Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


35. Σταθήτε όλα τα σύμπαντα, όλοι οι υπάρχοντες κόσμοι, και όλα τα όντα! Κάτω όλαι αι καρδίαι, όλοι οι νόες, όλαι αι ζωαί, όλαι αι αθανασίαι, όλαι αι αιωνιότητες! Διότι, όλα αυτά άνευ του Χριστού είναι δι΄ εμέ κόλασις, η μία κόλασις δίπλα εις την άλλην κόλασιν, όλα είναι αναρίθμητοι και ατελεύτητοι κολάσεις και εις το ύψος και εις το βάθος και εις το πλάτος. Η ζωή άνευ του Χριστού, ο θάνατος άνευ του Χριστού, η αλήθεια άνευ του Χριστού, ο ήλιος άνευ του Χριστού και τα σύμπαντα χωρίς Αυτόν,--όλα είναι τρομερά ανοησία, ανυπόφορον μαρτύριον, σισύφειον βάσανον, κόλασις! Δεν θέλω ούτε την ζωήν, ούτε τον θάνατον άνευ Σου, Γλυκύτατε Κύριε! Δεν θέλω ούτε την αλήθειαν, ούτε την δικαιοσύνην, ούτε τον παράδεισον, ούτε την αιωνιότητα. Όχι, όχι! Εσένα μόνον θέλω, Εσύ μόνον να είσαι εις όλα, εν πάσι και υπεράνω όλων!... Η αλήθεια, εάν δεν είναι ο Χριστός, δεν μου χρειάζεται, είναι μόνον μία κόλασις. Το ίδιον είναι κόλασις και η δικαιοσύνη, και η αγάπη, και το αγαθόν, και η ευτυχία, και αυτός ο Θεός, εάν δεν είναι ο Χριστός, είναι κόλασις. Δεν θέλω ούτε την αλήθειαν άνευ του Χριστού, ούτε την δικαιοσύνην άνευ του Χριστού, ούτε την αγάπην άνευ του Χριστού, ούτε τον Θεόν άνευ του Χριστού. Δεν τα θέλω όλα αυτά κατ΄ ουδένα τρόπον! Θα δεχθώ κάθε είδους θάνατον, ας με θανατώσετε με όποιον τρόπον θέλετε, αλλά χωρίς τον Χριστόν δεν θέλω τίποτε. Ούτε τον εαυτόν μου, ούτε και αυτόν τον ίδιον τον Θεόν, ούτε κάτι άλλο μεταξύ των δύο τούτων, δεν θέλω, δεν θέλω, δεν θέλω!

Συνεχίζεται.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: