελευθερίας, της ομορφιάς και της δημιουργίας. Όμως, η αμαρτία με όλα τα παρεπόμενα φοβερά της, εισήλθε στον κόσμο, σηματοδοτώντας μια καταστροφική πορεία. Τα πάθη, τα μίση, οι πόλεμοι, η ασθένεια, ο θάνατος στην κορύφωση των συνεπειών του κακού, κυριαρχούν μετά που ο ίδιος ο άνθρωπος επέλεξε να απομακρυνθεί από την αγάπη του Θεού. Όταν, λοιπόν, ο Χριστός προσφέρει γιατρειά σε ασθενείς, όπως και στις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, προαναγγέλλει την έναρξη της εποχής εκείνης που οι άνθρωποι θα ελευθερωθούν πλήρως από το κακό και τα πλοκάμια του. Ο Χριστός ανοίγει τους ορίζοντες της καινούργιας πραγματικότητας. Μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας, ο άνθρωπος αντλεί όλα εκείνα τα «φάρμακα» που επιφέρουν μια βαθύτερη γιατρειά.

Ριζική η θεραπεία

Ένα ερώτημα που συνήθως προβάλλει, εστιάζεται στο πώς ο Χριστός μάς πρόσφερε θεραπεία, αφού εξακολουθούμε ν’ αρρωσταίνουμε; Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν παραλείπουν να τονίζουν με ιδιαίτερη έμφαση ότι το κακό, οι θλίψεις, ο πόνος, η δυστυχία, ο θάνατος, εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή του ανθρώπου, μέχρι την οριστική κατάργησή τους. Μέχρι τότε, όχι μόνο δεν μπορούν να υποδουλώνουν τον άνθρωπο, αλλά αντίθετα, στην προοπτική της Εκκλησίας, οι οποιεσδήποτε δοκιμασίες στη ζωή προσλαμβάνουν νέο νόημα και καινούργιο περιεχόμενο. Μπορούν με τη δύναμη της πίστης και της εν Χριστώ ελπίδας να γίνονται αφορμές για να προσαράζει ο άνθρωπος στο γαλήνιο λιμάνι της σωτηρίας του. Με άλλα λόγια, ο Ιησούς δεν προσφέρει ένα συμπλήρωμα ιατρικής, αλλά έρχεται να δώσει ριζική θεραπεία, προαναγγέλλοντας την οριστική κατάργηση της ασθένειας και του θανάτου. Η γιατρειά του, μάς εισάγει στο χώρο της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης. Μάς μεταφέρει σ’ ένα κόσμο θεμελιωμένο στο πρόσωπό του. Μπορεί ο πόνος να μας συνοδεύει ακόμα στη ζωή μας, αλλά αυτός γίνεται αφορμή και δρόμος που μάς εισάγει στην αιωνιότητα.

Αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία ξεδιπλώνει μπροστά μας πλήθος θαυμάτων του Κυρίου. Πολλά από αυτά αφορούν θεραπείες ασθενών. Στο βάθος τους, δίνουν το σαφέστατο μήνυμα ότι ο Χριστός είναι εκείνος που μπορεί να μας θεραπεύει πραγματικά, αρκεί εμείς να εμπιστευθούμε και να εναποθέσουμε τον εαυτό μας στην αγάπη του. Καλούμαστε να ακολουθήσουμε μια πορεία, στην κορύφωση της οποίας μπορούμε να ενωθούμε μαζί του με τη συμμετοχή μας στον Ευχαριστιακό Δείπνο. Σ’ αυτή την προοπτική, η αναστάσιμη ελπίδα, με την οποία ενδύεται η ύπαρξη, καταξιώνει τον άνθρωπο στους ψηλότερους πνευματικούς και αιώνιους αναβαθμούς.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος