Αββάς Ισαάκ:

Εκείνον νόμιζε άνθρωπον Θεού, όστις από
πολλήν ευσπλαγχνίαν εθανάτωσεν εαυτόν
εκ των αναγκαίων χρειών του σώματος.

(Τα σωζόμενα Ασκητικά, Λόγος ΜΣΤ ).