Σκέπτομαι την Μικτή Μονή του Έσσεξ. Βλέπω και την φωτογραφία και διαβάζω:
Όταν δε ελειτούργει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έβλεπε
το Άγιον Πνεύμα, όπερ κατέβαινεν εις τα τίμια και άγια δώρα με σημείον, όπερ
έβλεπε μόνον η καθαρά και αμόλυντος ψυχή του. Λειτουργούντος ποτέ του Αγίου
μετά τινος Διακόνου, ούτος ατενίσας προς τον γυναικωνίτην είδε γυναίκα ωραίαν
και εσκανδαλίσθη. Εννοήσας τούτο ο Άγιος βλέπει ότι δε κατήλθε το Άγιον Πνεύμα,
κατά την συνήθειαν, τότε τον μεν Διάκονον διέκοψεν από την λειτουργίαν εκείνην
και τότε είδε το Άγιον Πνεύμα. Μετά δε
ταύτα, δια να μη συμβή και άλλοτε, προσέταξε να κατασκευάσωσιν εις τον
γυναικωνίτην δικτυωτά(καφάσια), ώστε αι γυναίκες να βλέπωσι προς το άγιον Βήμα,
οι δε Κληρικοί να μη βλέπωσι προς τας γυναίκας.
(Συναξ. Ορθ. Εκκλ. Τόμ. ΙΑ σελ.
425).
Σκέπτομαι την Μικτή Μονή του Έσσεξ. Βλέπω και την φωτογραφία και διαβάζω:
Εις την ξηρόνησον
εκείνην διέμεινεν ο Άγιος Μαρτινιανός έξ χρόνους, υπομένων πάσαν κακοπάθειαν
τόσον κατά το θέρος όσον και κατά τον χειμώνα, νομίζων όλα τα λυπηρά ευχάριστα
και αποβλέπων εις την μέλλουσαν αιώνιον αγαλλίασιν. Όθεν εφθόνησε πάλιν ο
αντικείμενος και του έδωσεν έτερον πόλεμον μεγαλύτερον από τον προηγούμενον.
Εφύλαξε δηλαδή τον καιρόν ο παμμίαρος, και όταν διήρχετο πλησίον της πέτρας
εκείνης πλοίον τι, εις το οποίον ήσαν άνδρες και γυναίκες, ήγειρε
θαλασσοταραχήν και τότε το μεν πλοίον συνετρίβη εις την ξηρόνησον, οι δε
επιβάται επνίγησαν άπαντες, μόνον μία κόρη ωραία και πάγκαλος διεσώθη επί μιάς σανίδος και
πλησιάσασα εις την ξηρόνησον εφώναζε μετά δακρύων: Ελέησόν με την απολλυμένην,
δούλε του Θεού, και δος μοι χείρα βοηθείας. Πρόφθασον, πρίν να με καταπίη η
άβυσσος και σώσον με την δυστυχή. Βλέπων λοιπόν ο Όσιος ότι έπρεπε να βοηθήση
την ναυαγόν είπε : Και τούτο τέχνη σου είναι, διάβολε, αλλά δεν θα νικήσης την
δύναμιν του Χριστού, εις τον οποίον έχω εγώ στηρίξει ολοψύχως τας ελπίδας μου
και πιστεύω εις την βοήθειάν Του. Ταύτα ειπών ο Όσιος εμελέτα κατά διάνοιαν
λέγων : Πάλιν δοκιμασία καρδίας φοβερωτέρα της προτέρας επέστη εναντίον μου,
είναι δε τόσος ο κίνδυνος όσον το ύδωρ είναι επισφαλέστερον της γης. Δέσποτα
Κύριε, μη με αφήσης να απολεσθώ ο ανάξιος δούλος σου, αλλ’ οικονόμησον το
συμφέρον μου.
Ούτως ειπών ο
Όσιος έκυψεν εις την θάλασσαν και έσυρε την γυναίκα από τα ύδατα, βλέπων δε ότι
ήτο κόρη περικαλλής και εύμορφος έλεγεν : Αληθώς δεν συμφωνούσι μαζί το πύρ και
τα λινόξυλα. Αδύνατον είναι να συγκατοικώμεν κοινοβιάζοντες, διότι θέλομεν
αμφότεροι εξαχρειωθεί διά συνεργείας του δαίμονος. Λοιπόν, συ υπόμεινον εδώ και
μη δειλιάσης, διότι έχει άρτους και ύδωρ, έως ότου έλθη ο πλοίαρχος και τότε
ανάγγειλον εις αυτόν τα συμβάντα και ειπέ του να σε υπάγη εις την πόλιν σου.
Ούτως ειπών
προσηυχήθη προς Κύριον λέγων : Κύριε ο Θεός μου, εις τον οποίον υπακούουσιν η
θάλασσα και οι άνεμοι, επίβλεψον επ’ εμέ και μη με αφήσης να απολεσθώ εις τα
ύδατα, εις τα οποία εισέρχομαι, ελπίζων εις το φοβερόν όνομά Σου, διότι
προκρίνω να απολεσθώ μάλλον σωματικώς, παρά να πέσω εις το πάθος και τον
βόρβορον του σώματος……….
(Συναξ.τόμοςΒ΄ : 327).
Σκέπτομαι την Μικτή Μονή του Έσσεξ. Βλέπω και την φωτογραφία και διαβάζω:
Παραθέτω ένα
κομμάτι διαμαρτυρίας, στον «ΟΡΘΟΔΟΞΟ
ΤΥΠΟ» κατά της μικτής μονής
Έσσεξ—της κυρίας Κρυσταλλίας Κιλαδίτου, 15-12-1989 :
…όταν ο Μέγας Αρσένιος είπε εις την Ρωμαία συγκλητική που του
ζήτησε να προσεύχεται γι αυτήν: «είθε ο Θεός να εξαλείψει το μνημόσυνό σου από
την σκέψι μου» και αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας Θεόφιλος το ανέλυσεν ότι
δεν εννοούσε ο Άγιος κάτι το κακό αλλά δεν ήθελε να την φέρνη εις την σκέψιν,
καθ’ ότι ο διάβολος, είπε, πολεμεί τους μοναχούς δια των γυναικών. Τώρα εάν οι
μοναχοί της ωραίας Αγγλίας είναι ανώτεροι του Μεγάλου Αρσενίου και δεν
πολεμούνται πλέον διά των γυναικών, τότε είναι άξιοι προσκυνήσεως. Αλλά κι άξιοι
προσκυνήσεως εάν είναι, το ότι το παράδειγμα των αγίων αυτών δημιουργεί
προηγούμενον εις την Εκκλησίαν, αυτό και μόνον νομίζω είναι ένας λόγος να τους
παρακαλέσωμεν να διορθώσουν τα του οίκου των.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου