Επιστολή 34^η

Εν Αθήναις τη 26 Δεκεμβρίου 1907

Θυγάτηρ εν Κυρίω αγαπητή Ξένη, εύχομαί σοι πατρικώς.

Προ 16 ημερών απεστείλαμεν δύο σάκκους αλεύρου και προ μιας εβδομάδος την όνον και όμως εισέτι αγνοούμεν την παραλαβήν αυτών…                                                                                         
Εύχομαι υμίν τα άριστα και την ειρήνην του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να βασιλεύη εν υμίν.                                                                                                                                                                           
Διατελώ προς Θεόν ευχέτης.                                                                                                                                 
Τα καθ΄ ημάς χάριτι θεία έχουσι καλώς. Μία προαίσθησις με λέγει ότι τα καθ΄ ημάς κατά το ανατέλλον νέον έτος θα μεταβληθώσιν, ίσως απατώμαι. Ήρχισα να σκέπτωμαι, να εύρω μέρος κατάλληλον και ου μακράν πολύ της μονής έως ημίσειαν ώραν, τρία τέταρτα της ώρας, ίνα εγείρω μίαν προς την πόλιν Θεολογικήν Σχολήν, εκ της οποίας να εξέρχωνται κήρυκες του θείου λόγου, πλήρεις ζήλου και θείας αγάπης, με τελείαν αυταπάρνησιν, όπως εργασθώσιν υπέρ της Εκκλησίας του Χριστού και προσφέρωσιν εαυτούς θυσίαν επί του θείου βωμού της αγάπης. Εύχεσθε τω Θεώ, όπως πληρώση τους πόθους μου υπέρ της δόξης του Θεού και του καλού της ανθρωπότητος.                                                   

Σας εύχομαι αύθις και διατελώ προς Θεόν ευχέτης.   

               

+Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος.