Ἡ οὐνία καὶ ὁ Σεβ. Δημητριάδος

Εἰς συζητήσεις συμμετέχει ἡ Ἀκαδημία τοῦ Σεβ. Δημητριάδος μὲ οὐνίτας, ὅπου ἀπεφασίσθη ὅτι ἡ οὐνία δὲν εἶναι εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας! Παραλλήλως ἐδήλωσαν ὅτι οἱ διάλογοι δὲν καταλήγουν πουθενὰ καὶ πρέπει νὰ προχωρήσουν εἰς τὴν εὕρεσιν ἑνὸς νέου προτύπου, διὰ νὰ γίνη ἡ ἕνωσις!
Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα «Union of Orthodox Journalists» εἰς μετάφρασιν ποὺ ἔκανε ἡ ἱστοσελὶς «Τὰς Θύρας Τὰς Θύρας» τῆς 25 Ἰουλίου 2019:

«Στὶς 19 ἕως 21 Ἰουλίου τοῦ 2019 πραγματοποιήθηκε διάσκεψη στὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἀκαδημία τῆς Ἐπισκοπῆς Ρότενμπουργκ – Στουτγκάρδης (Γερμανία), σκοπὸς τῆς ὁποίας ἦταν «ἡ ἀναζήτηση νέων κινήτρων γιὰ διάλογο καὶ [ἀνάπτυξη] σχέσεων μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν Ἀνατολικῶν Καθολικῶν Ἐκκλησιῶν». Αὐτὸ ἀναφέρει ἡ ἐπίσημη ἱστοσελίδα τῆς «Οὐκρανικῆς Ἑλληνόρυθμης Καθολικῆς Ἐκκλησίας -UGCC» [σ.σ. Οὐνίτες τῆς Οὐκρανίας].

Λέγεται ὅτι ὁ ἐκκινητὴς καὶ διοργανωτὴς τοῦ συνεδρίου ἦταν τὸ Πανεπιστήμιο Georgetown (Οὐάσινγκτον, ΗΠΑ) σὲ συνεργασία μὲ τὸ Διεθνὲς Ἐρευνητικὸ Δίκτυο Ἐκκλησιολογικῶν Σπουδῶν, τὸ Καθολικὸ Πανεπιστήμιο τῆς Λουβέν, τὸ Οὐκρανικὸ Καθολικὸ Πανεπιστήμιο, τὴν Ἑλληνικὴ Θεολογικὴ Ἀκαδημία Βόλου καὶ ἀρκετὰ ἄλλα ἱδρύματα ποὺ ἐργάζονται στὸν τομέα τοῦ διαλόγου μὲ τοὺς Καθολικούς.

Σύμφωνα μὲ τὴν πηγὴ τῆς UGCC, [σ.σ. τῶν Οὐκρανῶν Οὐνιτῶν] τὸ συνέδριο δημιούργησε ὅλες τὶς προϋποθέσεις γιὰ «εὔκολη ἐπικοινωνία μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν Ἑλληνόρυθμων Καθολικῶν». Σημειώνεται ὅτι οἱ ὁμάδες ἀναζητοῦ­σαν νέους τρόπους ἐπαφῆς καὶ ἑνότητας, διότι, «κουραστήκαμε νὰ συζητοῦμε θέματα ὅπως τὸ Φιλιόκβε, τὸ πρωτεῖο τοῦ Ἐπισκόπου τῆς Ρώμης, τὸν ἐκλατινισμὸ ἢ τὸν προσηλυτισμό».

Οἱ συμμετέχοντες συζήτησαν τὰ ἀκόλουθα θέματα: «ἐκκλησιολογικὰ μοντέλα ἑνότητας τῆς ἐκκλησίας, ἡ συνοδικότητα τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν Ἀνατολικῶν Καθολικῶν Ἐκκλησιῶν, ἡ ἱεραποστολικὴ καὶ μυστηριακὴ φύση τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ρόλος τῶν γυναικῶν στὴν Ἐκκλησία, καθὼς καὶ μία σειρὰ θεμάτων ἀπὸ τὴν λειτουργία καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ νομοθεσία ὡς εἰδικὰ στοιχεῖα τῆς ταυτότητας τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν Ἀνατολικῶν Καθολικῶν Ἐκκλησιῶν.»

Ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν συμμετεχόντων ἐξέφρασε τὴν ἄποψη ὅτι «πρέπει ἁπλῶς νὰ ἀναγνωριστεῖ ἡ νέα ἐκκλησιολογικὴ πραγματικότητα καὶ νὰ ἀναζητηθοῦν νέα παραδεί­γματα γιὰ τὴν θεολογικὴ καὶ ἐκκλησιολογικὴ της κατανόηση».

Ἐπίσης, τὸ πρόγραμμα τοῦ συνεδρίου περιλάμβανε δύο λειτουργίες -τῶν Ἑλληνόρυθμων καὶ τῶν Ὀρθοδόξων, «στὶς ὁποῖ­ες ἔλαβαν μέρος σχεδὸν ὅλοι οἱ συμμετέχοντες, ἔχοντας τὴν εὐκαιρία νὰ δοῦν ὀπτικὰ ὅτι μοιράζονται μία κοινὴ λειτουργικὴ κληρονομιά».

Ἀναφέρεται ὅτι «οἱ συμμετέχοντες στὸ συνέδριο κατέληξαν στὴν γενικὴ παραδοχὴ ὅτι οἱ Ἀνατολικὲς Καθολικὲς Ἐκκλησίες δὲν εἶναι οὔτε κλεμμένες Ἐκκλησίες, οὔτε γέφυρες πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία. Ἡ ταυτότητά τους εἶναι ἕνα σύνθετο φαινόμενο ποὺ μπορεῖ νὰ κατανοηθεῖ μέσα στὸν ἄμεσο διάλογό τους μὲ τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες στὸ πνεῦμα τῆς ἀμοιβαίας ἀποδοχῆς μέσῳ τῆς συμφιλίωσης καὶ τῆς συγχώρεσης».

Νωρίτερα ἡ Ἕνωση Ὀρθόδοξων Δημοσιογράφων ἔγραψε ὅτι ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς [σ.σ. οὐνιτικῆς] UGCC, Σβιατοσλὰβ Σεβτσούκ, δήλωσε ὅτι ο οἰκουμενισμὸς ἀποτελεὶ «μέρος τῆς ταυτότητας τῆς Ἀνατολικῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας» καί οἱ Οὐνίτες θέλουν νὰ παίξουν καταλυτικὸ ρόλο στὸν οἰκουμενισμό».

"Ο.Τ"