Γέρων Φιλόθεος Ζερβᾶκος

 Προσευχή περὶ διαφυλάξεως τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐξ αἱρέσεων

........ ὁ βύθιος δράκων ὁ μισόκαλος, ὁ παγκάκιστος καὶ παμπόνηρος, μετὰ τῶν ἐργατῶν αὐτοῦ οὐκ ἐπαύσατο πολεμῶν τὴν Ἐκκλησίαν. Ἀλλ᾿ ἡ Ἐκκλησία ἔχουσα τοὺς κατὰ διαφόρους καιροὺς καλοὺς Ποιμένας, ἐπισκόπους καὶ φύλακας, πολεμουμένη νικᾶ καὶ θριαμβεύει.
Σήμερον εἰς τοὺς ἐσχάτους καιρούς, εἰς τὰς πονηρὸς ταύτας ἡμέρας ὁ Ἄρχων τοῦ σκότους βλέπων ὅτι τὸ τέλος του ἐγγίζει, ἔχει ὁρμήσει μεθ᾿ ὅλων του τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ὁρατῶν ἀνθρώπων καὶ ἀοράτων δαιμόνων, κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐκλεκτῆς Νύμφης, διὰ νὰ τὴν καταποντήσῃ καὶ ἀφανίσῃ. Εἰς τὰς παρωχημένας γενεὰς ὑπῆρξαν ἄνδρες Ἅγιοι, ἄνδρες σοφοί, δίκαιοι, τίμιοι, συνετοί, πνευματοφόροι, Θεοφόροι, ἀνδρεῖοι τῇ ψυχῇ, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίσθησαν ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας, ὑπὲρ τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατρικῶν Παραδόσεων καὶ τῇ συμμαχίᾳ καὶ βοήθεια νικῆσαν τὰς παρατάξεις τῶν ἐχθρῶν καὶ διέσωσαν τὴν Ἐκκλησίαν.
Σήμερον τοιοῦτοι ἄνδρες ἐξέλιπον καὶ

ἐὰν ὑπάρχουν εἶναι ὀλίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι καὶ ὄχι ἀνδρεῖοι, σοφοὶ καὶ Ἅγιοι ὡς οἱ παλαιοὶ Πατέρες ἡμῶν. Οἱ δὲ πολεμοῦντες τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν εἶναι πολλοί. Πολεμοῦσι ἐξ ὕψους ἄνωθεν, γῆθεν κάτωθεν, ἔσωθεν ἔξωθεν, ἔμπροσθεν ὄπισθεν, δεξιόθεν ἀριστερόθεν, καὶ κινδυνεύει τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας νὰ καταποντισθῆ, διὰ τὸ μὴ ἔχειν καλοὺς Ποιμένας καὶ φύλακας.

Τινὲς τῶν Ποιμένων καὶ Ἐπισκόπων τοὺς ὁποίους ἔταξας ποιμαίνειν καὶ φυλάττειν τὴν λογικὴν Σου Ποίμνην, τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, ἐγένοντο προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονηταὶ καὶ παραβάται τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ Ἀποστολικῶν Παραδόσεων, ζητοῦντες ἀποβολὴν αὐτῶν καὶ ἀντικατάστασιν. Ἕτεροι ἤνοιξαν τὰς θύρας καὶ καλοῦσι καὶ δέχονται τοὺς λύκους παπιστάς, διαμαρτυρόμενους καὶ πάντας τοὺς αἱρετικοὺς διὰ νὰ εἰσέλθουν ἀκωλύτως καὶ θύσουν, ἀπωλέσουν καὶ κατασπαράξουν τὰ λογικὰ πρόβατα.

Διήρεσαν καὶ ἔσχισαν τὴν Ἐκκλησίαν διὰ τῆς ἀπερίσκεπτου, παρανόμου καὶ ἀντικανονικὴς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου παπικοῦ ἡμερολογίου καὶ ἀποβολῆς τοῦ παλαιοῦ πατρίου καὶ ἀντὶ νὰ ἀγωνίζωνται καὶ νὰ φροντίζουν νὰ ἑνώσουν τὴν Ἐκκλησίαν, ἀγωνίζονται νὰ τὴν διαιρέσουν ἔτι εἰς περισσοτέρας Ἐκκλησίας καὶ τὴν καταστήσουν παναιρετικήν. Ὡς μέλος τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἱερεὺς καὶ πνευματικὸς Πατήρ, συναισθανόμενος τὸ ἱερὸν καθῆκον μου, ἠγωνίσθην ἐπὶ πολλὰ ἔτη ἐναντίον τῆς παρανόμου εἰσαγωγῆς τοῦ παπικοῦ νέου ἡμερολογίου (ἡ ὁποία τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν διήρεσεν εἰς δύο) καὶ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ παλαιοῦ πατρίου, διὰ νὰ ἀρθῇ τὸ σχίσμα καὶ ἡ διαίρεσις καὶ γίνη πάλιν Μία ἡ Ἐκκλησία ὡς ἧτο ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὅτε ἱδρύσας Αὐτὴν καὶ ὡς παρελάβομεν Αὐτὴν παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Θεοφόρων Πατέρων. Ἀλλ᾿ οὐδεμία διόρθωσις ἐγένετο.
Βλέπων τὴν θάλασσαν ἀγριαίνουσαν, τοὺς ἀνέμους ἰσχυρούς, τὰ κύματα ὡς ὄρη ὑψηλὰ ὑψούμενα, τὸ δὲ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας βυθιζόμενον καὶ τὸν ἑαυτόν μου καταποντιζόμενον, εἰς τὴν ἐσχάτην ταύτην ἀνάγκην, μὴ ἔχων ποῦ νὰ καταφύγω καὶ ζητήσω βοήθειαν, ἀνῆλθον εἰς τὸ ὄρος τοῦτο τὸ Ἅγιον καὶ εἰς τὸν Πάνσεπτον Ἱερὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Σου Πάντων καὶ ἐνώπιον τῆς Πανσέπτου Σου Ἁγίας Εἰκόνος προσπίπτων μετὰ στεναγμῶν καὶ δακρύων τήν Τοῦ Θείου Σου Ἀποστόλου Πέτρου προσφθέγγομαί Σοι φωνὴν Ἐπιστάτα, Ἐπιστάτα! σῶσον ἡμᾶς ἀπολλύμεθα!!!
Εὔσπλαχνε Κύριε, μὴ ἐγκαταλείπεις ἡμᾶς εἰς τέλος!
Ἐὰν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι οἱ ἀγνώμονες καὶ ἀχάριστοι, οἱ ἀπείρως παρὰ Σοῦ εὐεργετηθέντες καὶ εὐεργετούμενοι, καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν Σὲ ἐγκαταλείπωμεν, Σύ, ὡς Εὔσπλαχνος Πατήρ, Συμπαθὴς καὶ Πολυέλεος, μὴ ἐγκαταλείπεις ἡμᾶς! Μηδὲ διὰ τὰς πολλὰς ἡμῶν ἁμαρτίας ἀπωλέσης ἡμᾶς! Κύριε μὴ τῷ θυμῷ Σου ἐλέγξῃς ἡμᾶς, μηδὲ τῇ ὀργῇ Σου παιδεύσῃς ἡμᾶς! Ὁμολογοῦμεν, ὅτι ἁμαρτωλοί ἐσμέν καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν εἴμεθα ἄξιοι μυρίων τιμωριῶν, βασάνων καὶ κολάσεων! Πάτερ ἀγαθέ, ἐμακρύνθημεν ἀπὸ Σοῦ, ἀλλ᾿ οὐκ ἀπέστημεν ἀπὸ Σοῦ τελείως, οὐδὲ διεπετάσαμεν χεῖρας πρὸς Θεὸν ἀλλότριον, ἀλλὰ πρὸς Σὲ ἐπιστρέφομεν τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ Πατέρα Οὐράνιον, τὸν Εὐσπλαχνικώτατον καὶ φιλανθρωπώτατον. Δέξαι τοὺς στεναγμοὺς ἡμῶν, τὴν θλῖψιν, τὰ δάκρυα, τὴν μετάνοιαν! Καὶ ὥσπερ ἐδέχθης τὸν Ἄσωτον, τὸν Τελώνη, τὴν πόρνη, τὸν Λῃστή, οὕτω δέξαι καὶ ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς τοὺς πταίοντάς Σοι καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, ὥραν καὶ στιγμήν. Σοὶ προσάγωμεν εἰς πρεσβείαν καὶ μεσιτείαν τὴν Πανάχραντον, Εὐσπλαχνικοτάτην Μητέρα Σου καὶ πάντας τοὺς Ἁγίους Σου, Προφήτας, Ἀποστόλους, Μάρτυρας, Ἱεράρχας, Ὁσίους καὶ Δικαίους, καὶ πάσας τὰς στρατειὰς τῶν Ἀγγέλων Σου!! Δέξαι τὴν ἐκ ῥυπαρῶν ἡμῶν χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν. Κόπασον τὸν κλύδωνα, πράϋνουν τὸν σάλο, παῦσον τὰ σχίσματα καὶ τὰς αἱρέσεις, ἀποδίωξον πάντα ἐχθρὸν καὶ πολέμιον, εἰρήνευσον τοὺς Ἄρχοντας τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πατρίδος καὶ φώτισον αὐτοὺς τῷ Θείῳ Φωτί Σου, ἵνα εἰρηνεύσωσι τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν διὰ τῆς ἀποβολῆς τοῦ παρανόμως καὶ ἀντικανονικῶς εἰσαχθέντος παπικοῦ ἑορτολογίου τοῦ διαιρέσαντος Αὐτὴν εἰς δύο καὶ ἐπαναφορὰς τοῦ παλαιοῦ Ὀρθοδόξου πατρίου ἡμερολογίου καὶ οὕτως παύσῃ ἡ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας καὶ γίνη, ὡς τὸ πρίν, Μία, καὶ παύσουν τὰ σκάνδαλα, αἱ ταραχαὶ καὶ φιλονικείαι καὶ ἐπέλθῃ ἡ ποθητὴ εἰρήνη, καὶ οὕτω πάντες ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ δοξολογήσωμεν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς Ὄνομα τοῦ Πατρός, Σοῦ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῆς Μίας Ἁγίας Ὁμοουσίου, ὁμοτίμου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.

Πιστεύω Κύριε καὶ Θεέ μου, ὅτι ἐκεῖνο διὰ τὸ ὁποῖο καὶ ἄλλοι καλύτεροι, εὐσεβέστεροι καὶ ἀνώτεροι ἑμοῦ καὶ ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ ἁμαρτωλὸς δοῦλος Σου ὡς ἄνθρωπος ἀδύνατος, ἐπὶ 49 ἔτη ἠγωνίσθημεν καὶ δὲν ἠδυνήθημεν νὰ εἰρηνεύσωμεν τὴν Ἐκκλησίαν Σου, Σύ, ὡς Θεὸς Παντοδύναμος, δύνασαι εἰς μίαν στιγμὴν δι᾿ ἑνὸς λόγου Σου προστακτικοῦ, δι᾿ ἑνὸς μόνον νεύματός Σου νὰ διασκόρπισης πάντας τοὺς ἐχθροὺς καὶ πολεμίους τῆς Ἐκκλησίας, νὰ συνθλάσης καὶ συντρίψῃς αὐτοὺς ὡς σκεύη κεραμέως καὶ φέρῃς τὴν ὁμόνοιαν καὶ εἰρήνη εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ μετατρέψεις τὴν διαίρεσιν εἰς ἑνότητα, τὴν ἔχθρα εἰς γαλήνην καὶ εἰρήνην καὶ τὴν θλῖψιν εἰς χαρὰν καὶ εὐφροσύνην. Ἐὰν δὲν θελήσουν οἱ ἄρχοντες τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς πολιτείας καὶ πλεῖστοι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ νὰ μετανοήσουν, ἀλλ᾿ ἐξακολουθήσουν τὴν διαίρεσιν, τὸ μῖσος, τὴν ἔχθραν, τὴν καταφρόνησιν τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατρικῶν Παραδόσεων καὶ ἐπινοήσουν νέας καινοτομίας, τότε παρακαλῶ θερμῶς διαφύλαξον τὴν Ἁγίαν Σου Ἐκκλησίαν τὴν Ὀρθόδοξον, ὡς ὑπεσχέθης, ὅτι πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν Αὐτῆς. Διαφύλαξον τοὺς ἐκλεκτούς Σου Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, ἐνίσχυσον αὐτοὺς νὰ ἀγωνισθῶσι κατὰ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Διαφύλαξον πάσας τὰς Μονὰς καὶ τοὺς ἐν αὐταῖς βιοῦντας μοναχοὺς καὶ ἱερομονάχους, πάντας τοὺς εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὡς καὶ τὰς Ἱερὰς Μονὰς εἰς τὰς ὁποίας μὲ κατέστησας Ἡγούμενον καὶ Πνευματικὸν Πατέρα ἐπὶ 60 ἔτη.
Διαφύλαξον τὰ ἁπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης πνευματικά μοι τέκνα τὰ ὁποῖα μοι ἔδωκας καὶ παράλαβε τὸ πνεῦμά μου διὰ νὰ μὴ βλέπω τὴν ἀξιοθρήνητον κατάστασιν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς κοινωνίας καὶ διότι ἐγήρασα καὶ οἴμοι, ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη κατοικών μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδάρ.
Μετανοῶ ἐκ καρδίας διότι Σὲ λύπησα μὲ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας καὶ παρακαλῶ δέξαι τὴν μετάνοιάν μου καὶ συγχωρῆσόν μοι πάσας τὰς ἁμαρτίας, τὰς ὁποίας ἐποίησα ἐν ἔργῳ, ἐν λόγῳ, ἐν γνώσει, ἐν ἀγνοίᾳ, ἐν νῷ καὶ διάνοια, ἑκουσίως καὶ ἀκουσίως καὶ ἀνάπαυσον τὸ πνεῦμά μου εἰς τὰ ἀγαπητὰ σκηνώματα τοῦ Παραδείσου ἐν ταῖς σκηναῖς τῶν ἐκλεκτῶν Σου καὶ ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων Σου.
Ἀμήν.

Φιλόθεος ἐν Ἱερομονάχοις ἐλάχιστος,
πανεντελής, ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος.

Ὀρθόδοξος Κυψέλη. Θεσσαλονίκη 2005