Κατόπιν μᾶς ἐπεβλήθη ὁ ὅρος ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν». Σήμερα δὲν μιλᾶμε οὔτε
γιὰ ἐπιστροφή, οὔτε γιὰ ἕνωση, ἀλλὰ ἐπιδιώκουμε τὴν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας
τῶν «ἐκκλησιῶν», κι ἂς διατηρήσει ἡ κάθε μιὰ «ἐκκλησία» τὰ διαφορετικὰ δόγματά
της (ὅπως εἶπε σὲ συνέντευξη ὁ καρδινάλιος
Κάσπερ), ἔστω κι ἂν τὰ δόγματα τῆς ΜΙΑΣ Ἐκκλησίας εἶναι ὀρθά, καὶ τῆς ἄλλης
ἐφεύρεση τοῦ διαβόλου! Καὶ ἐπειδὴ ἡ ἐφαρμογὴ αὐτῆς τῆς φόρμουλας εἶναι σίγουρο
πὼς θὰ βρεῖ ἀντιμέτωπο τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, μαγειρεύεται ὁ τρόπος ἐπιβολῆς της, μὲ
πρῶτο στόχο τὴν ἀποδοχὴ τοῦ Πρωτείου τοῦ Πάπα, καὶ ὅπως ἔγραψε ὁ π. Γ. Καψάνης:
«ἴσως ὑπὸ τὴν δελεαστικὴ μορφὴ… τῆς διακονίας τῆς καθόλου Ἐκκλησίας».
(Ο.Τ 1788)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου