Όσοι αφήσουν σε τούτη τη ζωή τον Κύριο να τους
γεμίσει, όσοι γίνονται κατοικητήριά Tου, στο θάνατο, όταν ο κόσμος και οι αισθήσεις λείψουν
εντελώς, ζούν την κοινωνία αυτή με τον Χριστό και το Πνεύμα το Άγιο, άμεσα και
ανεμπόδιστα. Εκεί σαββατίζουν. Εκεί γεύονται την τέλεια ησυχαστική εμπειρία τους, σαν
συνέχεια της επίγειας, σαν ανώτερη βαθμίδα μιας προκοπής που θα ολοκληρωθεί με
την Ανάσταση, αλλά ποτέ στον αιώνα δεν θα τελειώσει, αφού ο Θεός είναι άπειρος
και η πρόοδος μέσα στη Βασιλεία Του ατελεύτητη.
«Προκόπτοντες
ουδέποτε καταλήξομεν, ου κατά τον παρόντα, ου κατά τον μέλλοντα αιώνα, φωτί φως
προσλαμβάνοντες»
(αγ. Ιω.
Κλίμακος, Λόγ. ΚΣΤ΄, σ.141-142).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου