Διαβάζω :

Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Μοναχού Παϊσίου του Αγιορείτου, στην Πάτρα.

Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών λειτούργησε σήμερα Κυριακή Β’ Νηστειών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος με συλλειτουργούς τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Κουλτουμουσίου Αγίου Όρους Αρχιμανδρίτη π. Χριστόδουλο, ..........

και σκέπτομαι το :

"μη μέταιρε όρια α έθεντο οι πατέρες σου" (Αγία Γραφή)

"στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις" (αγία Γραφή)

"αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ΄ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω" (Αγία Γραφή)

Άγιος Αθανάσιος (ο Πάριος) : 

Νυν δε εκ των ειρημένων εδιδάχθημεν πρώτον, ότι τα μέσα του παρελθόντος αιώνος ήρξατο αύτη η εν Κυριακή πράξις των νεκρικών μνημοσύνων παρά των πατέρων της Αγίας Άννης, ουδαμού του Όρους πρότερον τούτου γενομένου· και δεύτερον, ότι ελεγχόμενοι υπό των τότε διδασκάλων και πνευματικών ως παραβάται της ανέκαθεν Παραδόσεως της Εκκλησίας και των διατάξεων των Πατέρων, αυτοί έτι μάλλον επέμενον ακατάπαυστα νεκρολογούντες και καθ΄ όσον ηδύναντο τους αντιλέγοντας και μη συμπράττοντας βιάζοντες και καταδιώκοντες.

Άγ. Νικόδημος προς τους αντικολλυβάδες μοναχούς του Αγίου Όρους: 

Ει γαρ και ουκ ήθελον παντελώς ειπείν, ουδέ γράψαι εις χάρτην ταύτα, δια το αιδέσιμον του μοναχικού και ασκητικού τάγματος, αλλ΄ αναγκάζομαι, ίνα γράψω ολίγα τινά, ένεκεν αληθείας και δικαιοσύνης. Δεύτερον αίτιον ταύτης (Ομολογίας) εστάθη, το μίσος οπού τρέφουν εις την καρδίαν τους οι κατήγοροι ημών, και πάντων των αδελφών οπού φυλάττουν την εν Σαββάτω περί των μνημοσύνων της Εκκλησίας Παράδοσιν· και ακολούθως η εκκρίζωσις του τοιούτου μίσους, ήτις ελπίζεται να γένη, συνεργούσης της θείας Χάριτος, δια της Ομολογίας και Απολογίας ημών ταύτης. Κάμνομεν τέλος της Ομολογίας και Απολογίας ημών ταύτης, και λέγομεν τούτο το σύντομον μεν, αλλά γενναίον και αληθέστατον: Αδελφοί και πατέρες, εάν δεν εκριζώσετε το μίσος από την καρδίαν σας, και δεν εμφυτεύσετε την αγάπην, και εάν δεν παύσετε από τας κατά των αδελφών σας δυσφημίας, να ηξεύρετε—και σύγγνωτε ημίν δια την τόλμην—ότι ματαίως κατοικείτε εις τα όρη και τα βουνά· μάταιοι είναι όλοι οι ασκητικοί σας αγώνες και κόποι και ιδρώτες· να ειπούμεν και μεγαλύτερον: μαρτύριον αισθητόν, εάν υπομείνητε δια τον Χριστόν, έχετε δε μίσος και δεν αγαπάτε τους αδελφούς σας, μάταιον είναι το τοιούτον μαρτύριόν σας.

Ταλαίπωρη Ορθοδοξία! Σε σέρνουν και σε άγουν ως αρνίον επί σφαγήν. Στον πέλεκυ της αιρέσεως! 

Ζει, όμως, Κύριος….!