Το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών

Του Αρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Δ. Βασιλοπούλου (+)

Προτού ιδρυθεί το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών ιδρύθηκαν το Παγκόσμιο Συμβούλιο της Ζωής και Εργασίας και το Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως, τα οποία πολύ γρήγορα έδειξαν ότι ήσαν όργανα για την προώθησι του σχεδίου του Οικουμενισμού. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ζωής και Εργασίας και στα δυο συνέδριά του το 1925 στην Στοκχόλμη και το 1937 στην Οξφόρδη, θέτουν θέμα μελέτης, εξετάσεως των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ των ποικίλων Χριστιανικών Εκκλησιών! Το Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως συνήλθε δυο φορές. Μια στη Λωζάννη το 1927 και μία στο Εδιμβούργο το 1937. Αντικείμενό της: Να φέρη στο φως, όλες τις δογματικές δυσκολίες, όλα τα δογματικά εμπόδια, για την «Ένωσι των Εκκλησιών»! Από το 1937 οι δυο οργανισμοί, που προαναφέραμε ενώθηκαν στον οργανισμό που φέρει τ΄ όνομα: «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών». Τα σχέδια του Π.Σ.Ε. άρχισαν να φανερώνονται από το 1948 οπότε πραγματοποιήθηκε και η πρώτη συνέλευσί του. Επακολούθησαν οι συνελεύσεις του 1954 του 1961, 1968 και 1975. Στη Δεύτερη Γενική Συνέλευση του Π.Σ.Ε. που έγινε στο Έβανστον το 1954, οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι δήλωσαν ομόφωνα ότι: Οι αποφάσεις της Συνελεύσεως βρίσκονται τόσο μακριά από την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, ώστε είναι αδύνατον να συμφωνήσουν οι Ορθόδοξοι με όλους τους άλλους. Η Ορθόδοξος Ρωσική Εκκλησία, που αρνήθηκε να πάρη μέρος στην πρώτη Συνέλευσι, Οικουμενική Κίνησι του Π.Σ.Ε. το 1948, κατήγγειλε τα αιρετικά, μασωνικά πιστεύω του Π.Σ.Ε. ως εξής: «Η μείωσις της σημασίας της μοναδικής Θυσίας του Ιησού Χριστού και η προφητεία μιας μελλούσης «τρίτης ώρας», κατά την οποία θα αποκαλυφθή η αναμενόμενη Βασιλεία του Αγίου Πνεύματος, είναι χαρακτηριστικόν της διδασκαλίας των Μασώνων και των αιρετικών…». Και η Σιωνιστική και μασωνική γραμμή του Π.Σ.Ε. έγινε ολοφάνερη κατά την τέταρτη Συνέλευσί της στην Ουψάλα το 1968, όταν η έναρξι της διασκέψεως συνοδεύτηκε μ΄ έναν κόλαφο για μία Οικουμενική Προσευχή υβριστική για την σώζουσα Αλήθεια της Ορθοδοξίας. Η προσευχή αυτή κατέληγε: «Βοήθησέ μας… να ερευνούμε την αλήθεια την οποία δεν έχουμε γνωρίσει…»! Το Π.Σ.Ε. έβαλε την λάμπουσα Ορθοδοξία στην ίδια μοίρα με τις αιρέσεις και τις πλάνες. Έρριξε τον σπόρο της συγχύσεως και της αμφιβολίας. Να ακουστή παντού, ότι όλοι από κοινού ψάχνουν για την Αλήθεια. Να κλονιστούν οι Ορθόδοξοι. Το Π.Σ.Ε. με ομιλητάς εχθρούς του Δόγματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, βρήκε την ευκαιρία να χτυπήση την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Οι Οικουμενισταί στις Συνελεύσεις αυτές του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών διακήρυξαν απόψεις Μασωνικές όπως αυτή του Ώλλεν: «Η Εκκλησία είναι η σύνθεσις όλων των Εκκλησιών» και ότι «άπαντες οι Χριστιανοί είναι μέλη αυτής της Εκκλησίας». Ώστε όλες οι αιρέσεις, οι απάτες, οι κακοδοξίες ενωμένες και με την Ορθοδοξία. Ο Καρλ Μπάρτ, καθηγητής της Δογματικής Θεολογίας διδάσκει: «Η Βίβλος, η δογματική, η κατήχησις, η Εκκλησιαστική Εκπαίδευσις, η θεία Λειτουργία, το κήρυγμα, τα Μυστήρια, έχουν καταστή μουσειακά εκθέματα!». Αυτά λένε οι υπέρμαχοι του Οικουμενισμού. Είναι δε αυτά τα ίδια, που διδάσκουν και οι Εβραιομασώνοι. Καταλυτικές διακηρύξεις, που διόλου δεν διαφέρουν από τους αθέους.

(Πηγή: Από το βιβλίον του π. Χαραλάμπους «Κατά Αντιχρίστων»).