Kosmas:
Γράφει ο αγαπητός φίλος Misha:
|
Παράθεση:
|
|
πιστευω
πως ,παρά τις διαφορές μας, αναζητουμε αμφότεροι την σωστική Χαρη του Θεού
που υπάρχει στην Ακτιστη επίγεια Εκκλησία Του....
|
Μπράβο, αδελφέ μου! ΄Ετσι, θέλω πάντα να είσαι ήρεμος και σωστός! Μερικές φορές, όπως τώρα τελευταία, μου φάνηκες εκνευρισμένος. ΄Ετσι όμως στενοχωρείς τους φίλους σου, που έχουν τις καλύτερες εντυπώσεις για σένα, άσχετα με τις οποιεσδήποτε διαφωνίες που μπορεί να έχουν μαζί σου, γιατί σε θεωρούν άτομο λογικό, σκεπτόμενο και προπαντός φοβούμενο το Θεό!
Ειλικρινά χαίρομαι για αυτό που λες, για την αναζήτηση και από τους δυό μας της σωστικής χάρης του Θεού! Αυτό είναι το παν, φίλε μου, και εύχομαι ειλικρινά, όχι μόνο εμείς, αλλά και όλοι οι άνθρωποι να το πετύχουμε!
Ως προς τις διαφωνίες μας αυτές θα ξεθωριάσουν μόνες τους, αν εμείς αγαπήσουμε το Χριστό "εξ όλης της καρδίας" μας και "εξ όλης της ψυχής" μας και "εξ όλης της διανοίας" μας και "εξ όλης της ισχύος" μας (Μαρκ. 22.30), με αδιάκριτη υπακοή στις εντολές και κατευθύνσεις των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι είναι και πρέπει να είναι πάντα οι μόνοι απλανείς οδηγοί στη ζωή μας!
Πιστεύω ακράδαντα, πως ακόμα και από τυχόν διαφωνίες, μπορούμε να ωφεληθούμε και στις συζητήσεις μας, γιατί μπορεί να βοηθηθούμε να δούμε ένα θέμα από κάποια σκοπιά, που δεν την είχαμε προηγουμένως προσέξει όσο έπρεπε. Αυτός είναι ο λόγος, που εγώ τουλάχιστον επιμένω, στη συνέχιση ενός διαλόγου, αρκεί να γίνεται καλόπιστα, λογικά και με προσκόμιση πατερικών απόψεων, πράγμα το οποίο είναι δύσκολο και κοπιαστικό!
΄Ετσι, διαλέγονταν ακόμα και οι άγιοι Πατέρες στις Οικουμενικές Συνόδους, που διαβάζουμε στα πρακτικά τους. Απεναντίας, όταν όσοι συζητούμε, με ανόητα επιχειρήματα και αυτοσχεδιασμούς, όχι μόνο δεν προάγουμε το διάλογο, αλλά βλάπτουμε τους αδελφούς, που υποβάλλονται στον κόπο να διαβάσουν τα όσα εμείς τόσο επιπόλαια γράφουμε. Τέτοιοι διάλογοι είναι προτιμότερο να σταματούν και να αποφεύγουμε την περαιτέρω συμμετοχή μας!
Ύστερα από όλα αυτά, νομίζω, ότι μπορούμε, χωρίς φόβο και πάθος, να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας εδώ για την "αγιοποίηση των νέων αγίων", μόνο που εσύ κάθε φορά προσθέτεις και νέους αγίους, πότε τον Νικόλαο Βελιμίροβιτς και πότε κάποιο υποτακτικό ( του π. Ιουστίνου Πόποβιτς!
Αλλά, μήπως, πρέπει να αφήσουμε να γιορτάσει ο καθένας μας τις γιορτές των Χριστουγέννων και μετά να συνεχίσουμε; Πάντως, εγώ, σου εύχομαι από τώρα Καλά, ευλογημένα και Ορθόδοξα Χριστούγεννα, όσο για μένα έχω ... δρόμο ακόμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου