Ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.
αιδεσιμολογιώτατος
πρωτοπρεσβ. π. Θεόδωρος Ζήσης, παρατηρεί σχετικά με την αίρεση του οικουμενισμού
ότι : «ο κίνδυνος αυτός (εκ του Οικουμενισμού) αποβαίνει μεγαλύτερος εκ του
γεγονότος, ότι η απειλή δεν είναι μόνον εξωτερική. Δεν προέρχεται δηλαδή μόνον
από τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό οι οποίοι αντιμετωπιζόμενοι
παλαιότερα ως αιρέσεις, είχαν ελάχιστες,
σχεδόν μηδαμινές δυνατότητες να ασκήσουν επιρροή στους Ορθοδόξους πιστούς. Ο
κίνδυνος τώρα είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερος, διότι δρά εκ των έσω. Πολλοί
ποιμένες, των οποίων βασική αποστολή είναι να διώκουν τους λύκους των αιρέσεων
και των πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους εκδιώξουν,
αφού θεωρούν, ότι ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός δεν είναι αιρέσεις, αλλά
“σεβάσμιες εκκλησίες”, «αδελφές εκκλησίες» συνδιαχειρίστριες του αγιασμού και
της σωτηρίας των πιστών, αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους.
Κατασπαράσσουν και αυτοί, επειρεασμένοι από τις αιρέσεις, τα υγιή δόγματα και
μετ’ αυτών τα ανύποπτα ποίμνια, που δύσκολα, χωρίς επαρκή πληροφόρηση, μπορούν
να καταλάβουν, ότι οι φύλακες και φρουροί έχουν μεταμορφωθή σε κλέπτες και
ληστές»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου