Ξεχαλινωθήκαμε πιὰ ὁλότελα.

«Νὰ δοῦμε ἀκόμα, ποῦ θὰ φτάσουμε! Δὲν ἀφήσαμε βρωμιά, δὲν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη, ποὺ νὰ μὴ κάνουμε, δὲν ἀφήσαμε πονηρὸ διαλογισμό, ποὺ νὰ μὴ τὸν ποῦμε ἢ νὰ μὴ τὸν γράψουμε με την μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιὰ ὁλότελα. Ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶχε φτάσει οὔτε στὴν μισὴ ἀναισθησία καὶ σιχαμένη παραμόρφωση, ἀπ’ ὅσο ἔφτασε σήμερα...».

(Φ. Κόντογλου, «Μυστικὰ Ἄνθη»,

ἐκδ. «Ἀστήρ», σελ. 31).

Δεν υπάρχουν σχόλια: