Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


Εν τω Θεανθρώπω Χριστώ ήρχισεν η εξυγίανσις, η ανακαίνισις, η αποκατάστασις της κτίσεως, η οποία είχεν ασθενήσει και είχε μεταβληθή εις χάος λόγω της παρουσίας και ενεργείας της ανθρωπίνης αμαρτίας και του κακού (πρβλ. Ρωμ. 8, 19-23).                                                                                                                                                                                              
Επειδή ο Χριστός ως Θεανθρώπινον Πρόσωπον είναι η υψίστη αξία, Αυτός (ως τοιούτον πρόσωπον) είναι ταυτοχρόνως και το ύψιστον κριτήριον όλων των αληθινών αξιών. Εις αυτόν τον κόσμον ουδέν ον, μικρότερον του Θεανθρώπου, δύναται να είναι αληθινόν μέτρον των αξιών, διότι η μεγίστη αξία είναι ακριβώς το Πρόσωπον του Θεανθρώπου. Το μέτρον δεν δύναται να είναι ο άνθρωπος, διότι είναι μία αξία πολύ κατωτέρα του Θεανθρώπου. Ο Θεάνθρωπος αποτελεί το καλύτερον κριτήριον παντός του θείου και του ανθρωπίνου και εις αυτόν τον κόσμον και εις τον άλλον, με το ότι είναι η μεγίστη αξία. Η ιστορία αυτού του πλανήτου δεν γνωρίζει καλύτερον Θεόν από τον Χριστόν, ούτε καλύτερον άνθρωπον από τον Χριστόν. Ο Θεάνθρωπος απεκάλυψε ταυτοχρόνως και τελείως και τον Θεόν και τον άνθρωπον. Δια τούτο δεν υπάρχει Θεός άνευ του Θεανθρώπου, ούτε υπάρχει άνθρωπος εκτός του Θεανθρώπου. 

   Συνεχίζεται.                                                                                      

Δεν υπάρχουν σχόλια: