6. Το πρόβλημα όμως που υπάρχει είναι άλλο. Τι
θα γίνει με τις πιό πάνω Παρατάξεις του Παλαιού Ημερολογίου, που εμφανίζονται
ως η «Εκκλησία του Χριστού»; Δεν θα πρέπει κάποτε να εκλείψουν και να υπάρχει
μόνο η « Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία»;
Ασφαλώς, ναι! Ναι, αλλά πώς θα γίνει αυτό;
Υποστηρίζονται δύο τρόποι:
α. Είναι ο τρόπος, που καθορίζουν οι άγιοι Πατέρες. Είναι «τα πρότυπα των αγίων Πατέρων». Είναι ο Θεολογικός τρόπος. Σύμφωνα με αυτόν, ο μόνος τρόπος είναι η επιστροφή στην Εκκλησία όσων αποκόπηκαν από αυτήν. Γιά αυτό, ο Μέγας Βασίλειος μας καλεί να προσευχόμαστε στη θεία Λειτουργία του, λέγοντας « τους πεπλανημένους επανάγαγε»!
Στο χώρο του Παλαιού ΄Ημερολογίου έχουμε κυρίως δύο, ή τρείς
περιπτώσεις «πεπλανημένων», που έχουν αποκοπεί από την Εκκλησία.
Πρώτη περίπτωση: Είναι ορισμένοι κληρικοί, που θέλησαν να γίνουν επίσκοποι με ανορθόδοξα μέσα. Δηλ. επειδή η Σύνοδος στην οποία ανήκαν δεν τους έκανε επισκόπους, κατέφυγαν σε διάφορους ψευδεπισκόπους, δηλ. είτε καθηρημένους, είτε αχειροτόνητους, οι οποίοι τους χειροτόνησαν «επισκόπους». Απώτερος σκοπός τους ήταν να επανέλθουν κάποια μέρα στην Εκκλησία και να γίνουν εκβιαστικά δεκτοί ως επίσκοποι!
Οι κληρικοί όμως αυτοί ποτέ δεν έγιναν επίσκοποι, αφού
«χειροτονήθηκαν» από ψευδεπισκόπους. Είναι και αυτοί πλέον «ψευδεπίσκοποι».
Βέβαια, η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει και τη χειροτονία των ψευδεπισκόπων αυτών. Και το έκανε μερικές φορές στο παρελθόν. ΄Ομως, δεν μπορεί να συνεχίζεται το κακό αυτό, το οποίο παραέγινε. Έπρεπε κάποτε να κλείσει η πόρτα αυτή να εισάγονται στη Σύνοδο επίσκοποι, από το «παράθυρο», που δεν είναι η κανονική οδός. Και έκλεισε!
Βλέπουμε σήμερα τέτοια άτομα, δηλ. κληρικούς που έλαβαν «χειροτονία» ψευδεπισκόπου, να προσποιούνται μετάνοια, και να απαιτούν να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδο, από την οποία αποκόπηκαν ως κανονικοί επίσκοποι, μαζί με όσους τους ακολουθούν.
Δεύτερη περίπτωση: Είναι ορισμένοι κληρικοί, τους οποίους η Σύνοδος που ανήκαν, τους καθήρεσε, είτε δικαίως, είτε ακόμα και αδίκως. Ακόμα, και στην τελευταία αυτή περίπτωση, εάν δηλ. κάποιος κληρικός καθαιρέθηκε άδικα, είναι υποχρεωμένος να υπομείνει την καθαίρεσή του, και όχι να προσφύγει σε ψευδεπισκόπους, οι οποίοι πολλές φορές τον χειροτονούν και αυτόν «ψευδεπίσκοπο». Τέτοιοι «ψευδεπίσκοποι», εάν ποτέ μετανοήσουν μπορεί να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδό τους, από την οποία αποκόπηκαν, όχι όμως ως επίσκοποι, αλλά με την ιδιότητα που είχαν όταν αποκόπηκαν.
Τρίτη περίπτωση: Είναι όσοι αποκόπηκαν γιατί νόμισαν ότι υπάρχουν λόγοι πίστεως. Αυτοί, σε περίπτωση μετάνοιάς τους, μπορούν να επιστρέψουν και να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδό τους.
Ασφαλώς, ναι! Ναι, αλλά πώς θα γίνει αυτό;
Υποστηρίζονται δύο τρόποι:
α. Είναι ο τρόπος, που καθορίζουν οι άγιοι Πατέρες. Είναι «τα πρότυπα των αγίων Πατέρων». Είναι ο Θεολογικός τρόπος. Σύμφωνα με αυτόν, ο μόνος τρόπος είναι η επιστροφή στην Εκκλησία όσων αποκόπηκαν από αυτήν. Γιά αυτό, ο Μέγας Βασίλειος μας καλεί να προσευχόμαστε στη θεία Λειτουργία του, λέγοντας « τους πεπλανημένους επανάγαγε»!
Στο χώρο του Παλαιού ΄Ημερολογίου έχουμε κυρίως δύο, ή τρείς
περιπτώσεις «πεπλανημένων», που έχουν αποκοπεί από την Εκκλησία.
Πρώτη περίπτωση: Είναι ορισμένοι κληρικοί, που θέλησαν να γίνουν επίσκοποι με ανορθόδοξα μέσα. Δηλ. επειδή η Σύνοδος στην οποία ανήκαν δεν τους έκανε επισκόπους, κατέφυγαν σε διάφορους ψευδεπισκόπους, δηλ. είτε καθηρημένους, είτε αχειροτόνητους, οι οποίοι τους χειροτόνησαν «επισκόπους». Απώτερος σκοπός τους ήταν να επανέλθουν κάποια μέρα στην Εκκλησία και να γίνουν εκβιαστικά δεκτοί ως επίσκοποι!
Οι κληρικοί όμως αυτοί ποτέ δεν έγιναν επίσκοποι, αφού
«χειροτονήθηκαν» από ψευδεπισκόπους. Είναι και αυτοί πλέον «ψευδεπίσκοποι».
Βέβαια, η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει και τη χειροτονία των ψευδεπισκόπων αυτών. Και το έκανε μερικές φορές στο παρελθόν. ΄Ομως, δεν μπορεί να συνεχίζεται το κακό αυτό, το οποίο παραέγινε. Έπρεπε κάποτε να κλείσει η πόρτα αυτή να εισάγονται στη Σύνοδο επίσκοποι, από το «παράθυρο», που δεν είναι η κανονική οδός. Και έκλεισε!
Βλέπουμε σήμερα τέτοια άτομα, δηλ. κληρικούς που έλαβαν «χειροτονία» ψευδεπισκόπου, να προσποιούνται μετάνοια, και να απαιτούν να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδο, από την οποία αποκόπηκαν ως κανονικοί επίσκοποι, μαζί με όσους τους ακολουθούν.
Δεύτερη περίπτωση: Είναι ορισμένοι κληρικοί, τους οποίους η Σύνοδος που ανήκαν, τους καθήρεσε, είτε δικαίως, είτε ακόμα και αδίκως. Ακόμα, και στην τελευταία αυτή περίπτωση, εάν δηλ. κάποιος κληρικός καθαιρέθηκε άδικα, είναι υποχρεωμένος να υπομείνει την καθαίρεσή του, και όχι να προσφύγει σε ψευδεπισκόπους, οι οποίοι πολλές φορές τον χειροτονούν και αυτόν «ψευδεπίσκοπο». Τέτοιοι «ψευδεπίσκοποι», εάν ποτέ μετανοήσουν μπορεί να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδό τους, από την οποία αποκόπηκαν, όχι όμως ως επίσκοποι, αλλά με την ιδιότητα που είχαν όταν αποκόπηκαν.
Τρίτη περίπτωση: Είναι όσοι αποκόπηκαν γιατί νόμισαν ότι υπάρχουν λόγοι πίστεως. Αυτοί, σε περίπτωση μετάνοιάς τους, μπορούν να επιστρέψουν και να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου