Η παιδεία, εάν
θέλη να είναι αληθώς ανθρωπίνη, δέον να εκκινήση απ΄ αυτό το οφθαλμοφανές
γεγονός, ως από την θεμελιώδη λογικήν αρχήν. Η υπάρχουσα εις την ιστορίαν του
ανθρωπίνου γένους αναζήτησις του τελείου και ωλοκληρωμένου ανθρώπου γεννά εις
την συνείδησίν μας εν πύρινον ερώτημα: ποίος είναι τέλειος και ωλοκληρωμένος
άνθρωπος, ποίος; Μήπως ο Πλάτων; Αλλ΄ αυτός, ακριβώς λόγω της βαθυτάτης
επιγνώσεως της ατελείας του και του ανολοκληρώτου του, έχει μεταβληθή εις βέλος
δίψης δια τους άνω κόσμους, τους κόσμους των αιωνίων ιδεών και ιδεωδών. Αυτό
σημαίνει ότι δεν είναι τέλειος και ωλοκληρωμένος άνθρωπος. Μήπως είναι τέλειος
ο Βούδδας; Αλλ΄ ο Βούδδας, διωκόμενος υπό τερατώδους και ασπλάγχνου αισθήσεως
της ανθρωπίνης ατελείας του, έχει μεταφέρει όλους τους πόθους του ανθρωπίνου
είναι του δια τελειότητα εις το επέκεινα βασίλειον της αιωνίου απαθείας και
αναισθησίας, δηλαδή εις το Νιρβάνα. Επομένως ούτε αυτός είναι τέλειος και
ωλοκληρωμένος άνθρωπος. Μήπως ο Μωϋσής; Και ο Μωϋσής, όμως, διωκόμενος υπό των
φοβερών δεινών του λαού του και της προσωπικής του αδυναμίας, συνεχώς αναζητεί
βοήθειάν τινα εκ του ουρανού, και την χωρίς γλύκαν πικρίαν του ανθρωπίνου είναι
του γλυκαίνει με προφητικά οράματα περί του μέλλοντος να έλθη Μεσσίου και
Σωτήρος. Και τούτο σημαίνει ότι και αυτός δεν είναι τέλειος και ωλοκληρωμένος
άνθρωπος. Μήπως ο Μωάμεθ; Αλλ΄ ο Μωάμεθ, βασανιζόμενος υπό του αιμοχαρούς Άδου
του και του φιληδόνου παραδείσου του, τρέχει επάνω εις τον πλανήτην τούτον και
πραγματοποιεί δια πυρός και σιδήρου τα προφητικά όνειρά του, πατών με φανατικόν
ενθουσιασμόν επί των πτωμάτων των «απίστων». Επομένως ούτε αυτός είναι τέλειος
και ωλοκληρωμένος άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου