Καρπός όλης της δραστηριότητος του ανθρώπου ήτο να υφανθή
εξ ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους εν σώμα:
«το σώμα του θανάτου». Και κάθε άνθρωπος κατέστη σύσσωμος αυτού του
σώματος του θανάτου. Και τι κρύπτεται μέσα εις αυτό το σώμα του θανάτου;
--Δυσωδία, σήψις, σκώληκες… «Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος! Τις με ρύσεται εκ του
σώματος του θανάτου τούτου;» (Ρωμ. 7, 24). Ουδείς, ουδείς πλην του Θεανθρώπου.
Διότι ο Θεάνθρωπος Χριστός, νικήσας τον θάνατον δια της αναστάσεως, κατέλυσε
«το σώμα του θανάτου» ως οντολογικήν πραγματικότητα (πρβλ. Αποκ. 20, 14, 10),
ελύτρωσε το ανθρώπινον γένος εκ του θανάτου, του εχάρισε την αιωνίαν Ζωήν, την
αιωνίαν Αλήθειαν, την αιωνίαν Αγάπην, την αιωνίαν Δικαιοσύνην, την αιωνίαν
Χαράν και όλα τα άλλα αιώνια Θεία Αγαθά, τα οποία μόνον ο Θεός της Αγάπης και
της Φιλανθρωπίας δύναται να χαρίση. Και ούτως έλυσεν όλον το πρόβλημα του
ανθρώπου, ολόκληρον το παμπρόβλημα του ανθρώπου. Πράγματι, αφ΄ ότου ο Θεός
έγινεν άνθρωπος, εφανερώθη ως Θεάνθρωπος και δια του σώματός Του—της
Εκκλησίας—παρέμεινεν ως Θεάνθρωπος εις τον επίγειον κόσμον, έγινεν Αυτός άπαξ
δια παντός η υψίστη παναξία και το υπέρτατον κριτήριον του ανθρωπίνου γένους,
Αυτός ο Μόνος Αληθινός Θεός και ο Μόνος Αληθινός Άνθρωπος, ο Μόνος Τέλειος Θεός
και ο Μόνος Τέλειος Άνθρωπος. Ως τοιούτος, Αυτός είναι η μόνη υψίστη παναξία
και το μόνον έσχατον κριτήριον αυτού του ανθρώπου εις την ψυχοσωματικήν του οντότητα
και την θεανθρωπίνην του δυνατότητα και παντός ό,τι είναι ανθρώπινον και του
ανθρώπου. Μόνον εν τω Θεανθρώπω είδεν ο άνθρωπος δια πρώτην φοράν τον εαυτόν
του τέλειον και αιώνιον. Και εγνώρισε τον εαυτόν του εις όλας τας διαστάσεις
του. Εντεύθεν η νέα αξιολογική και γνωσιολογική καθολική αρχή του ανθρωπίνου
γένους: «μ έ τ ρ ο ν π ά ν τ ω ν
ο Θ ε ά ν θ ρ ω π ο ς». αλλά το
«μέτρον πάντων άνθρωπος» εξακολουθεί να βασιλεύη και να κυριαρχή, ως επί το
πλείστον ferro ignique, εις τον ειδωλολατρικόν και πολυθεϊστικόν εξωχριστιανικόν κόσμον. Δια
τούτο ο θεοσοφώτατος γνώστης του ανθρώπου και του Θεανθρώπου, ο Απόστολος
Παύλος, συνοψίζει όλας τας φιλοσοφίας του ανθρωπίνου γένους εις δύο: εις την φιλοσοφίαν κατ΄ άνθρωπον και εις την
φιλοσοφίαν κατά Θεάνθρωπον (Κολ. 2, 8).
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου