ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: Η ΔΙΚΗ ΕΝΟΣ ΖΗΛΩΤΟΥ

http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2013/05/blog-post_31.html


Σας παρουσιάζουμε τα πρακτικά της δίκης του Αγιορείτου Ζηλωτού Μοναχού Θεοκλήτου Γερμανού (κατά κόσμον Θωμά Βασιλείου) που έλαβε χώρα το 1973. Αιτία της δίκης του π. Θεοκλήτου υπήρξε η διακοπή του μνημοσύνου του ονόματος του τότε Πατριάρχου ΚΠόλεως Δημητρίου. Είναι δε ιδιαιτέρως αποκαλυπτικοί οι διάλογοι για πρόσωπα και απόψεις και λίαν εντυπωσιακή η παρρησία του π. Θεοκλήτου, ο οποίος θυμίζει παλαιούς Πατέρες εν καιρώ αιρέσεως.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΞΑΡΧΙΑ
1) Πρόεδρος: Σταυρουπόλεως Μάξιμος [1]
2) Έξαρχος: Δράμας Διονύσιος [2]
3) Έξαρχος: Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Τίτος [3]
ΕΠΙΤΡΟΠΗ
4) Πρωτεπιστάτης: Γέρων Μητροφάνης Χιλιανδαρινός
5) Καθηγούμενος Ι. Μ. Διονυσίου Γ. Γαβριήλ [2]
6) Καθηγούμενος Ι. Μ. Φιλοθέου Παπά - Εφραίμ [4]
7) Προηγούμενος: Ιεράς Μονής Γρηγορίου Γ. Βησσαρίων [5]
8) Γραμματεύς: Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Ντάβος
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ
9) Θεόκλητος Μοναχός Γερμανός Ζηλωτής Αγιορείτης

Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, διατί δεν μνημονεύετε τον Οικουμενικόν μας Πατριάρχην Δημήτριον τον Α΄;
Θεόκλητος: Διότι σύμφωνα με τας δηλώσεις του εις τον ενθρονιστήριον λόγον του εδήλωσεν ότι θα ακολουθήση πιστώς την αιρετικήν γραμμήν του προκατόχου του Αθηναγόρου του Α΄ και διότι συνεχίζει να μνημονεύει εις τα δίπτυχα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας τον αιρετικόν Πάπαν της Ρώμης.


Πρόεδρος: Αυτό πάτερ Θεόκλητε είναι κακόβουλος συκοφαντική δυσφήμησις.
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, ημείς γράφομεν και λέγομεν ότι δημοσιεύουν αι εφημερίδες, εις περίπτωσιν που ο Παναγιώτατος είναι αθώος, ας απαντήση εγγράφως, ότι όσα δημοσιεύονται εις βάρος του είναι ψευδή και ανυπόστατα.
Πρόεδρος: Εγώ είμαι ενήμερος όλης της καταστάσεως και ο Πατριάρχης εις ουδένα θα δώση λόγον.
Παπα - Εφραίμ: Πάτερ Θεόκλητε, θα σας ερωτήσω κάτι.
Θεόκλητος: Τί;
Παπα - Εφραίμ: Τα μυστήρια των νεοημερολογιτών είναι έγκυρα ή άκυρα;
Θεόκλητος: Ο Θεός το γνωρίζει.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, να απαντάς συγκεκριμένως εις την ερώτησιν που σας υποβάλλει ο Παπά - Εφραίμ.
Παπα - Εφραίμ: Πάτερ Θεόκλητε, θα σας ερωτήσω μίαν άλλην ερώτησιν. Εάν παραβή κανείς την Παράδοσιν κολάζεται; [6]
Θεόκλητος: Βεβαίως κολάζεται.
Παπα - Εφραίμ: Άρα παραδέχεσαι άκυρα τα Μυστήρια των νεοημερολογιτών.
Θεόκλητος: Δεν τα αφήνεις αυτά τα δικολαβίστικα Πνευματικέ;
Παπα - Εφραίμ: Άγιε Πρόεδρε, αυτός είναι που έγραψε επιστολήν εις την Καθηγουμένην Μακρίναν της Ιεράς Μονής "Παναγία Οδηγήτρια" Βόλου και την προέτρεπε, να χωρισθή απ' εμού.
Θεόκλητος: Μάλιστα, εγώ είμαι Άγιε Πρόεδρε, διότι ο νυν Άγιος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Φιλοθέου Παπά - Εφραίμ εχρημάτισεν πνευματικός μου τότε ότε ακόμη ευρισκόμην εις την Ιεράν Μονήν του Αγίου Παύλου και μας προέτρεπε να μην μνημονεύωμεν τον Προκάτοχον του νυν, Πατριάρχην Αθηναγόραν Α΄ διότι πήγε με τον αιρετικόν Πάπα της Ρώμης. Επίσης έξω, όταν μεταβαίνη εις την Ιεράν Μονήν "Παναγία Οδηγήτρια" Βόλου, ήτις ανήκει εις την δικαιοδοσίαν του Αρχιεπισκόπου των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος κ.κ. Αυξεντίου, μνημονεύει τον Αυξέντιον [7], όταν δε, επιστρέψη εις το Άγιον Όρος, μνημονεύει τον Οικουμενικόν Πατριάρχην Δημήτριον τον Α΄.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, αφήστε τα μεταξύ σας προσωπικά.
Παπα - Εφραίμ: Αυτός, Άγιε Πρόεδρε, είναι ο δημιουργός όλης της καταστάσεως.
Θεόκλητος: Ναι, πνευματικέ παπά - Εφραίμ, εγώ είμαι, δεν πταίω εγώ, αλλά πταίει ο Μακαριώτατος Αυξέντιος όστις μετά από τας αποκαλύψεις μου δι' υμάς σας ανέχεται έτι και δεν σας διέγραψε από τα κατάστιχά του.
Παπα - Εφραίμ: Δεν αναγνωρίζω κανέναν Αυξέντιο.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, με ποιον επικοινωνείτε;
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, ημείς διοικητικώς ανήκομεν εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως, νυν δε, επειδή ο Πατριάρχης δεν βαδίζει ορθοδόξως, επικοινωνούμεν πνευματικώς με τον Αρχιεπίσκοπον Γ.Ο.Χ. κ. Αυξέντιον, με τον Ρώσον Φιλάρετον της Διασποράς [8] και με τον Τύχωνα των Κατακομβών της Ρωσίας.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, αφήστε αυτά τα λογοτεχνήματα. Δεν γνωρίζετε ότι οφείλετε να μνημονεύητε τον Πατριάρχην, εις το σπίτι του [9] ευρίσκεσθε, αλλά και τον υβρίζετε;
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, ο Οικουμενισμός είναι αίρεσις;
Πρόεδρος: Όχι.
Θεόκλητος: Άγιε Καθηγούμενε Διονυσίου, σας ερωτώ, ο Οικουμενισμός είναι αίρεσις ναι ή ου;
Καθηγούμενος Γαβριήλ: Αυτός Άγιε Πρόεδρε γυρίζει με τον ντορβά και έφυγε από την μετάνοιά του.
Θεόκλητος: Άφησέ τα αυτά και απάντησε εις εκείνα που σας ερωτώ. Άγιε Προηγούμενε Γρηγορίου, εσείς τί λέγετε, είναι ο Οικουμενισμός αίρεσις ναί ή ου;
Προηγούμενος Βησσαρίων (χθαμαλή τη φωνή): Δεν ανακατεύομαι[10].
Παπά - Εφραίμ: Δεν είναι αυτός που εννοείτε εσείς ο Οικουμενισμός.
Θεόκλητος: Ποιος είναι Πνευματικέ; Αυτός δεν είναι που γράφει ο Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος εις το υπό τίτλον βιβλίον του "Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα" και άλλοι;
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, βλέπω τόσην ζωτικότητα επάνω σας και θα έπρεπε να την χρησιμοποιήσετε κάπως επωφελώς εις ιεραποστολικήν δράσιν εις Ουγκάντα[11], και να μην είσαι κλεισμένος μέσα εις τους τέσσαρες τοίχους του κελλίου σου και να γράφης φυλλάδες εναντίον του Πατριάρχου.
Θεόκλητος: Αυτό επεδίωξα το έτος 1967, αναχωρήσας εξ Αγίου Όρους μετέβην εις την Ιεράν Μητρόπολιν Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλλων και ήτησα από τον τότε Μητροπολίτην Κύριλλον να μοι χορηγήση άδειαν να κηρύττω εις τα χωρία τον λόγον του Θεού και δεν μου επέτρεψε και ηναγκάσθην να επιστρέψω εις Άγιον Όρος κατόπιν σχετικού του εγγράφου.
Δράμας Διονύσιος: Μήπως πάτερ Θεόκλητε ηθέλησες να κηρύξης Παλαιοημερολογιτισμόν;
Θεόκλητος: Μάλιστα, Άγιε Έξαρχε.
Πρόεδρος: Πάτερ θεόκλητε, ακολουθείτε την γραμμήν του αειμνήστου τέως Φλωρίνης Χρυσοστόμου; Διατί δεν άφησε διάδοχον;
Θεόκλητος: Μάλιστα Άγιε Πρόεδρε, ακολουθώ πιστώς την γραμμήν του και ήτο ο πιο συνετός και συντηρητικός από τους Ιεράρχες της Καινοτόμου Ελλαδικής Εκκλησίας. Δεν άφησε διάδοχον, φοβούμενος μήπως και ούτως σηκώσει μπαϊράκι, όπως ο κυρός Ματθαίος...
Πρόεδρος: Είπατε προηγουμένως ότι έχετε πνευματικήν επικοινωνίαν με τον Ρώσον Φιλάρετον της Διασποράς,. Έχετε υπ' όψιν σας ότι ούτος συλλειτουργεί και μετά των νεοημερολογιτών και των παλαιοημερολογιτών Σέρβων οίτινες πνευματικώς επικοινωνώσι μεθ' ημών;
Θεόκλητος: Μάλιστα Άγιε Πρόεδρε. Ως μοι εδήλωσαν οι Σέρβοι ιερομόναχοι Αθανάσιος Γιέβτιτς και Ειρηναίος Βούλοβιτς συλλειτουργούν μαζί του - αμφότεροι εσπούδασαν Θεολογίαν εις την Θεολογικήν Σχολήν του Πανεπιστημίου Αθηνών και άλλοι, ων τα ονόματα νυν δεν ενθυμούμαι. Υπ' όψιν όμως Άγιε Πρόεδρε, ο Φιλάρετος πράττει τούτο από ευαισθησίαν και από ευγνωμοσύνην έναντι της Σερβικής Εκκλησίας, καθότι επί εικοσαετίαν η Εκκλησία των Ρώσσων της Διασποράς εφιλοξενείτο εν Σερβία.
Πρόεδρος: Καλώς, αλλά ο Άγιος Πρώτος Γέρων Μητροφάνης δύναται να μας είπη έτι καλύτερον ως αρμόδιος και μέλος της Σερβικής Εκκλησίας.
Πρωτεπιστάτης Γέρων Μητροφάνης: Μάλιστα Άγιε Πρόεδρε, ο Φιλάρετος έχει κανονικώτατας πνευματικάς σχέσεις μετά της Σερβικής Εκκλησίας.
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, έχω και γραπτήν Ορθόδοξον ομολογίαν, ην επιθυμώ να σας αναγνώσω νυν, ίνα σχηματίσητε έτι ασφαλεστέραν έννοιαν περί του Ιερού Αγώνος των Ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, επειδή είναι αρκετή και ο χρόνος παρήλθεν, δύνασθε αύριον την πρωίαν να μοι την ενεχειρίσητε εις εμέ τον ίδιον ή εις τον Γραμματέα της Επιτροπής.
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών είναι ένα συμβούλιον αιρέσεων και θα πρέπει να μην συμμετέχετε εις αυτό, διότι συμπροσεύχεσθε μετά των αιρετικών.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, δεν είναι συμπροσευχή, εάν θα είπωμεν ένα "Πάτερ ημών" μαζί με τους ετεροδόξους.
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας μας απαγορεύουν την συμπροσευχήν μετά των αιρετικών.
Πρόεδρος: Εις το Π.Σ.Ε. προβάλλομεν την Ορθοδοξίαν εις τους ετεροδόξους και δεν πρέπει να τίθεται "ο λύχνος υπό τον μόδιον" 'η αμφισβητείτε την ορθοδοξίαν μου;
Θεόκλητος: Άγιε Πρόεδρε, ο εξαίρετος Καθηγητής του Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Μουρατίδης αποκαλεί το Π.Σ.Ε. "ένα Παγκόσμιον Συμβούλιον των Αιρέσεων", είσθε δε "ορθόδοξος" εντός εισαγωγικών.
Δράμας Διονύσιος: Πάτερ Θεόκλητε, πως ακολουθείτε και ακούετε τον κ. Κωνσταντίνον Μουρατίδην εφόσον ούτος ακολουθεί το νέον ημερολόγιον;
Θεόκλητος: Άγιε Έξαρχε, δεν ακολουθώ τον κ. Κωνσταντίνον Μουρατίδην εις την καινοτομίαν του νέου ημερολογίου, αλλά ακούω όσα κηρύττει ορθώς σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνας της Εκκλησίας μας.
Πρόεδρος: Βλέπω πάτερ Θεόκλητε ότι παρ' όλν την ανοχήν και την επιείκειαν που σας εδείξαμεν έχετε εκτραπή ως προς τον τρόπον της συμπεριφοράς.
Θεόκλητος: Μάλιστα Άγιε Πρόεδρε, εάν τυχόν έχω παρεκτραπή σας ζητώ συγγνώμην, ουχί όμως και διά τας απόψεις μου τας ορθοδόξους.
Πρόεδρος: Δεν έχομεν ουδεμίαν γνώμην μαζί, θα έπρεπε να σέβεσθε το σπίτι που σας φιλοξενεί και να μην υβρίζετε τον οικοκύρη του, διότι το Άγιον Όρος ανήκει εις την πνευματικήν δικαιοδοσίαν του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Θεόκλητος: Το Άγιον Όρος, Άγιε Πρόεδρε, δεν είναι ιδικόν σας, ούτε ιδικόν μου, αλλά κλήρος της Υπεραγίας Θεοτόκου και ανήκει εις το Ελληνικόν Έθνος και εις την Ορθοδοξίαν μας παραμένουν δε εν αυτώ μόνον οι ορθόδοξοι, οι Οικουμενισταί δεν έχουν ουδένα λόγον υπάρξεως εν αυτώ...
Πρόεδρος: Αρκετά αυτά π. Θεόκλητε, έχετε να ειπήτε άλλο τι;
Θεόκλητος: Μάλιστα Άγιε Πρόεδρε, έχω να σας είπω ότι τα όσα εζήτησεν ο Λατινόφρων πατριάρχης Ιωάννης Βέκκος από τους Αγιορείτας τότε, υμείς σήμερον τα αναγνωρίσατε επισήμως ήτοι: 1) το πρωτείον του αιρετικού Πάπα της Ρώμης, 2) το μνημόσυνον αυτού και 3) το έκκλητον το οποίον έχετε υμείς νυν.
Παπά - Εφραίμ: Ημείς πάτερ Θεόκλητε οδεύομεν την καλήν οδόν.
Θεόκλητος: Μάλιστα πνευματικέ, ως την όδευσεν και ο Γέροντάς σας αρνηθείς τον Ζηλωτισμόν [12] του χάριν προσκαίρων υλικών αγαθών και χάριν οικονομίας.
Πρόεδρος: Πάτερ Θεόκλητε, είσθε ελεύθερος.
Θεόκλητος: Καληνύκτα σας!

Μετά την δίκη αυτή η απόφαση ήταν καταδικαστική: απέλαση από το Άγιον Όρος.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ"


 [1] Ο κατά κόσμον Στυλιανός Ρεπανέλλης γεννήθηκε το 1919 και κοιμήθηκε το 1991. Προτού έρθει το 1973 στο Άγιον Όρος, ως πρόεδρος της Πατριαρχικής Εξαρχίας με σκοπό να επιβάλλει το μνημόσυνο του Πατριάρχου και να τιμωρήσει όσους δεν συμμορφωθούν είχε δηλώσει σε αθηναϊκή εφημερίδα τα εξής τραγικά: "Η ενότης και η ένωσις των Εκκλησιών, η οποία αποτελεί το τελικόν και πολυπόθητον τέρμα του Διαλόγου, δεν δύναται να επιτευχθεί, όταν εκάστη εκκλησία αποκλείε δι' εαυτήν το ενδεχόμενον της πλάνης. Η πεποίθησις εκάστης εκκλησίας ότι μόνον αυτή κατέχει την αλήθεια και ότι ουδέποτε πλανάται, αποκλείει τον διάλογον, και κατά συνέπειαν, αδυνατεί να ίδη καθαράν την αλήθειαν. Ο διάλογος δεν ζητεί να επιβάλλη την αλήθειαν, αλλά να την ανακαλύψη". Υπήρξε κλασσικός διπρόσωπος οικουμενιστής όπου τη μία στιγμή έλεγε πως υπάρχουν μυστήρια στον παπισμό (ομιλία στη Νέα Σκήτη) και την άλλη διακήρυττε την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας (ομιλία στο Πρωτάτο). Βλέπε και "Ορθοδοξία και αίρεσις", Θεοδωρήτου Ιερομονάχου, σελ. 38-41


[2]
 Δράμας Βασίλειος Κυράτσος (δεξιά) και Γαβριήλ Διονυσιάτης (αριστερά). Ο πρώτος κοιμήθηκε το 2005, ο δεύτερος το 1983.

[3] Συλλιγαρδάκης. Κοιμήθηκε το 1987.
[4] 
Ο γνωστός Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα (85 ετών σήμερα), του οποίου το σύνθημα περιμένουν εκατοντάδες ορθόδοξοι συντηρητικοί για να διακόψουν την κοινωνία με τους οικουμενιστές.


[5] Κοιμήθηκε το 1974.

[6] Σημαντικότατη ομολογία ότι η αποδοχή του νέου ημερολογίου συνιστά παράβαση της Παράδοσης.

[7] Αυτά να τα βλέπουν εκείνοι που αμφισβητούν τις χειροτονίες των Παλαιοημερολογιτών.

[8] Του οποίο το λείψανο βρέθηκε άφθαρτο.

[9] Το Περιβόλι της Παναγίας, σπίτι του Πατριάρχη, κατά τον Σταυρουπόλεως.

[10] Αποκαρδιωτικές οι απαντήσεις στην ερώτηση "ο Οικουμενισμός είναι αίρεσις;"

[11] Να πάει στην Ουγκάντα και αφού φέρει στην Ορθοδοξία τους ειδωλολάτρες, να τους πούνε οι οικουμενιστές, ότι και οι παπικοί και οι προτεστάντες (που ως ιεραπόστολοι της αποικιοκρατίας πεντακόσια χρόνια τους πίναν το αίμα) έχουν μυστήρια και είναι αδελφοί εν Χριστώ...

[12] Αναφέρεται στον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, ο οποίος υπήρξε Ζηλωτής από το 1924 μέχρι και το 1950.




Σχόλιο:
ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ       
Πραγματικά αποκαλυπτικοί οι διάλογοι, ιδιαίτερα εάν λάβουμε υπόψη μας την εξέλιξη του Οικουμενισμού από το 1973 μέχρι τις ημέρες μας. Αποκαλυπτικοί όμως και στο θέμα των αληθινών φρονημάτων κάποιων προσώπων που όλοι μας, καλοπροαίρετα, τους θεωρούσαμε διαφορετικούς. Είναι καιρός, ως φαίνεται, να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε κάποιες πραγματικότητες, ώστε να μην εκπλαγούμε με όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Ο Χριστιανός, είτε κληρικός, είτε λαϊκός, σε κάθε εποχή, και βεβαίως και στην δική μας, δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους. Η επιλογή είναι μόνο μία, η υπακοή στον Ένα Κύριο, κάθε άλλη δεν οδηγεί τελικά πουθενά

Δεν υπάρχουν σχόλια: